Στον τίτλο του σημερινού άρθρου του κ. Νίκου Μπίστη συμφωνώ, γιατί λέει πως «ο εμβολιασμός είναι ηθική υποχρέωση και ασπίδα ζωής». Φοβάμαι όμως ότι σε όσα ακολουθούν, δύσκολα θα βρω κάτι να συμφωνήσω.

Από την αρχή, μας εξηγεί ότι δεν θα επανερχόταν στα αυτονόητα αν δεν τον ανάγκαζαν «Η έξαρση της πανδημίας, οι μεταλλάξεις, η επιμονή των αντιεμβολιαστών και η ανοχή σε αυτούς». Η έξαρση της πανδημίας είναι παρούσα από 18μηνου και η μετάλλαξη δέλτα από πολλών μηνών. Άρα τον αναγκάζουν αυτά που θεωρεί ως νέα, δηλαδή οι αντιεμβολιαστές, η υποχρεωτικότητα, τα δικαιώματα και η ανοχή στην διαφορετική άποψη ιδιαίτερα όταν αφορά σε φαρμακευτική παρέμβαση στο σώμα του άλλου.

Βέβαια, η συγκεκριμένη συζήτηση όπως εξάλλου κι η διάσημη πλέον ανοσία αγέλης, μόνο άγνωστα δεν είναι στην ιστορία των πανδημιών και των εμβολίων. Δικαιολογείται η άγνοια αυτή σε έναν μη ειδικό, τόσο στην ιατρική όσο και στην βιοηθική. Ωστόσο, δεν δικαιολογείται το ύφος ότι θα σας ταξινομήσω σε αληθο-επιστήμονες και ψευδο-επιστήμονες. Με ποια αρμοδιότητα, του επιστημονικού υλισμού;

Ακολουθούν διάφορα άσχετα για την παγκόσμια κατάσταση και τις πατέντες, μόνον και μόνον για να αναφερθούν συγκεκριμένα ονόματα. Ωστόσο δεν ήταν ο κ Ξανθός που υπογράμμισε πρώτος το προφανές ότι κανείς δεν θα είναι ασφαλής, όσο δεν θα είμαστε όλοι ασφαλείς Αυτό το επισήμανε πρώτος ο κ Τέντρος Αντχάνομ Γκεμπρεγέσους, επικεφαλής της ΠΟΥ Επίσης τα περί πατεντών, έγιναν κεντρικό θέμα λόγω της σχετικής παρέμβασης Μπάιντεν. Γιατί τους ανακατεύουμε τώρα με την υποχρεωτικότητα με αυτό το status άδειας; Γιατί και οι δύο, ορθολογιστές και προοδευτικοί εμπράκτως κι όχι σαν τους ουραγούς του εμβολιασμού, κκ Μακρόν και Μητσοτάκη, είναι αυτοί που δεν επιβάλλουν την υποχρεωτικότητα του συγκεκριμένου εμβολίου στην συγκεκριμένη φάση αδειοδότησης. Προφανώς δεν τους κατατάσσει ο κ Μπίστης στους ακροδεξιούς σκοταδιστές και στους ψευδοεπιστήμονες, οπότε ίσως ν’ ανήκουν στους «ορισμένους» με την ακατανόητη κατανόηση.

Η μόνη αληθινή επίκληση αυθεντίας που γίνεται λοιπόν είναι η πολιτική επιδημιολογία του Λένιν και της ευλογιάς, στην ΕΣΣΔ του 1919. Δεν είμαι ειδικός, ωστόσο όποιος κάνει τα λάθη του Λένιν, δεν γίνεται Λένιν…

Η Επιτροπή Βιοηθικής, έλαμψε δια της απουσίας της σε σωρεία ηθικών θεμάτων όπως τα ανύπαρκτα κριτήρια διαλογής για την είσοδο σε ΜΕΘ, η μαζική κλοπή στην σειρά εμβολιασμών, η σκανδαλώδης αδιαφάνεια στην δημοσιοποίηση των δεδομένων, με αποτέλεσμα να καταστεί γνωστό κατόπιν εορτής ότι πλήθος ΜΕΘ είχαν θνητότητα 90-100%, και  η συνεχιζόμενη εξαίρεση των ιδιωτικών δομών ενώ πλήθος ανθρώπων πέθαιναν σε συνθήκες διασωλήνωσης ala Ερυθρός. Ο κ. Μπίστης στέκεται κριτικός ακόμη και απέναντι της και την εγκαλεί για δειλία γιατί εδώ … έχουμε να κάνουμε με ανθρώπινες ζωές. Μαζί με αυτούς προφανώς εγκαλεί και τον Αρχιεπίσκοπο που είπε ακριβώς αυτό που έπρεπε αλλά και πολλούς άλλους.

Μετά την διακήρυξη άλλων ότι το «επιστημονικό θέμα έληξε» τώρα έχουμε την διαβεβαίωση ότι έληξε και το νομικό: «Νομικά το θέμα της υποχρεωτικότητας έχει λυθεί τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και σε εθνικό επίπεδο. Το Συμβούλιο της Επικρατείας αποφάσισε πως για λόγους «δημοσίου συμφέροντος» συγκεκριμένες ομάδες εργαζομένων (νοσηλευτικό προσωπικό, εργαζόμενοι σε σχολεία, σε μέσα μαζικής μεταφοράς κ.λπ.) είναι υποχρεωμένοι να εμβολιαστούν. ενώ το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων τόνισε πως ο υποχρεωτικός εμβολιασμός όλου του πληθυσμού δεν παραβιάζει την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων.» Όλα αυτά είναι πολύ ευχάριστα, να τα πούμε και στο FDΑ, στον EMA και στην Μέρκελ που το ψειρίζουν. Μόνο που όλα αυτά μιλάνε για το ΜΜR (ιλαρά-παρωτίτιδα-ερυθρά), που διαθέτει οριστική άδεια από ετών.

Οριστική άδεια δεν σημαίνει πως διαπιστώσαμε ότι το φάρμακο είναι εντελώς ακίνδυνο. Τέτοιο φάρμακο απλώς δεν υπάρχει! Σημαίνει ότι λόγω κατεπείγουσας ανάγκης το δίνουν στην κυκλοφορία ενώ ακόμη οι έρευνες για τα χαρακτηριστικά του συνεχίζονται Γιατί αν το έδιναν με κανονικές διαδικασίες ο κορωνοιός θα είχε «φάει» ενδιαμέσως μερικά εκατομμύρια. Ουδέν το πονηρό ή το πρωτοφανές. Πολλοί καρκινοπαθείς, καρδιοπαθείς κά λαμβάνουν σήμερα τέτοια φάρμακα υπ’ ευθύνη τους. Η ασυναρτησία έγκειται στο υπ’ ευθύνη του και υποχρεωτικά, ταυτοχρόνως. Ποια ευθύνη επί μη υπαρχούσης επιλογής;

Ο κ. Μουζέλης, εξέθεσε τις απόψεις του σε ένα άρθρο της 24ης Ιουλίου ασκώντας κριτική στην κυβέρνηση: α) γιατί άργησε και β) για την αναγκαία καθολίκευση του μέτρου της υποχρεωτικότητας. Η προσέγγιση του, αν και διαφωνώ, είναι εσωτερικά συνεπής. Θεωρώντας την έρευνα περατωθείσα, θεωρεί ότι ηθική υποχρέωση υπάρχει για όλους στο να μην το κολλάνε στους άλλους κι όχι μόνον για τους υγειονομικούς. Η υποχρέωση όταν υπάρχει, δεν είναι θέμα πιθανοτήτων. Ωστόσο κι εμπειρικά ακόμη είναι πολύ πιο επικίνδυνοι πχ οι συγγενείς των ευάλωτων από ότι πολλοί υγειονομικοί χωρίς άμεση επαφή με ασθενείς. Σε κάθε περίπτωση, όλα αυτά με τις «αυξημένες συνέπειες» και τις πιθανότητες αποτελούν επαρκές  σχόλιο στα λεγόμενα περί καντιανισμού ενώ για την επίθεση στα «δικαιώματα» έχω ήδη τοποθετηθεί.

Υ.Γ.: Στο τέλος, μας κοινοποιεί ο αγαπητός Νίκος ότι αναχωρεί σε διακοπές με τα εγγόνια του. Άραγε, ένας υπέρμαχος της προσαρμογής των δικαιωμάτων στις «έκτακτες συνθήκες» όπως αναφέρει,  δεν θα έπρεπε και τα τουριστικά νησιά να αποφεύγει και τα ανεμβολίαστα εγγόνια; Αστειεύομαι, και εύχομαι καλές διακοπές.