Η τακτική του “παιδονόμου” ξίνισε και βρώμισε (για να μην το διατυπώσω πιο άκομψα). Ούτε η ανάγκη τήρησης μέτρων προστασίας, ούτε η αποτελεσματική επιφυλακή, ούτε η δημόσια υγεία και υγιεινή, ούτε οι πολυδιάστατες συνέπειες της πανδημίας μπορούν να υπηρετηθούν και να αντιμετωπιστούν με το εφεύρημα μιας αδίστακτης, αδιάφορης, ταξικότατα ανάλγητης κυβέρνησης και των κύκλων που τη στηρίζουν, δια της προπαγάνδας, των κοινωνικών αυτοματισμών και όχι μόνο.

Μετά από ένα lockdown, το οποίο πληρώθηκε εξ ολοκλήρου από τις εργαζόμενες τάξεις και τους ανέργους, η κυβέρνηση του φαιοκίτρινου συρφετού σπατάλησε δημόσιο χρήμα για δαπανηρές λαμογιές και φιέστες: Μέριμνα και σχεδιασμός για μικρότερα σχολικά τμήματα με περισσότερο διδακτικό προσωπικό; Ανύπαρκτα. Μέριμνα και σχεδιασμός για τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας των υγειονομικών, την αύξηση και την αναβάθμιση των ΜΕΘ; Εκτός από τα ψεύτικα χειροκροτήματα και τη μιντιακή διαχείριση του ψεύδους, τίποτε άλλο. Μέριμνα, σχεδιασμός, συντονισμός σε επίπεδο δήμων, περιφερειών και κράτους για την κατοχύρωση ασφαλών συνθηκών λειτουργίας στους λεγόμενους “οίκους ευγηρίας”; Απολύτως τίποτα! Μέριμνα, σχεδιασμός και συντονισμός για πρωτοβάθμια φροντίδα και για παρεμβάσεις μέσα σε χώρους εργασίας με αυξημένη επικινδυνότητα; Ούτε γι’ αστείο! Μέριμνα, σχεδιασμός και συντονισμός για καλύτερες ενημερωτικές παρεμβάσεις και συστηματική εξοικείωση με τα απαραίτητα μέσα προστασίας μέσα στο πληθυσμό και όχι με βλακώδη και άχρηστα σποτάκια χρηματοδότησης κολλητών; Νάθινγκ, ριεν, νάδα.

Εκεί που σπαταλήθηκαν χρόνος, χρήμα και δυνάμεις ήταν στις φιέστες για το αλλοπρόσαλλο και διάτρητο “άνοιγμα του τουρισμού”, για τον “μεγάλο περίρρυπο”, για την ενορχήστρωση του υποκατάστατου ενημέρωσης που προσιδιάζει σε ολοκληρωτικό καθεστώς. Για όλα αυτά πρέπει να λογοδοτήσει η ανεύθυνη κυβέρνηση, που καλύπτει όλα τα τερατώδη ελλείμματά της πίσω από το ύφος του “παιδονόμου”. Σε όλα αυτά, τεράστιο μερίδιο ευθύνης έχει και η “επιτροπή εμπειρογνωμόνων”, η οποία άσκησε πρωτίστως κυβερνητική πολιτική και δευτερευόντως πίεσε συγκροτημένα και αποτελεσματικά για μια διαφορετική οργάνωση της άμυνας του πολύ δοκιμασμένου γενικού πληθυσμού απέναντι στις υγειονομικές, κοινωνικές και οικονομικές όψεις της πανδημίας.

Όταν, όμως, η επιστημονική ακεραιότητα υποτάσσεται και αναπροσαρμόζεται στις κυβερνητικές τεχνικές, έχουμε πολύ μεγάλο πρόβλημα. Δεν ακούστηκε καμία έντονη δημόσια έγκληση της κυβέρνησης, η οποία ούτε έχει αυξήσει ούτε έχει βελτιώσει τα δρομολόγια των μέσων μαζικής μεταφοράς, αναγκάζοντάς μας να συνωθούμαστε σε βαγόνια και αποβάθρες. Αντιθέτως, με μεγάλη ευκολία ακούμε επιστήμονα να ενστερνίζεται μαζί με τη μέθοδο του “παιδονόμου” και το χαρτί του ρατσισμού για να κρύψει τις κυβερνητικές ευθύνες.

Η σύγχυση του στίγματος και η σπέκουλα “αρνητών” και σκοτεινών τσαρλατάνων με τα μέσα προστασίας από την πανδημία περνάει και από το γεγονός ότι οι “εμπειρογνώμονες” δείχνουν περισσότερο απασχολημένοι με την εκάστοτε κάλυψη των κυβερνητικών διαχειριστικών προταγμάτων παρά με την ανυποχώρητη και ανεπηρέαστη υπεράσπιση και ανακούφιση της κοινωνίας. Κι επιπλέον, τι σόι επιστημονική ανεξαρτησία είναι αυτή που δεν τολμάει να μιλήσει απερίφραστα για τις συνεχείς αυθαιρεσίες του κρατικοποιημένου ιερατείου και των πολιτικών του ακολούθων, αλλά σφίγγει τα χείλη και σηκώνει τα φρύδια για να εξαπολύσει τους γνωστούς φιλιππικούς προς τους “απρόσεκτους νέους”; 

Και για το τέλος, μία πιο προσωπική χροιά: Τηρώ σχολαστικά και απαρεγκλίτως όσα έχουν διεθνώς προβλεφθεί ως μέτρα ασφαλείας εν μέσω πανδημίας και προτρέπω κι άλλους/ες να το κάνουν. Μήνες και μήνες και μήνες τώρα. Ξέρω πολύ καλά τι σημαίνει να σηκώνω το κόστος μιας στοιχειωδώς αποτελεσματικής μάσκας μόνος μου, ξέρω πολύ καλά τι σημαίνει να σηκώνουν μόνες και μόνοι τους αυτό το κόστος τόσοι/ες άλλοι/ες, συχνότατα με ρημαγμένα εισοδήματα, με παιδιά που πηγαίνουν στο σχολείο, με προστατευόμενα μέλη κάθε είδους. Ξέρω πολύ καλά τι σημαίνει να αναπροσαρμόζω όλο μου το εργασιακό πρόγραμμα για να έχω το περιθώριο να μην μπω στο γεμάτο βαγόνι και να περιμένω με την αγωνία της καθυστέρησης, εξαιτίας των αραιότατων δρομολογίων.

Ξέρω, επίσης, πολύ καλά τι σημαίνει να μη βλέπω πουθενά γύρω μου το παραμικρό δίχτυ προστασίας, την παραμικρή αναδιοργάνωση δικτύων πρωτοβάθμιας φροντίδας, το πλήρες εργασιακό χάος που γίνεται “ευκαιρία” για τους πλουσιότερους με διάφορους τρόπους. Ξέρω τι σημαίνει να βλέπω ανθρώπους φοβισμένους, αφημένους να τα βγάζουν όλα πέρα μόνοι/ες τους, έρμαια στην πλήρη έλλειψη οργάνωσης κοινωνικών υπηρεσιών, έρμαια των διαθέσεων του “επιτελικού παρακράτους”, ανθρώπους μπερδεμένους, παραιτημένους, ικανούς να πιαστούν από την πρώτη μπούρδα ή από τον πρώτο αυτοματισμό που θα ακούσουν μέσα σ’ αυτόν τον πολτό που χρηματοδοτεί τη λουμπενοποίηση, αλλά όχι την κοινωνική συνοχή εν μέσω πανδημίας.

Επειδή, λοιπόν, η υπομονή μου έχει ξεπεράσει τα όριά της με τα διαχειριστικά τεχνάσματα του “παιδονόμου” και της βολικότατα εξατομικευμένης ευθύνης μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες, έχω, καταρχήν, να προτείνω τα παρακάτω τέσσερα σημεία – και, συγγνώμη, για την κατ’ εξαίρεση χρήση κεφαλαίων:

1) ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΤΕ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΞΤΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΘΩΡΑΚΙΣΗΣ ή ΣΚΑΣΤΕ!

2) ΑΝΑΔΕΙΞΤΕ ΣΘΕΝΑΡΑ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΑ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΗΣ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΙΚΩΝ ΕΛΙΤ ή ΣΚΑΣΤΕ!

3) ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΤΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ, ΤΑΧΕΙΑ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΕΣΥ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ή ΣΚΑΣΤΕ!

4) ΑΠΑΙΤΗΣΤΕ ΛΟΓΟΔΟΣΙΑ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΩΝ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΜΠΑΙΖΟΥΝ ή ΣΚΑΣΤΕ!