Αφού απέτυχε η τακτική του καλού («εγώ πονάω περισσότερο μετά τους συγγενείς των Τεμπών» ) και του κακού μπάτσου (Βορίδης βαράει συγγενείς, Γεωργιάδης τους πάντες), ο κ. Μητσοτάκης καταφεύγει τώρα στην κινδυνολογία.

Το σκηνικό χτίζεται εδώ και μέρες, με νεοδημοκράτες υπουργούς και πολιτευτές να προειδοποιούν ή και να θεωρούν δεδομένα τα βίαια επεισόδια στις μεγάλες μεθαυριανές διαδηλώσεις. Αλλά στη σημερινή συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου, ο ίδιος ο πρωθυπουργός το τερμάτισε:

«Η χώρα μας έχει πληρώσει πολύ ακριβά τις ”πάνω” και τις ”κάτω πλατείες”. Δεν θα τις ξαναζήσει», είπε ο κ. Μητσοτάκης μπερδεύοντας καταστάσεις και εποχές. «Η κοινωνία μας ξέρει καλά πού οδηγούν οι εξαλλοσύνες και οι κάθε τύπου ακρότητες. Όσοι, λοιπόν, οραματίζονται τη μεθαυριανή μέρα ως ένα ορόσημο για βίαιες ανατροπές, θα μας βρουν απέναντι».

Διαβάστε επίσης: Μητσοτάκης για Τέμπη / Παίζει το χαρτί του διχασμού – Τι είπε για πορείες, τραγωδίες, Δικαιοσύνη

Βίαιες ανατροπές; Eφτασαν οι μπολσεβίκοι στα Ανάκτορα;

Στο οπλοστάσιο του φόβου και οι διεθνείς ανακατατάξεις: «Και η πλειονότητα των Ελλήνων θέλει σήμερα να λάμψει η αλήθεια, να αποδοθεί δικαιοσύνη, να μην ξαναζήσουμε ποτέ ξανά μία ανάλογη τραγωδία. Δεν θέλει -επαναλαμβάνω, δεν θέλει- να κατρακυλήσουμε εν μέσω αυτής της αβέβαιης διεθνούς πραγματικότητας σε ένα περιβάλλον παρατεταμένης αστάθειας».

Η απεύθυνση στα συντηρητικά αντανακλαστικά των ψηφοφόρων συνδυάστηκε με θεωρίες συνωμοσίας που ταιριάζουν περισσότερο σε ακροδεξιό προπαγανδιστή παρά σε «κεντροδεξιό» πολιτικό: «κάποιοι επιθυμούν να μετατρέψουν αυτό το συλλογικό πένθος σε μία ευκαιρία ενός νέου διχασμού…είναι πλέον φανερή η απόπειρα συγκεκριμένων κύκλων να μεταβάλλουν αυτό το κλίμα συγκίνησης σε ένα κλίμα πολιτικής αποσταθεροποίησης».

Aλλά ο νόμος και η τάξη θα είναι εκεί, με το όπλο παρά πόδα: «Και η Αστυνομία, κ. Υπουργέ, θα είναι εκεί, για να προστατεύσει τους συμμετέχοντες και το συνταγματικό δικαίωμα της ειρηνικής συνάθροισης. Είναι μία στάση ευθύνης, την οποία αναμένουμε και από τους διοργανωτές και τους συμμετέχοντες των εκδηλώσεων».

Σε πανικό, ο κ. Μητσοτάκης προσπαθεί την τελευταία στιγμή να πετύχει δύο στόχους. Πρώτον να αποτρέψει οποιαδήποτε συζήτηση για το γεγονός ότι δύο χρόνια μετά την τραγωδία δεν έχει λάβει το παραμικρό μέτρο για τη βελτίωση του σιδηροδρομικού δικτύου και της ασφάλειας του.

Και δεύτερον και κυριότερο, να φοβίσει μια μερίδα των πολιτών, με την ελπίδα ότι δεν θα συμμετέχουν στις διαδηλώσεις.

Κάποια προβοβάτσια δεν αποκλείεται, αλλά είναι σχεδόν βέβαιο ότι, μετά το τέλος τους, τα παπαγαλάκια της κυβέρνησης θα κελαηδήσουν αμέσως ότι οι διαδηλώσεις ήταν μικρότερες σε όγκο από την προηγούμενη φορά.

Δεν υπάρχει παρά μία απάντηση: η μαζική και ειρηνική συμμετοχή όλων μας στις διαδηλώσεις, στην Ελλάδα και το εξωτερικό.