Ίσως η βασική επίθεση που δέχεται μέσα κι έξω από την Ελλάδα το ερχόμενο δημοψήφισμα είναι ότι το ερώτημά του είναι κενού περιεχομένου, ότι είναι παραπλανητικό. Στην πρώτη της αφήγηση η επίθεση αυτή στόχευε στο να ακυρώσει το δημοψήφισμα αυτό κάθε αυτό ή στο να επηρεάσει την απάντηση. Τώρα πια όμως, γίνεται κατανοητό ότι η αμφισβήτηση της ουσίας της ερώτησης στοχεύει κυρίως στο να ακυρώσει την ουσία της απάντησης.

Δεν μένει λοιπόν παρά να ενημερώσουμε όσους στοχεύουν σε παρερμηνείες, ότι οι απαντήσεις μας θα είναι αυτές που θα ξεκαθαρίσουν το ερώτημα. Για την ακρίβεια, στεκόμενοι αξιακά και ταξικά απέναντι στους εντός κι εκτός Ελλάδας «Θεσμούς», κι αδιαφορώντας για τις προτροπές τους, όποιο κι αν ήταν το ερώτημα «ΌΧΙ» θα απαντούσαμε.

Πρώτα-πρώτα, το «ΌΧΙ» δεν είναι αποκλειστικά απέναντι στα συγκεκριμένα μέτρα, δεν πρόκειται να χάσει την αξία του αν αλλάξουν δύο, τρία ή δέκα από αυτά.

Το «ΌΧΙ» δεν στέκεται απέναντι στις αξίες της συνεργασίας των λαών, στις κοινές τους προκλήσεις, στην υπεράσπιση των κοινών τους κεκτημένων. Το αντίθετο. Είναι «ΌΧΙ» απέναντι σε έναν ακαθόριστο ιδεαλιστικό Ευρωπαϊσμό που χρησιμοποιείται μόνο και μόνο για να κρύβει ή να δικαιολογεί την αποδόμηση όλων αυτών.

Δεν θα ψηφίσουμε «ΌΧΙ» ελπίζοντας «οι άλλοι να στρίψουν», δεν μας ενδιαφέρει αν θα χτυπηθούν ή αν θα αντέξουν οι αγορές. Δεν θα ψηφίσουμε «ΌΧΙ» μπας και μας παραχωρηθεί λίγο έδαφος.

Θα ψηφίσουμε «ΌΧΙ» απέναντι σε όλους τους εκβιασμούς, τις κατηγορίες, κι όλα τα δεινά που επιβλήθηκαν και σχεδιάζεται να επιβληθούν σε εμάς και στους γύρω μας. Θα ψηφίσουμε «ΌΧΙ» ενάντια στους μονόδρομους του νεοφιλελευθερισμού, ενάντια σε όσους διακηρύττουν ότι οι μόνες βιώσιμες αποφάσεις παίρνονται από τα μονοπώλια των οικονομικών, πολιτικών κι επιστημονικών ελίτ.

«ΌΧΙ» απέναντι στη φτωχοποίηση, τον διασυρμό, την ψυχική και υλική σκλαβιά για ένα χρέος που δεν δημιουργήσαμε, δεν διογκώσαμε ούτε εμείς ούτε οι γενιές που ακολουθούν. Αλλά ακόμα κι αν τα χρέη τα δημιουργούσαν οι λαοί, πάλι «ΌΧΙ» θα ψηφίζαμε. Η οικονομία, για να το ξεκαθαρίσουμε κι αυτό τώρα, αποτελεί μέτρο στις αξίες μας –ο οικονομισμός δεν είναι καμία από αυτές.

Θα ψηφίσουμε «ΌΧΙ» για όλους όσους δεν μπορέσαμε να υπερασπίσουμε φοβούμενοι την ταμπέλα του «λαϊκισμού». Δηλαδή «ΌΧΙ», ξεκάθαρα και δυνατά, για όλους όσους αυτοκτόνησαν, για όσους πείνασαν , για όσους κρύωσαν, για όσους δολοφονήθηκαν, για όσους κλείστηκαν στα σπίτια τους και για όσους τα έχασαν, για όσους χτυπήθηκαν από κάθε είδους κι έντασης ψυχικά νοσήματα.

«ΌΧΙ» για αυτούς που τα έχουν χάσει όλα. «ΌΧΙ» γιατί δεν θα προδώσουμε αυτούς που θα το πουν ενώ έχουν πολλά να χάσουν .

«ΌΧΙ» απέναντι στον φόβο μας -ξέρουμε πως δεν διαλέγουμε εύκολο δρόμο. Δεν μας αρκεί να επιζούμε. Δεν μας παραδόθηκε αυτή η αξία δεν θα παραδώσουμε καμία τέτοια.

«ΌΧΙ» και γι’ αυτούς που ήθελαν να το πουν αλλά λύγισαν κάτω από το βάρος των απειλών και της τρομοκρατίας. Θα ψηφίσουμε«ΌΧΙ» για να προκαλέσουμε την εξουσία να χρησιμοποιήσει όλα τα βίαια μέσα της, να υλοποιήσει όλα τα βρομερά της σχέδια. Για να αποκαλυφθεί όλη η παράνοια του μίσους της. Και για να σταθούμε απέναντί της.

Θα ψηφίσουμε «ΌΧΙ» για όλες τις γνωστές κι άγνωστες φωνές που το «ΌΧΙ» τους δεν έφτασε στα τυπογραφεία των μέσων της διαπλοκής. «ΌΧΙ» απέναντι σ’ αυτούς που συντάσσονται με κι αναπαράγουν τον βόθρο του Κομιστή και όλης της διαφθοράς.

«ΌΧΙ» για να εξαφανίσουμε όσους για ακόμα μια φορά εκμεταλλεύονται για τους στόχους τους τους φασίστες ενώ έκλειναν τα μάτια την εποχή της ανόδου τους, την εποχή των δολοφονιών.

Θα ψηφίσουμε «ΌΧΙ» ακόμα και γιατί ποτέ δεν καταλάβαμε γιατί ο Σύριζα δεν μας εμπιστεύτηκε, δεν βασίστηκε επάνω μας για να τσακίσει τη διαπλοκή. Θα ψηφίσουμε «ΌΧΙ» για να μπορέσουμε να κυνηγήσουμε και να ρίξουμε όσους πραγματικά ζούσαν σε βάρος μας όλα αυτά τα χρόνια και πολύ πιο πριν.

«ΌΧΙ» για ό,τι έχει να προσφέρει αυτό σε όσους υποφέρουν στην Κύπρο, την Ισπανία, την Πορτογαλία, την Ιταλία, την Ιρλανδία, τη Βρετανία… «ΌΧΙ» για όσους καταπιέζονται από τη σύγχρονη μοναδική αλήθεια: ότι το Κεφάλαιο για να ανταποδώσει πρέπει πρώτα να θυσιάσει τον Άνθρωπο.

«ΌΧΙ» για όση μιζέρια προκάλεσαν όσοι δήλωσαν πως «οι λαοί είναι τεμπέληδες», «οι λαοί ζούσαν πάνω από τις δυνατότητές τους», πως «οι φτωχοί δεν προσπάθησαν» ή ότι «πήραν τις λάθος αποφάσεις».

«ΌΧΙ» για όσους απειλούνται από τους «εργοδότες» τους όχι μόνο πριν τις μεγάλες αποφάσεις, αλλά και σε όλη τη διάρκεια των μνημονίων κι ακόμα πιο πριν. «ΌΧΙ» για να καλύψουμε το κενό των πουλημένων ηγεσιών των εργατών κι εργαζόμενων δημοσίου κι ιδιωτικού τομέα.

«ΌΧΙ» για όσους έχασαν τη ζωή τους στις εργασιακές συνθήκες της μείωσης του κόστους εργασίας, της μεγιστοποίησης της κερδοφορίας και της απομόνωσης της διαπραγματευτικής δύναμης των εργαζόμενων. Και πάλι «ΌΧΙ» γιατί όπως αποδεικνύεται ξανά και ξανά, οι συνθήκες αυτές μπορούν μόνο να χειροτερεύουν σε καθεστώς νεοφιλελευθερισμού.

«ΌΧΙ» για να καλύψουμε και το κενό όσων τόσα χρόνια δεν ασχολήθηκαν, όσων δεν είδαν ποτέ τις βαθιές πληγές της κοινωνίας, όσων δεν έχασαν τον ύπνο τους, τον χρόνο τους, την ενέργειά τους. Όσων δεν ενδιαφέρθηκαν να ψάξουν, να συζητήσουν, να αναζητήσουν τους δρόμους προς την κοινωνική χειραφέτηση. Όσων δεν είδαν ποτέ ότι η ελευθερία είναι η υπέρτατη αξία, ότι η ελευθερία δεν είναι θέμα ατομικό αλλά συλλογικό.

Για όλα αυτά κι άλλα τόσα, όλα τα μικρά και όλα τα μεγάλα «ΌΧΙ» που μας κάνουν ανθρώπους. Με τους φόβους που μας παραλύουν αλλά και με τις ελπίδες που μας συγκλονίζουν. Και με αναμμένη ακόμα τη φλόγα του ανθρωπισμού.

* Κι ένα τελευταίο ξεκαθάρισμα.

Το δημοψήφισμα δεν είναι διχαστικό. Διχαστικό δεν μπορεί να είναι κάτι που ανοίγει την κοινωνική βάση τέτοιων αποφάσεων. Διχαστικές είναι οι αποφάσεις που παίρνονται χωρίς το σύνολο της κοινωνίας κι εναντίον του. Διχαστικά είναι τα αναντίρρητα ταξικά προσανατολισμένα μνημόνια κι η νεοφιλελεύθερη φιλοσοφία τους, οι τρόποι σχεδιασμού κι επιβολής τους στην κοινωνία. Διχαστικές είναι οι απολύσεις, διχαστική κι ανεργία, η φτώχεια κι οι ανισότητες. Διχαστικοί είναι οι φορείς του κοινωνικού αυτοματισμού, κανιβαλισμού και δαρβινισμού, ο ελιτισμός των νεοφιλελεύθερων, ο μισογυνισμός τους, η αστική τους ευγένεια που συνοδεύει τη βία τους, οι αλληλοκηρυχθέντες κι αυτοαποκαλούμενοι διανοούμενοι, οι εκμεταλλευτές του νεοφασισμού, οι καταγγέλλοντες τη βία όσο βρίσκονται στην εξουσία κι οι μετερχόμενοι αυτήν και όλων των μορφών της όταν νιώθουν τα ποταπά τους συμφέροντα να απειλούνται. Τα «ΌΧΙ» μας θα τους συντρίψουν.