Οι επιστήμονες κάποια στιγμή ίσως το καταφέρουν.

Αν πρόκειται για ένα θαύμα της μαθηματικής επιστήμης που πρόκειται να το ζήσουμε στο μέλλον, στην πολιτική το θαύμα αυτό δεν πρόκειται να το δούμε ποτέ. Με άλλα λόγια, αυτό που καθιερώθηκε σαν έκφραση «το κρέας ψάρι», δεν έχουμε σκοπό να το επαναλάβουμε.

Η νέα συμφωνία-μνημόνιο σαν τακτική υποχώρησης και προγραμματικής υπαναχώρησης διαφαίνεται σαν «χαμένοι από χέρι»(;), αλλά διαχειρίσιμη.

Το στοιχείο της σύγκρουσης, σαν πολιτικό γεγονός μετά τις 20 Φλεβάρη είναι αυτό που κάποιοι εντός του ΣΥΡΙΖΑ ξεχνούν σκόπιμα ή κάνουν ότι μόλις το έμαθαν.

Οι τελευταίοι οκτώ μήνες πρέπει να αξιολογηθούν συνολικά μέσα από το συγκρουσιακό περιβάλλον με τους εταίρους πιστωτές. Χάθηκε μια μάχη.

Το πολιτικό παρόν ιστορικά δεν συγκρίνεται με το ιστορικό παρελθόν ή την τακτική αναγκαίων συμβιβασμών και υποχωρήσεων, αποσπασματικά από την Οκτωβριανή Επανάσταση και τα οράματα του Λένιν.

Η σημερινή -ιστορική- οικονομική συγκυρία δεν συγκρίνεται επ’ ουδενί με την τότε Νέα Οικονομική Πολιτική γνωστή σε όλους σαν ΝΕΠ.

Στις συνθήκες αυτές ίσως υπερεκτιμήσαμε τις πραγματικές μας δυνάμεις όσο κι αν γνωρίζαμε το εχθρικό καθεστωτικό ευρωπαϊκό περιβάλλον που επιβάλλει χρόνια τώρα η γερμανική ηγεμονία.

Στην άνιση αυτή μάχη οι δικές μας απώλειες έφεραν απώλειες και στον αντίπαλο.

Ας σταθμίσουμε, λοιπόν, τα κέρδη της επόμενης μέρας που βάζει στο επίκεντρο τη συνέχιση της διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ όχι ως αυτοσκοπό αλλά υπέρ της κοινωνίας άμεσα και κυρίως αναδεικνύοντας το ελληνικό πρόβλημα βάζοντάς το σε επίκεντρο της ευρωπαϊκής ανασύνθεσης.

Η Ευρώπη των λαών και το όραμα γι’ αυτήν μας το επιβάλλει, ακριβώς όπως διακηρύχθηκε από τον Αλέξη Τσίπρα στην ομιλία του στο Ευρωκοινοβούλιο.

Στο πλαίσιο του ελληνικού προβλήματος άνοιξε όχι μόνο η συζήτηση αλλά και ο ασκός του Αιόλου για την επόμενη διαβούλευση με θέμα: ποια Ευρώπη θέλουμε, σε ποια Ευρώπη ανήκουμε.

Η αναδιάρθρωση–κούρεμα του χρέους αποτελεί πλέον προτεραιότητα απόλυτα κατανοητή από τους εταίρους μας στο πλαίσιο μιας βιώσιμης λύσης. Αποφεύχθηκε το κούρεμα των καταθέσεων, αφού πλέον η συμφωνία αντικατέστησε το αγγλικό δίκαιο με το διεθνές ευρωπαϊκό. Τα υφεσιακά πλεονάσματα αντικαθίστανται αρχικά με ελλειμματικά και σαφώς μικρότερους μελλοντικούς πλεονασματικούς στόχους.

Βασικό στοιχείο δηλαδή ανάπτυξης κι επανεκκίνησης της αληθινής οικονομίας. Η διασφαλισμένη τραπεζική αναχρηματοδότηση διακόπτει άμεσα και οριστικά την τραπεζική αργία όπως μας επιβλήθηκε δίνοντας δυνατότητα πλέον την επιστροφή της κανονικότητας στην αληθινή οικονομία.

Η ουσιαστική κατάργηση του ΤΑΙΔΕΠ διασφαλίζει την αξιοποίηση και όχι το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.

Το ζήτημα της «μικρής ΔΕΗ» δεν υφίσταται, αλλά ταυτόχρονα παραμένει ο δημόσιος χαρακτήρας του κρατικού αγαθού με τον ΑΔΜΗΕ. Στο ζήτημα των «κόκκινων» δανείων εισάγονται όροι αληθινής διαπραγμάτευσης, χωρίς να εκποιούνται ή να πωλούνται σε ξένους ληστρικούς οικονομικούς οίκους.

Η πρώτη κατοικία εξακολουθεί να προφυλάσσεται, χωρίς να αλλάζει το αξιακό της διακύβευμα.

Συνεχίζονται κανονικά στα δημόσια νοσοκομεία οι δωρεάν υγειονομικές παροχές, όπως ακριβώς επανήλθαν μετά την ανάλυψη της εξουσίας από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Η χώρα επανακτά τα θεμελιακά, νομικά, κυριαρχικά δικαιώματά της όπως αυτά ισχύουν σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ενωση και τους λαούς της. Η διασφάλιση, τέλος, της δανειακής στήριξης από τον EMS για τρία χρόνια καθώς και το γνωστό «αναπτυξιακό πακέτο» Γιούνκερ απελευθερώνει άμεσα την πραγματική οικονομία, χωρίς η χώρα να πληρώνει δόσεις σε δανειακό κεφάλαιο και τοκοχρεολύσια.

Η οικονομία μπαίνει ξανά σε τροχιά ανάκαμψης, ανάπτυξης, με σκοπό την επιβίωση, την αυτάρκεια, την ανάσχεση της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας.

Δραστηριότητες που φέρνουν ξανά στο προσκήνιο την ενεργοποίηση του παραγωγικού δυναμικού της χώρας, την απορρόφηση της ανεργίας, νέες θέσεις εργασίας, παραγωγικής-επενδυτικής ανασύνθεσης.

Η δοκιμασία είναι μεγάλη για όλη την κοινωνία, για όλους μας ύστερα από τη διαρκή και παρατεταμένη υφεσιακή καταστολή, ανθρωπιστική κρίση, φτωχοποίηση των τελευταίων χρόνων.

Μαγικές λύσεις σε τούτο τον πυκνό πολιτικό χρόνο δεν θα υπάρξουν. Θέλει αγώνα, προσπάθεια, αλληλεγγύη, υπομονή και επιμονή, ώστε το όραμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς για ελπίδα, αξιοπρέπεια, κοινωνική δικαιοσύνη να αποτελέσει τη νέα αρχή της νέας Ελλάδας.

Θεματοφύλακας και εγγυητής αυτού του αγώνα ας τεθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, η ηγετική ομάδα που διαπραγματεύτηκε, ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας μαζί με όλες τις δυνάμεις μας δίπλα του.

Η ώρα της Αριστεράς είναι ώρα συνευθύνης για τον λαό και τις εξουσίες που πηγάζουν απ’ αυτόν, μετατρέποντας το «οικονομικό» χρέος σε πολιτικό, ηθικό χρέος υπεράσπισης των λαϊκών και ταξικών συμφερόντων της κοινωνίας. Καλή δύναμη.