Έθεσα χθες δημόσια το ερώτημα αν ισχύει αυτό που «κρύβουν» οι αριθμοί του ΕΟΔΥ, ότι από τους 100 συμπολίτες μας που καταλήγουν οι 84 φαίνεται να μην είχαν νοσηλευτεί σε ΜΕΘ. Επειδή απάντηση δεν πήρα, αναζήτησα απαντήσεις εμμέσως.

Προκύπτει – και πάλι από τα στοχεία του ΕΟΔΥ – ότι η αναλογία των ασθενών που νοσηλεύτηκαν σε ΜΕΘ και αυτών που κατέληξαν είναι σχετικά σταθερή και φυσιολογική από την αρχή της πανδημίας. Στην πορεία όμως, όσο η πίεση αυξάνεται, ολοένα και μεγαλύτερο ποσοστό νοσούντων αρχίζει να μένει εκτός ΜΕΘ και τελικά οι νοσούντες εκτός ΜΕΘ και οι θάνατοι αυξάνονται εκθετικά.

Το ποσοστό αυτών που καταλήγουν χωρίς να νοσηλευτούν σε ΜΕΘ φαίνεται να ξεπερνάει το 80%. Είναι προφανές στο διάγραμμα (από την μπλε γραμμή) ότι η νοσηλεία σε ΜΕΘ αδυνατεί να ακολουθήσει την εξέλιξη του αριθμού των νοσούντων. Μάλιστα, αυτό αρχίζει να διαφαίνεται αρκετά πριν την απόφαση για lockdown.

Το γεγονός ότι εμφανίζονται οι ΜΕΘ να μην είναι υπερπλήρεις αλλά να έχουν οριακή διαθεσιμότητα συνιστά, στην καλύτερη περίπτωση, πολιτική εξαπάτηση. Στην πραγματικότητα, είτε είχαν κενά οι ΜΕΘ είτε όχι, σε κάποιους συμπολίτες μας δεν δόθηκε από τον ΕΟΔΥ η δυνατότητα νοσηλείας ενώ την είχαν ανάγκη. Αν υπήρχαν όντως κενές κλίνες και δεν τους δόθηκαν, τότε το πρόβλημα είναι ακόμα μεγαλύτερο.

Μετά από αυτή την διαπίστωση, δεν πρέπει ούτε ώρα να παραμείνει στη θέση του οποιοσδήποτε εμπλέκεται σε αυτή την απάτη. Διότι μπορεί να συγχωρείται από κάποιους η αποτυχία στη διαχείριση παρά το τεράστιο κόστος της, την εξαπάτηση όμως δεν πρέπει να την συγχωρεί κανείς.

Σημ: οι υπολογισμοί έγιναν με την παραδοχή ότι η θνησιμότητα στις ΜΕΘ είναι σταθερή στο 50% – στην πραγματικότητα είναι μικρότερη και επομένως τα συμπεράσματα ακόμη χειρότερα

*Ο Βασίλης Τσαουσίδης είναι Καθηγητής ΔΠΘ / Ανάρτηση στο Facebook