Ανοίγει ξανά ο φάκελος Τσαλικίδη

Την ανάγκη να συσχετιστεί ο θάνατος Τσαλικίδη με την πολύκροτη υπόθεση των υποκλοπών τονίζει στο tvxs.gr η Ζωή Κωνσταντοπούλου, εκ των συνηγόρων της οικογένειας του αποθανόντα ο οποίος διατελούσε στέλεχος της Vodafone έως και το 2005. Η ίδια κάνει λόγο για στοιχεία τα οποία συνηγορούν σε δολοφονία και όχι αυτοκτονία του Κώστα Τσαλικίδη και χαρακτηρίζει «εγκληματικά πλημμελή» τη σχετική ιατροδικαστική, αστυνομική και εισαγγελική έρευνα. Ποιες είναι οι τελευταίες εξελίξεις στην υπόθεση. Τι ζητά η οικογένεια Τσαλικίδη. Ποια ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα.

Ανακινείται εκ νέου μία ιδιαίτερα γνωστή αλλά συγχρόνως και «σκοτεινή» υπόθεση.

Η εξέλιξη η οποία σημειώνεται ανεξάρτητα από τις όποιες πρωτοβουλίες της οικογένειας, η οποία βέβαια έχει προχωρήσει σε σχετικά διαβήματα, είναι ότι έχει ανασυρθεί ο φάκελος των υποκλοπών από πέρυσι και πλέον ασκούνται διώξεις με βάση τα νέα στοιχεία για απόπειρα κατασκοπίας, με δεδομένο ότι προκύπτουν επικοινωνίες κινητών συνδεδεμένων με την αμερικανική πρεσβεία και με υπαλλήλους της με τα καρτοκινητά – «σκιές». Ο φάκελος των υποκλοπών ήταν στο αρχείο. Ο φάκελος Τσαλικίδη επίσης. Η πράξη αρχειοθέτησης του φακέλου Τσαλικίδη έλεγε παρόλα αυτά ότι θα πρέπει η δικογραφία να συσχετιστεί με τη δικογραφία των υποκλοπών.

Τώρα, λοιπόν, που έχει ανασυρθεί πια ο φάκελος υποκλοπών και ήδη ασκούνται διώξεις σε βαθμό κακουργήματος, είναι επιβεβλημένο να ανασυρθεί και ο φάκελος που αφορά το θάνατο Τσαλικίδη. Η πρωτοβουλία της οικογένειας σε αυτό το στάδιο αυτό είναι προς αυτή την κατεύθυνση: να συσχετιστεί η υπόθεση Τσαλικίδη με την όλη υπόθεση των υποκλοπών, με την οποία ούτως ή άλλως συνδέεται απόλυτα.

Ποια στοιχεία συνηγορούν στην εκτίμηση ότι ο Κώστας Τσαλικίδης δεν αυτοκτόνησε, αλλά δολοφονήθηκε;

Ο Κώστας Τσαλικίδης, καταρχήν, δεν είχε κανέναν λόγο να αυτοκτονήσει. Δεν είχε εκδηλώσει καμία τάση αυτοκτονίας, δεν άφησε κανένα σημείωμα αυτοκτονίας, δεν υπάρχει κανένας οικείος του που να μπορεί να εξηγήσει ή να αποδεχτεί το ενδεχόμενο της αυτοκτονίας -αυτά είναι όλα στοιχεία τα οποία ψυχιατρικά και εγκληματολογικά πάντοτε συνεκτιμώνται. Είναι ελάχιστες έως μηδενικές οι περιπτώσεις ανθρώπων που αυτοκτονούν εν αιθρία. Επιστημονικά, όμως, πλέον έχουμε επίσημες εκθέσεις πολύ έγκριτων ιατροδικαστών, και της Ελλάδας και του εξωτερικού, σύμφωνα με τις οποίες από τα ιατροδικαστικά στοιχεία, από τα στοιχεία της αυτοψίας που έγινε εν πάση περιπτώσει από την αστυνομία αλλά και την υπάρχουσα κατάσταση στο χώρο, από τα στοιχεία τα εργαστηριακά, δεν μπορεί επ’ ουδενί να πιστοποιηθεί αυτοκτονία.

Δεν βεβαιώνεται, δηλαδή, αυτοκτονία, αλλά αντίθετα υπάρχουν πάρα πολλές ενδείξεις ότι πρόκειται περί εγκληματικής ενέργειας. Δεν είναι συμβατά τα ευρήματα με την αυτοκτονία. Είναι χαρακτηριστικό το σκοινί με το οποίο φέρεται να κρεμάστηκε ο Κώστας Τσαλικίδης, που επιδείχτηκε και σε πρόσφατη συνέντευξη Τύπου από το συνήγορο της οικογένειας Τσαλικίδη, κ. Κωνσταντόπουλο. Ακριβώς για να καταδειχθεί πόσο εγκληματικά πλημμελής και πρωτόγονη ήταν η ιατροδικαστική, αστυνομική και εισαγγελική έρευνα στην υπόθεση αυτή. Μέχρι σήμερα, το σκοινί είναι στα χέρια της οικογένειας, ενώ θα έπρεπε να έχει κατασχεθεί, να έχει ερευνηθεί, να έχουν εγκαίρως ληφθεί δείγματα και εργαστηριακές εξετάσεις. Παρόλα αυτά, παραμένει στα χέρια της οικογένειας.

Γιατί θεωρείτε, λοιπόν, ότι η υπόθεση διερευνήθηκε έως σήμερα πλημμελώς από τις αρμόδιες αρχές, με αποτέλεσμα να παρουσιάζεται ο θάνατος Τσαλικίδη ως αυτοκτονία;

Καταρχήν, οι σκηνοθετημένες αυτοκτονίες δεν αποτελούν άγνωστο φαινόμενο αλλά αντίθετα μέθοδο και γνωστή και μελετημένη στην επιστήμη της ιατροδικαστικής, στην εγκληματολογία, στη δικαιοσύνη και στην ίδια την ιστορία. Και πολύ περισσότερο όταν έχουμε να κάνουμε με περιπτώσεις στις οποίες ενεργοποιούνται τεράστια κρατικά, επιχειρηματικά, οικονομικά συμφέροντα. Και τέτοιες είναι οι περιπτώσεις κατασκοπίας. Δεν είναι τυχαίο ότι η μέθοδος της σκηνοθετημένης αυτοκτονίας χρησιμοποιείται κατά κόρον. Από εκεί και πέρα, γιατί οι ελληνικές αρχές μέχρι στιγμής έχουν επιδείξει ολιγωρία στην έρευνα της υπόθεσης αυτής είναι ένα ερώτημα που θα πρέπει να απαντηθεί από τους υπεύθυνους, ξεκινώντας από τον ιατροδικαστή ο οποίος έκανε την πρώτη νεκροψία και νεκροτομή.

Είναι ερωτήματα που δεν έχουν απαντηθεί, όπως για παράδειγμα πώς είναι δυνατόν να μην έχει ελεγχθεί ποινικά εκείνος ο οποίος φέρεται ότι κατέστρεψε το κατεξοχήν πειστήριο των υποκλοπών: το παράνομο και παρείσακτο λογισμικό. Όλα αυτά δεν μπορεί να χωρέσουν μέσα σε μία λογική πρόχειρων προανακριτικών ενεργειών, ούτε σε μία λογική περίεργων συμπτώσεων που είδαμε να διατυπώνεται σε διάφορες κρίσεις για αυτή την υπόθεση, η οποία δεν θα ερμηνευτεί, ούτε θα εξιχνιαστεί, ούτε θα διαλευκανθεί με την αόριστη επίκληση συμπτώσεων.

Πριν τις συμπτώσεις υπάρχουν τα στοιχεία και όλα τα στοιχεία συνηγορούν σε απόλυτη σύνδεση των δύο υποθέσεων, σε αιτιώδη συνάφεια του θανάτου Τσαλικίδη, της δολοφονίας του Κώστα Τσαλικίδη, με τις υποκλοπές. Μην ξεχνάμε ότι ο άνθρωπος αυτός, λίγες μέρες πριν πεθάνει, είχε πει ότι είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου να φύγει από τη Vodafone. Αυτό, οπωσδήποτε, δεν είναι έκφραση πρόθεσης αυτοκτονίας.

*Μετά από τα νέα στοιχεία τα οποία προέκυψαν κατά τη διερεύνηση του σκανδάλου των υποκλοπών (όταν ο σχετικός φάκελος ανασύρθηκε από το αρχείο) από τον εισαγγελέα Εφετών Δ. Δασούλα, ασκήθηκε ποινική δίωξη κατά παντός υπευθύνου (καθώς δεν έχουν εντοπιστεί ακόμη συγκεκριμένοι ύποπτοι) για απόπειρα διακεκριμένης κατασκοπίας (αδίκημα κακουργηματικού χαρακτήρα). Η δίωξη για την υπόθεση, στην οποία εμπλέκονται υπάλληλοι της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα, αφορά το χρονικό διάστημα από τον Αύγουστο του 2004 έως και το Μάρτιο του 2005. Στο στόχαστρο των υποκλοπέων φέρονται συνδιαλέξεις του τότε πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, υπουργών της κυβέρνησης, μελών της ηγεσίας της Ελληνικής Αστυνομίας και της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, καθώς και πολιτών.