«Η διαπραγμάτευση του πρώην πρωθυπουργού ήταν σκληρή ενώ ο πρωθυπουργός αναγκάστηκε να συνθηκολογήσει προς όφελος μας. Επεδίωκε όλα όσα μας έλεγε αλλά « συνθήκες, συσχετισμοί, δύναμη του χρήματος» που δεν τα είχε κατανοήσει!!!) δεν του έδωσαν την ευκαιρία να το επιτύχει.» Αυτός είναι ο τελευταίος πολιτικός ΜΥΘΟΣ.

Εμείς, με πάρα πολλούς, άλλους θεωρούμε και τεκμηριώνουμε ότι έγινε σκληρή διαπραγμάτευση αλλά για κάτι τελείως διαφορετικό από τα  επί σειρά ετών υπεσχημένα του ΣΥΡΙΖΑ. Μια διαπραγμάτευση προδιαγεγραμμένης αποτυχίας  πλην όμως πράγματι πολύ σκληρή. Θεωρούμε επίσης ότι είχε και θετικά παρεπόμενα πλην όμως όχι για τη χώρα και τους πάσχοντες της κρίσης τώρα που χρειάζονταν.

Το ζήτημα έχει πάμπολλες πτυχές  από τις οποίες θα δούμε ορισμένες που και αφορούν το τι  είναι και τι ΔΕΝ είναι  διαπραγμάτευση.

Τα θετικά της περιόδου της διαπραγμάτευσης  ( και όχι ίδιας της διαπραγματευτικής προσέγγισης) έχουν αναδεχθεί  από άλλους και τα προσυπογράφουμε ανεπιφύλακτα. Δεν αφορούσαν την διαπραγμάτευση και την  αύξηση της πιθανότητας θετικού αποτελέσματος. Αφορούσαν τη δημιουργία ενός κλίματος.  Κλίμα, ναι, πράγματι δημιουργήθηκε. Και αυτό έχει τη δική του αξία.

Η διαπραγμάτευση  όμως δεν είναι ακαδημαϊκή διάλεξη  .Η διαπραγμάτευση παρομοίως  δεν είναι πρωτογενώς κινηματική διαδικασία . Πολύ καλό  το ξεδίπλωμα θεωριών  περί νεοφιλελευθερισμού  και κεϋνσιανισμού. Καλή και η επισήμανση του γεγονότος ότι οι τρέχουσες ευρωπαϊκές  πολιτικές δεν λύνουν το πρόβλημα. Μόνο που οι ιέρακες το γνώριζαν/ ουν  άριστα. (Ακόμη χειρότερα δεν ήταν στη βλέψη τους να λύσουν το ελληνικό πρόβλημα). Και δικαίως από τη δική τους θλιβερή σκοπιά «κοίταζαν με απλανές βλέμμα» . Δικαίως από τη δική τους θλιβερή μεριά προδιέγραφαν το περιεχόμενο  του Χ γιούρογκρουπ προτού αυτό αρχίσει  με το καταθλιπτικό « Δεν θα ληφθεί σήμερα καμιά απόφαση, μπορείτε να δείτε τα αξιοθέατα της πόλης!».

Άριστες και οι διαδηλώσεις στήριξης των ευρωπαϊκών λαών. Υπέροχη και η  σχετική αφύπνιση. Αποκαλυπτική όσο και οδυνηρή για μας και η πανευρωπαϊκή και παγκόσμια αναγνώριση του ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΟΣ της 12/13ης Ιουλίου . Μόνο που όλα αυτά θα πιάσουν τόπο (αν πιάσουν)  σε ένα άλλο, μακρινό χρόνο, αν όχι όταν «θα είμαστε όλοι  νεκροί» όπως έλεγε ο αείμνηστος  J.M. Keynes.

Η δόλια  Ελλάδα όμως και οι άνεργοι Έλληνες είχαν ανάγκη από αποτελέσματα ενεργειών ΤΩΡΑ !.

Όσο για την στήριξη τόσων και τόσων αριστερών διανοουμένων και σοβαρών οικονομολόγων ; Αυτή «κάηκε» από την συνθηκολόγηση διασπείροντας πρωτοφανή απογοήτευση.  Την όποια αφύπνιση των ευρωπαϊκών  λαών ακολούθησε ένα μάθημα «καλής δεξιοστροφής» (όπως λέμε μάθημα  καλής συμπεριφοράς). Την ακολούθησε η πικρή γεύση μιας μεγάλης ήττας που φοβίζει και συντηρητικοποιεί.

Ο Γ. βαρουφάκης ήταν ο βασικός συντελεστής της διεθνοποίησης. Η σημερινή προσπάθεια να θυματοποιηθεί ο Γ. βαρουφάκης είναι άτοπη  και ύποπτη με την έννοια της αμαύρωσης εναλλακτικών διεξόδου και επιβαρύνει ακόμη περισσότερο τον πρώην πρωθυπουργό και  την ηγετική/ διαπραγματευτική ομάδα δεδομένου ότι είχε(αν) ο δεύτερος την αδιαμφισβήτητη ευθύνη να παίρνει τις στρατηγικές αποφάσεις  και να καθοδηγεί τον πρώτο.  Ο πρωθυπουργός είναι ο κύριος υπεύθυνος χάραξης της στρατηγικής (βάσει εισηγήσεων) και ανάληψης ευθύνης στο σύνολο και τα στάδια της διαπραγματευτικής πορείας (πριν και μετά τις εκλογές). Ο Γ. βαρουφάκης, εξαίρετος οικονομολόγος και ευφυέστατος άνθρωπος είχε δίπλα του άλλα εξαίρετα στελέχη του επιτελείου και τον πρωθυπουργό.

Ο Γ. Βαρουφάκης έκανε εξαιρετική δουλειά, συνεπικουρούμενους από διεθνείς «εθελοντές» διανοούμενους  σε ένα σκέλος του όλου – την δημοσιοποίηση του ελληνικού προβλήματος –  η οποία δεν είναι διαγράψιμη με τόσο καθυστερημένες μετατοπίσεις ευθυνών.

Η προετοιμασία της διαπραγμάτευσης έχει πολλές πτυχές , μεταξύ των οποίων καθαρά νομικές και διπλωματικές, που δεν αφορούν τον όποιο υπουργό οικονομικών.

Η προετοιμασία μιας ουσιαστικής διαπραγμάτευσης έχει ανάγκη από ομάδα νομικών και πολύ έγκαιρη εντολή (2011,2012, 2013) από τον όποιο πολιτικό ηγέτη να εξαντλήσουν κάθε πτυχή του διεθνούς δικαίου οικονομικού , ανθρωπίνων δικαιωμάτων κλπ.. Γνωρίζετε εσείς ποια ομάδα νομικών συνόδευε τον πρωθυπουργό ή/και τον κ Βαρουφακη; Γνωρίζετε το περιεχόμενο του φακέλου υποστήριξης; Γνωρίζετε σε ποιο τραπέζι διαπραγμάτευσης τέθηκε ο φάκελος; . Εμείς δεν γνωρίζουμε τίποτα εξ αυτών πλην της έγκαιρης και ντροπιαστικής δήλωσης των πολύ πρώτων ημερών  δια των οποίων εγκαταλείφτηκαν το 90% των προεκλογικών δεσμεύσεων ( κούρεμα, κατάργηση του μνημονίου).

Στη διαπραγμάτευση δεν πας με μια παράκληση καλών όρων στο όνομα του δίκιου του ελληνικού λαού. Διαφορετικά αντιμετωπίζεις το μη απαντήσιμο ερώτημα που βάζει σήμερα κάθε απλός Έλληνας που, κρίνοντας τα του κ. Τσίπρα, κάνει μια σύγκριση με τον δικό του τραπεζίτη δανειοδότη «Πως θα πάω χωρίς μοχλό πίεσης να του ζητήσω να μου μειώσει τις υποχρεώσεις περιμένοντας να το δεχθεί;».

Φανταστείτε την Αργεντινή το 2001 και το 2014 να πηγαίνει στους δανειστές με μια παράκληση στο όνομα του δίκιου των Αργεντίνων!  Χωρίς την τεράστια αξιοθαύμαστη νομική προετοιμασία της και χωρίς μοχλούς!!!

Όσο για την συγκεκριμένη πρόταση του πρώην υπουργού των οικονομικών  αξιολογείται και θα αξιολογηθεί στο μέλλον από ειδικούς και είναι πιθανόν να «αποδειχθεί» βιώσιμη.  Ο πρώην πρωθυπουργός, εντούτοις, δεν θα την υιοθετούσε ακόμη και σε περίπτωση ορθότητας λόγο προειλημμένης απόφασης  να βαδίσει σε ένα άλλο δρόμο.

Μετά την τεράστια, πρόσφατη εθνική απώλεια, μετά την 20η Σεπτεμβρίου θα έχουμε την θλιβερή όσο και επιβεβλημένη ευκαιρία να αναδείξουμε πόσα θα μπορούσαν να είχαν επιτευχθεί με τον έγκαιρο έλεγχο χρέους και την σχετική αξιοποίηση στη διαπραγμάτευση, την έκθεση για το κατοχικό δάνειο με την απρόσκοπτη συμβολή της Ζωής Κωνσταντοπούλου σε όλα αυτά  (η οποία αντ’ αυτού εισέπραξε όλων των ειδών εμπόδια και τα χτυπήματα, πανταχόθεν).

Σημειώσεις:

1 . Άρθρο στο  TVXS:  ‘’Σταθμοί διαπραγμάτευσης: Ο Αλέξης Τσίπρας στο Τέξας’’
2.Σημειωνεται ότι και από το ίδρυμα ΛΕΒΥ (Παπαδημητρίου) γίνονταν συστηματικά εισηγήσεις στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ για σύστημα υποσχετικών σε ανύποπτο χρόνο.
3. βλ. άρθρο TVXS ‘’Υποστήριξη- Κριτική- Σκληρή κριτική ‘’