Οι εκλογικές διαδικασίες στο ΚΙΝ.ΑΛ. γίνονται σε μία φάση που η ευρωπαική σοσιαλδημοκρατία αρχίζει να στρίβει προς τα αριστερά μετά από μία μεγάλη περίοδο σύμπραξης με την δεξιά.  Αυτή η αλλαγή πολιτικής επιτρέπει πλέον στο ιστορικό αυτό πολιτικό ρεύμα να βρίσκεται ήδη στο προσκήνιο ως παράγοντας αλλαγής των πολιτικών συσχετισμών σε βάρος της ευρωπαικής Δεξιάς.

Οι εξελίξεις στη Γερμανία με το SPD να αναζητά τους δρόμους για σχηματισμό προοδευτικής κυβένησης όπως και οι εξελίξεις στη Νορβηγία δείχνουν ότι οι προοδευτικές κυβερνήσεις συνεργασίας σοσιαλιστών και αριστεράς σε Ισπανία και Πορτογαλία δεν θα είναι απλά μία παρένθεση ή κάποια εξαίρεση στη κυριαρχία του νεοφιλελευθερισμού.

Από αυτή την άποψη οι εξελίξεις στο ΚΙΝ.ΑΛ αποκτούν εξαιρετικό ενδιαφέρον πολύ περισσότερο που μπορεί να φέρουν πιο κοντά, να κάνουν πιο ρεαλιστική την προοπτική προοδευτικής διακυβέρνησης στην Ελλάδα.

Ηδη στον συγκεκριμένο χώρο  συγκρούονται- και μάλιστα με καθαρό τρόπο- δύο αντιλήψεις, δύο στρατηγικές. Η πρώτη στρατηγική εκφράζεται  με την τοποθέτηση του Γ.Παπανδρέου που έθεσε ως στόχο την προοδευτική διακυβέρνηση.

Η δεύτερη με την ξεκάθαρη δήλωση του Ανδρ. Λοβέρδου που για μία ακόμα φορά  έκφρασε την αντί-ΣΥΡΙΖΑ διάθεσή του υπογραμμίζοντας ότι όρος προοδευτική διακυβέρνηση είναι ύποπτος. Μία θέση που αφήνει τουλάχιστον ανοικτό το ενδεχόμενο συνεργασίας με τους “αρίστους” του Μητσοτάκη. Τα πολιτικά αποκρυσταλλώματα έχουν ήδη εξαχθεί. Η επικράτηση της πρώτης στρατηγικής τοποθετεί το ΚΙΝ.ΑΛ στο προοδευτικό τόξο ενώ η επικράτηση της δεύτερης το μετατρέπει σε συμπλήρωμα της Δεξιάς.

Αν επικρατήσει η πρώτη “γραμμή” είναι ξεκάθαρο ότι το μεγάλο όπλο του Μητσοτάκη, το αντί-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο, πάει περίπατο, σε αντίθεση με την επικράτηση της “γραμμής” Λοβέρδου που θα αναπτυχθεί περαιτέρω. Καθαρά πράγματα. Ηδη έχουν καταγραφεί σημαντικές ρωγμές στο συγκεκριμένο “όπλο” του Μητσοτάκη και με τις  πρωτοβουλίες του Α.Τσίπρα όπως η παρέμβαση για εξεταστική για τη λίστα Πέτσα, αλλά ρωγμές επέφερε και με τη στάση της η Φ.Γεννηματά.

Πρέπει να είναι σαφές ότι όσο υποχωρεί το αντί-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο τόσο πιο κοντά θα έρχεται η σύγκλιση ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και ΚΙΝ.ΑΛ.  αλλά και η αναγκαία  προγραμματική συμφωνία μπροστά στις εκλογές που θα γίνουν με απλή αναλογική.
Με άλλα λόγια η βάση του ΚΙΝ.ΑΛ θα αποφασίσει: Παράγοντας και συντελεστής της προοδευτικής διακυβέρνησης ή αποκούμπι του Μωυσή.