Σχεδόν ένα μήνα πριν τις ευρωεκλογές και το κυριάρχο ερώτημα παραμένει. Τι Ευρώπη θέλουμε; Σχεδόν οι περισσότερες πολιτικές δυνάμεις θα απαντήσουν θέλουμε μια Ευρώπη που κυρίαρχο ρόλο θα παίζουν οι πολίτες της, μια Ευρώπη των λαών, «περισσότερη Ευρώπη» θα απαντήσουν οι περισσότεροι. Είναι όμως έτσι; Το πιστεύουν πράγματι;

 
Όπως σε όλα τα ερωτήματα έτσι και για να δώσουμε απάντηση στο βασικό ερώτημα αυτών των ευρωεκλογών, προτού απαντήσουμε στο τι Ευρώπη θέλουμε  θα πρέπει να έχουμε μια καθαρή εικόνα του  τι Ευρώπη έχουμε.
 
Έχουμε μια Ευρώπη που ανταποκρίνεται στα οράματα και στις ανάγκες των πολιτών της ή έχουμε μια Ευρώπη που στέκεται στο πλευρό των λόμπι και των πολυεθνικών; Μια Ευρώπη που στην κρίση στάθηκε δίπλα στους πολίτες ή μια Ευρώπη που με την πολιτική της αύξησε την ανεργία, τη φτώχεια και τις κοινωνικές ανισότητες;
 
Έχουμε μια Ευρώπη στην οποία λειτουργούν τα θεσμικά όργανα, η ευρωβουλή και οι επιτροπές ή μια Ευρώπη όπου τα πάντα αποφασίζονται σε διμερείς συναντήσεις των ισχυρών; Μήπως έχουμε μια Ευρώπη στην οποία η οικονομία υπερισχύει της πολιτικής και τα πάντα υποτάσσονται στη λογική των αριθμών, που πολλές φορές ούτε αυτοί ευημερούν;
 
Έχουμε μια Ευρώπη που στην Ουκρανική κρίση λειτούργησε με βάση τα συμφέροντα των Ουκρανών πολιτών ή αντέδρασε αποσπασματικά, με τα ισχυρά κράτη μέλη να αρθρώνουν μια διπλωματική πολιτική που απορρέει απο τα συμφέροντά τους; Μια Ευρώπη που αδιαφορεί και νομιμοποιεί μια κυβέρνηση με εμφανή τα φασιστικά στοιχεία; Μια Ευρώπη που μετα τη διχοτόμηση της Κύπρου, τo διαμελισμό της Γιουκοσλαβίας στα εδάφη της έχουμε ακόμα μια φορά αλλαγή συνόρων;
 
Έχουμε μια Ευρώπη που αντέδρασε σθεναρά στην καταστροφή του χημικού οπλοστασίου της Συρίας στη Μεσόγειο ή που απλά παρατηρεί τα τεκτενόμενα και αρκείται στις δηλώσεις; Μια «Ευρώπη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», που υπερασπίζεται τους αδύναμους ή μια Ευρώπη που κοιτάει αλλού όταν πρόσφυγες και μετανάστες  πνίγονται στην Λαμπεντούζα και το Φαρμακονήσι.
 
Απαντώντας σε όλα τα παραπάνω ερωτήματα νομίζω πως όλοι θα διαπιστώσουμε πως η εικόνα της Ευρώπης σήμερα είναι κατώτερη των περιστάσεων. Είναι σίγουρο πως δεν είναι αυτό το όραμα των ευρωπαίων πολιτών και σίγουρα δε θα πρέπει να καμαρώνει κανένας για την πολιτική που ασκείται αυτή τη στιγμή στην Ευρωπαική Ήπειρο. Απέναντι στην Ευρώπη του Διαφωτισμού, των κινημάτων, της δημοκρατίας έχει υπερισχύσει μια Ευρώπη των ελίτ που συνεδριάζει πίσω απο κλειστές πόρτες, υπηρετώντας συμφέροντα που κατστρέφουν τη ζωή της πλειοψηφίας των πολιτών της ενώ την ίδια στιγμή ελάχιστοι εξακολουθούν να πλουτίζουν.
 
Σε αυτή τη συγκυρία η Ευρωπαϊκή Αριστερά έχει αποφασίσει να μην αφήσει να να επικρατήσει όχι μόνο το νεοφιλελεύθερο μοντέλο ενοποίησης της Ευρώπης που προωθούν τόσο το Λαικό Κόμμα της κα. Μέρκελ όσο και το Σοσιαλιστικό Κόμμα του κ.Σούλτς αλλά και να μην επικρατήσει η ακροδεξιά που επιθυμεί την επιστροφή στις πιο σκοτεινές εποχές της Ευρώπης των εθνικών μονοδρόμων και μισαλλοδοξιών. Η Ευρωπαϊκή Αριστερά δεν πρόκειται να συμβιβαστεί ουτε με την προοπτική μιας αυταρχικής νεοφιλελεύθερης “γερμανοκρατούμενης” Ευρώπης αλλά ούτε και με την διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της εθνικής αναδίπλωσης.

Για την Ευρωπαϊκή Αριστερά δεν αρκεί η διαχείριση της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά δίνει έναν διαρκή αγώνα για μια Ευρώπη  της δημοκρατίας, της ελευθερίας, της αλληλεγγύης και της αξιοπρέπειας. Για ένα ευρωπαϊκό οικοδόμημα που βασίζεται  στην πλούσια Ευρωπαϊκή πολιτιστική κληρονομιά, τα κοινωνικά κινήματα, την οικολογία και την επιστήμη. Δίνει έναν αγώνα για την ανατροπή των υπάρχοντων συσχετισμών, για την ανατροπή της εφαρμοζόμενης  καταστροφικής πολιτικής, για την αλλαγή πορείας αλλά και την ανάδειξη των αναγκών των πολιτών της ως τη βασική προτεραιότητα. Αυτός ο αγώνας είναι συνεχής και δε σταματά στις ευρωεκλογές, εξελίσσεται και προσπαθεί να ενεργοποιήσει  τους ευρωπαϊκούς λαούς αλλά και να συμπορευτεί με τα ευρωπαϊκά κινήματα.

Η Ευρωπαϊκή Αριστερά παλεύει για την επανίδρυση της Ευρώπης. Για μια Ευρώπη στην οποία το πρώτο άρθρο της Οικουμενικής Διακήρυξης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα “ ‘Ολοι οι άνθρωποι γεννιούνται ελεύθεροι και ίσοι στην αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα” δεν θα είναι κάτι μακρινό και ξεχασμένο.
 
* Ο Γιώργος Μπαλάφας είναι αναπληρωτής συντονιστής της Νομαρχιακής Βόρειας Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ.