Tη διεξαγωγή του 3ου Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία επικύρωσε η Κεντρική Επιτροπή Ανασυγκρότησης, που συνεδρίασε χθες, ενώ συγκροτήθηκαν η 40 μελής Οργανωτική Επιτροπή Συνεδρίου, καθώς και οι Επιτροπές Απόφασης και η Καταστατικού. Η προσυνεδριακή διαδικασία θα έχει διάρκεια τριών μηνών. Ο “Ειδικός Συνεργάτης” που συμμετείχε στη συνεδρίαση, έστειλε στο Tvxs το παρακάτω κείμενο.

Θα μπορούσε να ακουστεί ως μουσική υπόκρουση κατά την ανακοίνωση των ονομάτων της Οργανωτικής Επιτροπής Συνεδρίου, χθες στην Πλατεία Καραϊσκάκη στην Κεντρική Επιτροπή Ανασυγκρότησης (ΚΕΑ). Εκεί μαζεύτηκαν εκατοντάδες μεγάλοι κι ευάλωτοι άνθρωποι για να επικυρώσουν, χειροκροτώντας, το ότι δύο διαφορετικές ομάδες του ΣΥΡΙΖΑ κάνανε moratorium και μοιράσανε «δίκαια» τα εδάφη που θα τους… εξασφαλίσουν οι μελλοντικοί θρίαμβοι.

Ακούστηκε, πράγματι, ένα κάποιο  χειροκρότημα.

Φάνηκε σαν να μεγάλωσε το σαλόνι του κυρ Αλέκου που χώρεσε προ καιρού τους δώδεκα αποστόλους και έγινε αίθουσα συνεδριάσεων στο υπόγειο ενός ωραίου ξενοδοχείου. Θα πει κανείς, όσα ξέρει ο νοικοκύρης δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος! Σωστό, εξάλλου και το άσμα με τα σαράντα παλικάρια που ξεκινάνε να πάρουν του Κούλη την Τριπολιτσά, ουδόλως σχετίζεται με την Βοιωτία, όπως νομίζουν οι περισσότεροι. Πρόκειται για την Λεβαδιά της Αρκαδίας γιατί αλλιώς θα τα έτρωγαν οι δρόμοι τα παλικάρια.

Η περιγραφή των γεγονότων μπορεί να είναι κάπως επιφανειακή, λόγω δικής μου αδυναμίας να κατανοήσω το βάθος της πολιτικής σημασίας τέτοιων κοσμο-ιστορικών γεγονότων. Μπορεί δηλαδή οι δύο ομάδες να εκφράζουν πολύ σπουδαία πράγματα που εμένα μου διαφεύγουν. Στην περίπτωση αυτή θα πρόκειται για ιστορική συμφωνία, σαν κι αυτή της Γιάλτας, οπότε και πάλι έχει θέση το τραγουδάκι με την Λεβαδειά.

Γιατί λίγοι γνωρίζουν ότι κι εκείνη η συμφωνία υπογράφηκε σε ξενοδοχείο, υπό την επωνυμία μάλιστα «ΛΙΒΑΔΕΙΑ»! Στην κωμόπολη Γιάλτα είχαν εγκατασταθεί στο παρελθόν πολλοί πρόσφυγες μετά τα Ορλωφικά και σε μια περιοχή βορείως αυτής δόθηκε μια μεγάλη έκταση στον Λάμπρο Κατσώνη. Ονομάστηκε Λιβαδειά προς ανάμνηση της βοιωτικής πόλης. Στο αρχοντικό της ιδιοκτησίας Κατσώνη που οι σοβιετικοί απαλλοτρίωσαν κι έκαναν ξενοδοχείο, έμελλε να υπογραφεί η διαβόητη συμφωνία της Γιάλτας. Οι Λιβαδειές φαίνεται ότι είναι πολλές, η Τροπολιτσά είναι μία!

Η σύγκλιση των εκ ΠΑΣΟΚ προερχομένων κι η όσμωση κλπ συμβολίζεται από την ταύτιση του οικοδεσπότη με τους αλλογενείς τέως πασόκους, πράγμα που θα μπορούσε να απαθανατιστεί από τον Ζαμπέτα στο περίφημο «Κυρ Αλέκο, κυρ Αλέκο, με το πράσινο γιλέκο…».

Μακάρι όλα αυτά να έχουν κάποιο υπονοούμενο που μου διαφεύγει Γιατί αν δύο ομάδες μοιράζουν με κάθε λεπτομέρεια και «δίκαια», την λεία που δεν έχουν ακόμη δει ούτε από μακριά, τότε αυτό δεν βγάζει θρυλικό γουέστερν ούτε καν σε σπαγγέτι, παρά μόνο σε κωμωδία μπούφα.

Το μήνυμα άραγε για τους περαστικούς εργάτες έξω από το ωραίο ξενοδοχείο ποιο ήταν; Ότι αν κοιμηθεί ο Θεός, βοηθήσει κι ο Κούλης ο μαντάρας, έχει έρθει κι ο ανανεωμένος ΓΑΠ είναι κι οι ανανεωμένες δύο ομάδες μισιακά στο πηδάλιο, μπορεί τότε και να πέσει η Τροπολιτσά – Μαξίμου.

Ε, ναι μπορεί και να πέσει από μόνη της, αλλά αυτόν τι τον νοιάζει; Αν σήμερα επιδεικνύεται τέτοιο ήθος διαμοιρασμού ιματίων από συμπαγείς ομάδες εσωκομματικών συμφερόντων, όταν θα διαμοιράζονται τα ιμάτια της αληθινής εξουσίας τι μέλλει γενέσθαι;