Νησί με μακραίωνη ιστορία, η Αίγινα διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο σε αρκετές φάσεις της ελληνικής ιστορίας, αφού αποτέλεσε και την έδρα της πρώτης κυβέρνησης του νεοσύστατου ελληνικού κράτους (1828).

Το μεγαλύτερο σε έκταση από τα νησιά του Αργοσαρωνικού, αποτελεί σημαντικό πόλο έλξης για Έλληνες και ξένους επισκέπτες λόγω της μικρής της απόστασης από τον Πειραιά. Ιδιαίτερα γραφική, με καθαρές θάλασσες, φημισμένα μοναστήρια, σπουδαίους αρχαιολογικούς χώρους, γοητευτική πρωτεύουσα και όμορφα χωριά.
 

 
Φημίζεται για τα φιστίκια (η φιστικιά καλλιεργείται στην Αίγινα από το 1860 με την ντόπια ποικιλία να χαρακτηρίζεται από τις καλύτερες διεθνώς), τα κεραμικά της και τις δαντέλες.

Η μυθική παράδοση θέλει το όνομα της Αίγινας να προέρχεται από την ομώνυμη νύμφη, κόρη του Ασωπού.

Το νησί κατοικήθηκε από τα νεολιθικά χρόνια, ενώ την εποχή του χαλκού αποίκησαν εκεί Αχαιοί της Πελοποννήσου. Γνώρισε τη μεγαλύτερη ακμή της μετά τον 6ο αι. π.Χ. όταν ανέπτυξε μεγάλη εμπορική και ναυτιλιακή δραστηριότητα, ίδρυσε αποικίες κι έκοψε πρώτη δικά της νομίσματα. Το 456 π.Χ. καταλήφθηκε από τους Αθηναίους και στη συνέχεια από τους Σπαρτιάτες, τους Θηβαίους, τους Μακεδόνες και τους Ρωμαίους.

Συνεχείς πειρατικές επιδρομές είχαν ως αποτέλεσμα την ίδρυση σε απόκρημνο λόφο της Παλαιοχώρας, η οποία, όμως, καταστράφηκε το 1537 από τον πειρατή Μπαρμπαρόσα. Τότε οι Αιγινήτες επέστρεψαν στο λιμάνι. Το 1826 η Διοικητική Επιτροπή της Κυβέρνησης είχε καταφύγει στο Μπούρτζι του Ναυπλίου, πιεζόμενη από στρατιωτικούς. Το Νοέμβριο του 1826 μετακόμισαν στην Αίγινα. Τον Αύγουστο του 1826 έφτασε και η Αντικυβερνητική Επιτροπή, ενώ σχεδόν έξι μήνες μετά έγινε στο νησί η ορκωμοσία του κυβερνήτη της Ελλάδας, Καποδίστρια. Τα κτίρια που συνδέονται με εκείνη την εποχή είναι πολλά και θα τα δείτε στην περιήγηση σας στην πόλη.

Απέχει 17 ν.μ. από τον Πειραιά, έχει έκταση 101 τ.χλμ., μήκος ακτών 37,5 χλμ. και πληθυσμό 14.000 κατοίκους.