Τι είναι ένας πατέρας, σήμερα; Τουλάχιστον ένας που τιμά τον ρόλο που του έταξε η τύχη, η μοίρα, το κισμέτ, ο θεός, οι θουκιδίδειες συμπτώσεις, η συνδρομή υποκειμενικής βούλησης και αντικειμενικού προτσές, ή ό,τι καθείς πιστεύει ότι κάνει τη ζωή να συνεχίζεται.

Ένας πατέρας σήμερα, παλεύει νύχτα μέρα, χαμογελώντας ή δακρύζοντας, να μην κάνει το παιδί του ρέπλικα των δικών του στερεοτύπων, των δικών του τραυμάτων, των δικών του φόβων.

Ένας πατέρας σήμερα, προσπαθεί να σταματήσει να σκανδαλίζεται όταν η φροντίδα, το χάδι, η γλυκύτητα, η θηλυκότητα ξεχειλίζουν από μέσα του σαν χείμαρρος που έσπασε το φράγμα.

Ένας πατέρας σήμερα, ονειρεύεται – κι ας τρέμει – τη μέρα που το παιδί του θα έρθει και θα του πει ότι όσα λέει, κάπου διάβασε, κάπου άκουσε, κάπου είδε ότι δεν ισχύουν πια.

Ένας πατέρας σήμερα, ξέρει ότι θα πάψει να είναι πατέρας σε πολύ πιο σύντομο διάστημα απ’ ό,τι ο δικός του πατέρας. Δεν θέλει να το πολυσκέφεται, αλλά η αιχμηρότητα αυτής της σκέψης τον κάνει ευτυχισμένο.

Ένας πατέρας σήμερα, αγκαλιάζει και φροντίζει τη μητέρα μπροστά στο παιδί, της λέει συγγνώμη, με την ελπίδα να μειώσει τα στατιστικά γυναικοκτονιών, βιασμών, παρενοχλήσεων έστω και κατά 0,0000000001%.

Ένας πατέρας σήμερα, μένει με τη μητέρα μόνο αν την αγαπάει και εξακολουθεί να είναι ερωτευμένος μαζί της. Ποτέ για το παιδί. Γιατί αυτό θα είναι το μεγαλύτερο ψέμα που θα του έχει πει ποτέ.

Ένας πατέρας σήμερα, συμφωνεί ότι ”το παιδί του δεν του ανήκει”. Όση υπαρξιακή ζήλια κι αν του καίει ώρες-ώρες τα φρένα, βοηθάει το παιδί να αγκαλιάσει όσους αυτό αγαπά, όσους αυτό θέλει.

Ένας πατέρας σήμερα, δεν φοβερίζει με ”παιδιά που πεινούν στην Αιθιοπία” αλλά παίρνει από το χέρι το παιδί του και δίνει το περίσσιο φαγητό του σε όποιον πεινά, το περίσσιο νερό του σε όποιον διψά.

Ένας πατέρας σήμερα, γιορτάζει, γιορτάζει, γιορτάζει τη ζωή που του ξαναδόθηκε. Γιατί η ζωή είναι σαν το τρένο που περιμένει τους επιβάτες του. Όταν έχεις κόψει εισιτήριο και έχεις αποφασίσει ότι θ’ ανέβεις, αν δεν το κάνεις, τότε δεν έχεις το δικαίωμα να κρατήσεις και το παιδί σου στην αποβάθρα.

Για την Παγκόσμια Ημέρα Πατέρα (18.6.2023): Η πρώτη γνωστή ιστορικά περίπτωση οργανωμένου εορτασμού της Ημέρας του Πατέρα έλαβε χώρα στο Φέαρμοντ της Δυτικής Βιρτζίνια των Ηνωμένων Πολιτειών στις 5 Ιουλίου 1908. Grace Golden Clayton, η οποία ήθελε να γιορτάσει προς τιμήν των 210 νεκρών πατέρων που έχασαν τη ζωή τους σε ορυχείο στην αποκαλούμενη Τραγωδία του Μόνονγκα (Monongah Mining disaster) μερικούς μήνες πριν στο Μόνονγκα της Δυτικής Βιρτζίνιας, τον Δεκέμβριο του 1907. Πηγή: Wikipedia