Με το άκουσμα της είδησης ότι μέλος του ΣΥΡΙΖΑ ερευνάται για την υπόθεση του επαναλαμβανόμενου βιασμού της 12χρονης από τον Κολωνό, τα πανέτοιμα ψηφιακά αντανακλαστικά επανενεργοποιήθηκαν και τα αντίπαλα χαρακώματα ξεκίνησαν και πάλι τις ντουφεκιές στα τυφλά.

Αφ’ ενός, το γνωστό ανθρωποφαγικό σκηνικό όχι μόνο από συντηρητικούς που καραδοκούσαν για εκδίκηση εν μέσω ορυμαγδού αποκαλύψεων ποινικού και πολιτικού ενδιαφέροντος για νεοδημοκρατικά στελέχη από όλο το εύρος της κομματικής ιεραρχίας, αλλά και από «αγανακτισμένους», ad hoc ποινικολογούντες και μαζοχιστικά αυτομαστιγωνόμενους αριστερούς ψηφιακούς δικαστές.

Αφ’ ετέρου, ένα κίνημα σχετικοποίησης ή και υποβάθμισης της σοβαρότητας της εμπλοκής του εν λόγω μέλους του ΣΥΡΙΖΑ, κυρίως από πολιτικούς ομοτράπεζούς του που ομνύουν στο τεκμήριο της αθωότητας και στο γεγονός ότι δεν έχει (όσο γράφονται αυτές οι λέξεις) συλληφθεί. Στις αναρτήσεις ορισμένων επώνυμων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, δε, διαφαίνεται και μια λογική δύο μέτρων και δύο σταθμών.

Σε μια τέτοια υπόθεση που απειλεί με περαιτέρω απαξίωση το κράτος δικαίου και με περαιτέρω αποσάθρωση τον τραυματισμένο κοινωνικό ιστό, ένας αριστερός δεν μπορεί να προτάσσει ούτε κατά διάνοια οποιαδήποτε υπόνοια ηθικού πλεονεκτήματος (‘’εμείς δεν είμαστε σαν αυτούς’’) αλλά ούτε και να επικαλείται ευκαιριακά και αόριστα τις προστατευτικές πρόνοιες του συνταγματικού ποινικού δικαίου. Μια τέτοια στάση είναι λάθος. Πολιτικά και ηθικά.

Είναι λάθος πολιτικά. Ο εν λόγω εμπλεκόμενος ας είναι σίγουρος ότι το ποινικό δίκαιο και η ποινική δικονομία, αυτή την περίοδο της αποδρομής του καθεστώτος Μητσοτάκη, δεν θα λειτουργήσει στα κυβικά ενός πολιτικά χαρακτηρισμένου υπόπτου. Ακόμα και αν είναι αθώος, ενδέχεται να γίνει αποδιοπομπαίος τράγος προκειμένου η δεξιά να «ισοφαρήσει» την εμπλοκή περιώνυμου τοπικού στελέχους της στην υπόθεση. Ορθότατα διεγράφη πάραυτα από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ορθότατα η ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν κρύφτηκε πίσω από το τεκμήριο αθωότητας. Τα κόμματα και, δη, τα δημοκρατικά, δεν είναι δικαστήρια. Είναι όμως χώροι ηθικοπλαστικής δράσης με στόχο την ανάσχεση της πολιτικοκοινωνικής κατρακύλας.

Είναι λάθος ηθικά. Η υπόθεση του Κολωνού δεν είναι μια συνηθισμένη ποινικά ειδεχθής υπόθεση που εξελίσσεται εν μέσω κοινωνικής ειρήνης. Όλα της τα χαρακτηριστικά ενδεικνύουν ένα τεράστιας σοβαρότητας κοινωνικοπολιτικό σκάνδαλο. Όταν «σκάει» ένα σκάνδαλο και ακούγεται για οποιοδήποτε λόγο το όνομά σου, για την Αριστερά δεν υπάρχει “δεν ξέρω”. Ακόμα και αν ‘’δεν ξέρεις’’, σαν αριστερός, οφείλεις να φέρεσαι ωσεί κατηγορούμενος και μάλιστα με δική σου πρωτοβουλία.

Ο Α.Α. ας πάει τα μηνύματα από το blindchat στον εισαγγελέα να τελειώνει η σπέκουλα, αν περί αυτού πρόκειται, όπως ο ίδιος διατείνεται σε ανάρτηση που στην πορεία διέγραψε. Μάλιστα, πριν διαγραφεί από το κόμμα, ο Τσίπρας ο ίδιος θα έπρεπε να το απαιτήσει από τον περί ου οι υπόνοιες. Αυτό δεν ζητάμε και από τις δεξιές μούργες κάθε τρεις και λίγο; ‘’Καθαρίστε το όνομά σας χωρίς να περιμένετε τη Δικαιοσύνη να επέμβει’’.

Και κάτι σχετικά με τη διαγραμμένη πια ανάρτηση του εμπλεκομένου. Η αντεπίθεση με απειλή για αγωγές και μηνύσεις, σε τέτοιες περιπτώσεις, από σκοπιά αριστερή είναι ηθικά και πολιτικά άτοπη. Είναι «κυρπαντελίδικη» και κοινωνικά αναίσθητη. Η Αριστερά οφείλει να μπολιάζει το κοινό περί δικαίου αίσθημα με προοδευτικό πρόσημο και με μια ισορροπημένη προσέγγιση – το κοινό περί δικαίου αίσθημα για το οποίο η Αριστερά εξανέστη όταν η Πρόεδρος της Δημοκρατίας το κατακρεούργησε ανήμερα της επετείου της αποκατάστασης της Δημοκρατίας, βγάζοντας λάδι τον Λιγνάδη.

Η Αριστερά οφείλει να επιδιώκει την κοινωνική και ηθική ενίσχυση του περί δικαίου αισθήματος που περνά και μέσα από το αυτόβουλο ξεκαθάρισμα υπονοιών ή υποψιών. Δηλαδή όπως κάνουν π.χ. οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή όταν οι ίδιοι ζητούν την άρση ασυλίας για να ξεκαθαρίσουν σε βάρος τους καταγγελίες.

Σεβασμός στο τεκμήριο αθωότητας σημαίνει, πάντα από την πλευρά μιας Αριστεράς που επιμένει στην κοινωνική διάσταση του δικαίου, να μην χρησιμοποιείται σαν κρυψώνα. Αυτόν ακριβώς τον ευτελισμό του τεκμηρίου αθωότητας είναι που προωθεί φανατικά η μαφία που κυβερνά τη χώρα. Για εμάς, για τους από ’δω, εκτός από το ποινικό δίκαιο, υπάρχει και η ηθική.