Εμφανίστηκαν στις ερήμους της Συρίας πριν από 17 αιώνες περίπου. Υπήρξαν πρότυπα αναχωρητισμού, ασκητισμού και αρνησικοσμίας. Προσεύχονταν αδιάκοπα με σκοπό να αποβάλουν τον «δαίμονα» από μέσα τους, να αφυπνιστούν και να ενωθούν με τον αληθινό Θεό.

Οι Ορθόδοξοι τους κατηγόρησαν ως Αιρετικούς και τους καταδίωξαν. Πρόλαβαν ωστόσο να επηρεάσουν, με τις πρακτικές και τις ιδέες τους, τόσο τον ορθόδοξο μοναχισμό και τον Ησυχασμό, όσο και όλα τα αιρετικά και αντιεξουσιαστικά κινήματα του Μεσαίωνα, και όλους τους πρωτεργάτες της λεγόμενης «Μεγάλης Αίρεσης» του Δυισμού, εκφάνσεις της οποίας αποτέλεσαν οι Παυλικιανοί, οι Βογόμιλοι, οι Καθαροί, ακόμη και οι σημερινοί Αλεβίδες της Τουρκίας και οι Αλαουίτες της εμπόλεμης Συρίας.