Σήμερα η ημέρα ισούται με την νύχτα (φθινοπωρινή ισημερία) και τυπικώς εκπνέει το καλοκαίρι. Το ορόσημο δίνει την ευκαιρία κάποιων συγκρίσεων.

Τότε…

Πέρσι τέτοιο καιρό η αντι covid εθνική εγρήγορση ήταν στραμμένη στον παραπτωματία υφυπουργό κ Κουμουτσάκο, ο οποίος είχε πάει επ’ ευκαιρία της ονομαστικής του εορτής σε μια εκκλησία όπου και μετάλαβε. Έγινε της κακομοίρας με το χειροφίλημα. Ήταν αυστηρή τότε η κοινωνία αλλά και η κυβέρνηση σε ζητήματα διασποράς!

Ένα γηροκομείο στην Θεσσαλονίκη είχε προκαλέσει πανικό γιατί με την ανεξέλεγκτη διασπορά του είχε εκτιναχθεί η ολική θνητότητα στους 25 νεκρούς ανά … εβδομάδα, ενώ οι διασωληνώσεις ήταν διψήφιες. Γι αυτό, οι συγκεντρώσεις επιτρεπόταν μόνον μέχρι εννέα άτομα και ίσχυε ήδη τηλεργασία κατά 40%! Ως υπαίτιο δε του δράματος οι μισοί έδειχναν Θεοχάρη κι οι άλλοι μισοί την ανεύθυνη συμπεριφορά των νέων. Οι άνθρωποι χαμογελούσαν με την κοτσάνα του επιστήμονος για τις αποστάσεις των θρανίων, που δεν τηρούντο τάχα από … διάθεση επιστημονικής πρωτοτυπίας.

Στην ΔΕΘ είχε ήδη προεξοφληθεί η λυτρωτική έλευση του εμβολίου και η επικείμενη θριαμβευτική λήξη της πανδημίας. Συνέπεια αυτής της αισιοδοξίας, ο τότε κυβερνητικός εκπρόσωπος, κ Πέτσας, είχε γράψει το εξής απίθανο: ” Αν είχαμε ακούσει τον ΣΥΡΙΖΑ θα είχαμε πετάξει δεκάδες εκατομμύρια για μονάδες”.

Ο άνθρωπος αυτός είναι ακόμη υπουργός. Αυτός δεν “πέταξε” τα εκατομμύρια, ο κ Μητσοτάκης δεν τον “πέταξε” από την κυβέρνηση αλλά 14.500 Έλληνες “πέταξαν” για πάντα.

Στη στήλη ΑΚΡΟΘΙΓΩΣ  ακριβώς προ έτους αναφερόταν: “Θα μπορούσε ο σχετικός τομέας να εξαιρεθεί της πολιτικής αντιπαράθεσης για λίγους μήνες, λειτουργώντας υπό όρους κυβέρνησης εθνικής Ενότητας, όπου όλα θα τίθεντο εκ νέου επί τάπητος, έξω από μια κατάσταση αμοιβαίας καχυποψίας και με μια νέα δυναμική.

Θα λειτουργούσε αυτό ανακουφιστικά από την πολύπλευρη πίεση που πρόκειται να δεχθεί και η κυβέρνηση. Εκτός αν η ίδια έχει υποτιμήσει τόσο τον κίνδυνο, ώστε να της επιτρέπονται δεύτερες σκέψεις για ένα νέο γύρο «συσπείρωσης περί την σημαία» και εκτόξευσης της δημοφιλίας της λόγω τρόμου. Κάτι τέτοιο έγινε πράγματι, κι εδώ κι αλλού, ωστόσο η ιστορία επαναλαμβάνεται μόνον ως φάρσα”.

Τώρα…

Προετοιμάζεται για σκληρό πόλεμο ένα “στράτευμα” που γιουχάρει την ηγεσία του σε κάθε ευκαιρία. Ο συντονισμός που φέρνουν οι επιτόπιες υπουργικές επισκέψεις είναι μάλλον αποσυντονισμός. Ή να μείνουν άβουλοι και μοιραίοι στην Αριστοτέλους ή να κάνουν κάτι επειγόντως για την αποκατάσταση της εργασιακής ειρήνης στο χώρο των υγειονομικών.

Αυτή τη στιγμή κορυφώνονται τα κρούσματα στην Μακεδονία και Θράκη, περίπου με ένα μήνα καθυστέρηση από ότι στην νότιο Ελλάδα όπως προβλεπόταν.

Όπως ξέρουν ακόμη και τα μικρά παιδιά, η κορύφωση της καμπύλης των σκληρών δεικτών (διασωληνώσεις, θάνατοι) βραδυπορεί κατά κάποιες εβδομάδες. Άρα η μεγάλη δοκιμασία για το ΕΣΥ της Βορείου Ελλάδας είναι μπροστά.

Με το 50% των κρουσμάτων να συνωθείται στο 25% του πληθυσμού, η περιοχή αυτή ευθύνεται και για την διατήρηση του εθνικού ΜΟ σχετικά ψηλά, δεδομένου ότι σε περιοχές όπως Αττική, Αιγαίο, Κρήτη (1η,2η,7η ΥΠΕ) το φαινόμενο είναι μάλλον σε αποδρομή. Από την άλλη ο εθνικός μέσος όρος αποκρύπτει την τοπική επικίνδυνη πραγματικότητα.

Σε αντίθεση με το Β’ κύμα του περασμένου Νοεμβρίου όπου η πόλη της Θεσσαλονίκης διέσπειρε στην Περιφέρεια, τώρα υπερέχουν αγροτικές και ημιαστικές περιοχές, όπου οι υποδομές είναι ασθενείς Οι κάτοικοι τους γνωρίζουν ότι αντιμετωπίστηκαν σε ΜΕΘ με θνητότητα 80-90%, αγωνιούν αν θα είναι πάλι ασθενείς δευτέρας κατηγορίας, με δεδομένο ότι οι μικροί τόποι γνωρίζουν καταλεπτώς το πόση ενίσχυση υπήρξε.

Στην υπόλοιπη Ελλάδα είναι πιθανό οι συνέπειες του τουρισμού να υποχωρήσουν πλήρως προτού φανούν οι συνέπειες του καιρού και των σχολείων Στην Βόρειο Ελλάδα το πιθανότερο είναι ότι θα υπάρξει συνέργεια των διαφόρων επιβαρυντικών παραγόντων.

Βλέποντας την χοντροκεφαλιά στα μέχρι τώρα (εμπόδια στα τεστ και στην επιδημιολογική επιτήρηση, συγκοινωνίες και σχολεία με συνωστισμό, έλλειψη προετοιμασίας πρωτοβάθμιας, έλλειψη προσλήψεων και κινήτρων) υποθέτω ότι θα υπάρξει παρόμοια σταθερότητα και στην εξαίρεση του ιδιωτικού τομέα, στην κοβιντοποίηση των νοσοκομείων κι αργά ή γρήγορα στην λήψη οριζόντιων περιοριστικών μέτρων.

Οι ήσυχες νύχτες του Μωυσέως με την απόκρυψη της αλήθειας, την νωθρή Αντιπολίτευση και το παθητικό κοινό, αποτελούν πια παρελθόν Μήπως αυτό τουλάχιστον συνιστά έναν σοβαρό λόγο αλλαγής πορείας;