Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έδωσαν φωνή στον άνθρωπο της διπλανής πόρτας. Έτσι, ακούστηκε η γλυκιά φωνή του εσωστρεφούς, του ντροπαλού, του ανασφαλή, του ανθρώπου που είχε πράγματα να πει και η ανωνυμία του πληκτρολογίου του το επέτρεψε.

Ads

Ακούστηκε όμως και μια άλλη φωνή. Νοσηρή, σκοτεινή και απειλητική. Η φωνή του ρατσιστή, του μισογύνη, του τραμπούκου, του εκβιαστή, που εδώ και πολλά χρόνια λερώνει τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης επιδιδόμενος ηδονικά σε λεκτικές επιθέσεις και απειλές, σε ρατσιστικά και σεξιστικά παραληρήματα, στο ξέπλυμα του εκάστοτε θύτη και την ποινικοποίηση του εκάστοτε θύματος.

Η ανωνυμία του πληκτρολογίου αποχαλίνωσε τις αναστολές που υπήρχαν μπροστά στον φόβο της κοινωνικής κατακραυγής και της περιθωριοποίησης. Τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, έτσι, έγιναν το πιο εύφορο ίσως έδαφος για victim blaming. Οι 2-3 γείτονες που μιλούσαν στα κανάλια για «το καλό, ήσυχο παιδί που δεν είχε δώσει δικαιώματα» τώρα γίνονται εκατοντάδες, χιλιάδες ανώνυμοι χρήστες, που ξεπλένουν περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας, βιασμών, γυναικοκτονιών προσπαθώντας με χυδαίο τρόπο να αποδομήσουν την αξιοπιστία της είδησης, εκφράζοντας μια άγρια σιγουριά ότι «το ζητούσε ο οργανισμός τους», αθωώνοντας τον θύτη λόγω «ελευθεριακότητας» της συμπεριφοράς ή της εμφάνισης του θύματος, ξεστομίζοντας άθλια υποννοούμενα ότι το θύμα «συναίνεσε» στην πράξη και σιώπησε τότε/επέλεξε να μιλήσει τώρα -ναι, και τα δύο ταυτόχρονα- στο πλαίσιο κάποιου «σχεδίου», κάποιας προσωπικής ατζέντας.

«Γιατί δεν μίλησε η Σοφία Μπεκατώρου τότε;» Γιατί, όπως και τόσα θύματα βιασμού, κλήθηκε να επιβιώσει σε μια κοινωνία που «δεν βλέπει, δεν ακούει, δεν μιλάει». Που συγκαλύπτει, που κρύβει κάτω απ΄ το χαλί, που εξοντώνει όσες καταγγέλλουν την κίβδηλη ευρωστία της. Η κατάπτυστη ανακοίνωση της Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας, άλλωστε, έρχεται να το επιβεβαιώσει.
Γιατί δεν μίλησε η Σοφία Μπεκατώρου τότε; Γιατί υπάρχουν όλοι αυτοί: 

Ads
  • Που όποτε κι αν μιλούσε, θα ρωτούσαν, «γιατί δε μίλησε νωρίτερα».
  • Που κι αν μιλούσε την ίδια στιγμή, θα αμφισβητούσαν την αξιοπιστία της καταγγελίας της ή θα αποφάσιζαν ότι συναίνεσε για να ανελιχθεί επαγγελματικά. Που θα έκαναν, δηλαδή, ότι κάνουν και τώρα.

Με άλλα λόγια η κυρία Μπεκατώρου, η κάθε κυρία Μπεκατώρου που «δεν μίλησε τότε» εμποδίστηκε και από τους βιαστές του πληκτρολογίου, που ελαφρά τη καρδία πληγώνουν εκ νέου ένα ήδη πληγωμένο κορμί, που με άγρια χαρά βιάζουν μια ήδη βιασμένη ψυχή.

Η Σοφία Μπεκατώρου δεν μίλησε, και μας εξηγεί τους λόγους που δεν μίλησε. Κι αν σε κάποιους αυτοί οι λόγοι δεν αρκούν, είναι γιατί εκφράζουν το κομμάτι εκείνο της κοινωνίας που ευθύνεται για τη διαιώνιση της έμφυλης βίας. Γιατί ο βιασμός στο μυαλό τους είναι δικαιολογημένος υπό όρους, και το θύμα μπορεί να αξιώνει κοινωνική στήριξη μόνο αν ανταποκρίνεται στα κοινωνικά -και απολύτως υποκριτικά- κατασκευασμένα και αποδεκτά πρότυπα εμφάνισης και συμπεριφοράς – και βλέπουμε.

Η Σοφία Μπεκατώρου έπεσε θύμα βιασμού και ήταν μόνη της. Σήκωσε μόνη τον σταυρό και μόνη επιβίωσε. Η Σοφία Μπεκατώρου ύψωσε ανάστημα, μίλησε, είπε την αλήθεια της. Μίλησε και είπε την αλήθεια της, γνωρίζοντας πολύ καλά τα αντανακλαστικά που θα ενεργοποιήσει στις ύαινες της κοινωνίας. Μπροστά στην δεύτερη απόπειρα βιασμού – της τιμής, της αξιοπιστίας, της υπόληψής της- όμως, δεν είναι μόνη. Δεν είναι μόνη, γιατί το κύμα αλληλεγγύης και στήριξης που σήκωσε, θα πνίξει τις αρρωστημένες φωνές που την κρίνουν.

Η Σοφία Μπεκατώρου σήμερα έκανε ένα ακόμη βήμα, και κατονόμασε τον βιαστή της. Τα διάφορα «πλυντήρια» έχουν ήδη πάρει μπρος, ωστόσο το θέμα βρίσκεται ήδη στην πρώτη γραμμή και της πολιτικής επικαιρότητας. Εμείς θα είμαστε δίπλα της. Πάντα μαζί με τη Σοφία Μπεκατώρου, μαζί με την κάθε Σοφία, απέναντι σε βιαστές του σώματος, της ψυχής και του πληκτρολογίου.
 
*Ο Κώστας Αρβανίτης είναι Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, μέλος της επιτροπής LIBE (Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.