Το φάσμα της αρρώστιας και του θανάτου πλανιέται πάνω από την ελληνική επικράτεια. Με τους αριθμούς των νέων κρουσμάτων και των θανάτων καθημερινά να βρίσκονται εκτός ελέγχου και να αυξάνονται διαρκώς.

Και με το σύστημα υγείας ανέτοιμο και απροετοίμαστο να δεχθεί τέτοια πίεση να έχει υπερβεί πλέον τις δυνατότητές του να νοσηλεύσει και να παράσχει υγειονομικές υπηρεσίες σε όσους το χρειάζονται.

Λες και δεν το περίμεναν το δεύτερο κύμα της πανδημίας. Λες και δεν είχαν 8 ολόκληρους μήνες να προετοιμαστούν γι’ αυτό που όλοι γνώριζαν ότι θα έρχονταν…

Και τέλος με το υγειονομικό προσωπικό που δίνει τον αγώνα στην πρώτη γραμμή να μετρά ήδη απώλειες, δυστυχώς και σε ανθρώπινες ζωές.

Προκαλεί τουλάχιστον έκπληξη, λοιπόν, εν μέσω έκτακτων συνθηκών και μάλιστα δύο εβδομάδες μετά την κήρυξη της χώρας σε γενικό lockdown, να ενημερωνόμαστε ότι μόλις τώρα κλείνουν τα σύνορα. Κι ακόμη, να ενημερωνόμαστε ότι μόλις τώρα επιβάλλονται υποχρεωτικοί έλεγχοι σε όσους εισέρχονται στη χώρα.

Εδώ, η είδηση δεν είναι ότι κλείνουν τα σύνορα. Η πραγματική είδηση είναι ότι με τον ιό να επελαύνει και με τη χώρα σε καθεστώς καθολικού lockdown, τα σύνορα παρέμεναν τόσον καιρό ακόμη ανοικτά…

Ο ορισμός, του βαρελιού χωρίς πάτο. Από τη μια περιορίζουν την εσωτερική αναπαραγωγή του ιού, ενώ από την άλλη αφήνουν τις εισόδους ανοικτές να εισέρχονται ελεύθερα νέα κρούσματα από το εξωτερικό.

Το ίδιο ακριβώς που έκαναν και το καλοκαίρι με τον τουρισμό και το πληρώνουμε σήμερα ακριβά, όπως και ο ίδιος ο Άδωνις, σε μια έκρηξη ειλικρίνειας παραδέχτηκε.

Η αμέλεια της ελληνικής κυβέρνησης στην προκειμένη περίπτωση αγγίζει τα όρια της εγκληματικής αδράνειας.

Κι ακόμη περισσότερο, είναι ίδιον σοβαρής αντιμετώπισης να παίρνουν καινούργια μέτρα κάθε βδομάδα και να τα αναθεωρούν την αμέσως επόμενη; Είναι δυνατόν, δηλαδή, να μην μπορούν να κάνουν εξ αρχής μια πρόβλεψη για την εξέλιξη της πανδημίας, παίρνοντας εγκαίρως εκείνα τα μέτρα που θα σταματήσουν την περαιτέρω μετάδοση; Και να χρειάζεται να αναθεωρούν διαρκώς τα ήδη αναθεωρημένα μέτρα; Με τη μετάδοση του ιού, εντωμεταξύ, να καλπάζει;

Άλλωστε, από καιρό ήταν γνωστή η μεγάλη εξάπλωση του ιού, τουλάχιστον στα λύματα της Θεσσαλονίκης. Οι επιστήμονες του ΑΠΘ από ένα μήνα πριν είχαν κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου, ότι η εξάπλωση του ιού στην πόλη, όπως αυτή εμφανίζεται στα λύματα, ήταν ήδη εκρηκτική. Απλώς τα κρούσματα άργησαν να καταγραφούν, γιατί οι φορείς του ιού άργησαν να το αντιληφθούν και να υποβληθούν σε τεστ…

Γιατί λοιπόν, ενώ είχαν ειδοποιηθεί από τους επιστήμονες για την έκρηξη της εξάπλωσης της πανδημίας, δεν έπαιρναν εγκαίρως τα πλέον αυστηρά και ενδεδειγμένα μέτρα;

Ποιος ευθύνεται για τους θανάτους τόσων ανθρώπων που θα είχαν σωθεί αν είχαν εξ αρχής ληφθεί τα κατάλληλα και αποτελεσματικά μέτρα ανάσχεσης της εξάπλωσης του ιού;

Ακόμη και ο φιλοκυβερνητικός Περιφερειάρχης Κ. Μακεδονίας Απ. Τζιτζικώστας έφτασε στο σημείο να αναρωτηθεί δημόσια…
Και επιπλέον, είναι δυνατόν τη στιγμή που η κατάσταση καθημερινά επιδεινώνεται και ενώ σχεδιάζουν ήδη την παράταση του lockdown, να ανακοινώνουν ήδη σχέδιο για την… άρση των απαγορευτικών μέτρων; Τι μήνυμα περνούν στη δοκιμαζόμενη κοινωνία;

Και ύστερα, είναι δυνατόν, εν μέσω κατάρρευσης του συστήματος υγείας και πρωτοφανούς αντικειμενικής ανεπάρκειας των δομών και του προσωπικού να ανταποκριθούν στις διαρκώς αυξανόμενες ανάγκες, να βγαίνει ο υπουργός υγείας και να παρουσιάζει δήθεν κυβερνητικό σχέδιο για τον εμβολιασμό; Τη στιγμή που ακόμη το εμβόλιο δεν έχει καν εγκριθεί;

Και βέβαια, αν η κυβέρνηση λειτουργεί με τέτοιον υψηλό βαθμό πρόβλεψης και προνοητικότητας, ώστε να προαναγγέλλει σχέδιο εμβολιασμού πριν καν εγκριθεί και κυκλοφορήσει το εμβόλιο, γιατί δεν επέδειξε τα ίδια προτερήματα και για την εξασφάλιση περισσότερων νοσοκομειακών κλινών COVID19, καθώς και στελεχωμένων ΜΕΘ, ώστε να σωθεί τόσος κόσμος που πηγαίνει χαμένος χωρίς να μπορεί να νοσηλευτεί;

Κι ακόμη, με δεδομένη την κατάσταση στα νοσοκομεία, γιατί χρειάστηκε στο και πέντε να τρέχουν πίσω από τις ιδιωτικές κλινικές, παρακαλώντας τους να χορηγήσουν κρεβάτια για τη νοσηλεία όσων δεν χωρούν στα δημόσια νοσηλευτήρια;

Γιατί δηλαδή, ενώ έβλεπαν τόσον καιρό αυτό που έρχονταν, δεν είχαν προχωρήσει στην έγκαιρη επίταξη ιδιωτικών κλινικών, προκειμένου να ενισχυθεί ένα σύστημα υγείας που καταρρέει υπό το βάρος της πανδημίας; Και γιατί έφτασαν μόλις χτες και πάλι όχι να επιβάλουν, αλλά να παρακαλούν για την επίταξη ιδιωτικών κλινών;

Και βέβαια, μεγάλες απορίες γεννά και το γιατί ο τόσο διαφημισμένος από την κυβέρνηση ιδιωτικός τομέας, ο οποίος σύμφωνα με τις κυβερνητικές εξαγγελίες θα ενισχύσει τον δημόσιο, δεν προσφέρει από μόνος του και μάλιστα εγκαίρως κρεβάτια και εξοπλισμό για την αντιμετώπιση της έκτακτης κατάστασης; Και φτάνει στο σημείο να αρνείται στην κρίσιμη στιγμή να συμβάλει με τις δικές του δυνάμεις, αναγκάζοντας το κράτος να προχωρήσει σε επίταξη;

Που πήγαν σήμερα όλοι εκείνοι οι πάλαι ποτέ δωρητές και ευεργέτες που κάποτε δώριζαν ευαγή ιδρύματα και κοινωφελή κτίρια, σχολεία, νοσοκομεία και ορφανοτροφεία, στο κράτος; Και που πήγε σήμερα ο, από την αρχαία ακόμη εποχή, θεσμός της χορηγίας επιφανών ιδιωτών προς το κράτος, όποτε αυτό το είχε ανάγκη;

Αυτός είναι λοιπόν ο ιδιωτικός τομέας τον οποίο επικαλέστηκε ο πρωθυπουργός ότι, σύμφωνα με το κυβερνητικό πρόγραμμα της ΝΔ, θα συμπράξει ώστε να δημιουργηθεί το νέο ΕΣΥ, το οποίο θα στηριχθεί σε Συνεργασίες Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα;
Γίνεται λοιπόν τώρα ορατό και απολύτως αντιληπτό από όλους τι κρύβονταν πίσω από τη συστηματική επιστράτευση, από πλευράς κυβέρνησης, της περίφημης ατομικής ευθύνης των πολιτών.

Όπως γίνεται τώρα κατανοητό και το τι εννοούσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος όταν, δυο μήνες πριν, δήλωνε ότι ευτυχώς που δεν άκουσαν τον ΣΥΡΙΖΑ να ενισχύσουν το ΕΣΥ με νέες ΜΕΘ, γιατί έτσι θα πετούσαν άδικα δεκάδες εκατομμύρια Ευρώ…
Πίσω λοιπόν από την επίρριψη της ευθύνης για τη μετάδοση της πανδημίας στους πολίτες και πίσω από την άρνηση να ενισχυθεί το ΕΣΥ, η κυβέρνηση έκρυβε έναν εκρηκτικό συνδυασμό αδράνειας, ολιγωρίας και ανικανότητας.

Πολύ περισσότερο όμως, πίσω από την κυβερνητική αδράνεια κρύβονταν πολιτικές σκοπιμότητες που πηγάζουν από την ιδεοληπτικά νεοφιλελεύθερη αγκύλωση της κυβέρνησης να επιμένει να μην ενισχύει το δημόσιο Σύστημα Υγείας, με σκοπό να το παραχωρήσει κάποια στιγμή σε ιδιώτες μέσω ΣΔΙΤ.

Και βέβαια το τι έχουν να κερδίσουν οι ιδιώτες από μια τέτοια γενναιόδωρη χειρονομία από πλευράς κράτους, το είδαμε και το καταλάβαμε. Θα κερδίσουν ένα δημόσιο Σύστημα Υγείας που ακόμη και χωρίς καμιά υποστήριξη και επιπλέον ενίσχυση από το κράτος, εξακολουθεί να αγωνίζεται και να πέφτει στη φωτιά για το κοινό καλό.

Αποτελώντας τον μοναδικό πυλώνα αντιμετώπισης της πανδημίας, αφού ο ιδιωτικός τομέας αρνείται επιμόνως να συμβάλει.
Τι θα κερδίσει όμως το κράτος από την παραχώρηση των δημόσιων δομών σε ιδιώτες, αυτό είναι από δύσκολο έως αδύνατο να εξηγηθεί, τουλάχιστον με την μέχρι σήμερα συμβολή στην έκτακτη συγκυρία των ιδιωτικών νοσηλευτηρίων…