Λοιπόν, σε ειδοποιώ να μην μπεις στον κόπο να έρθεις στο μαγαζί μου για ψώνια τη Μεγάλη Τετάρτη 1 Μάη 2013, γιατί απλούστατα θα το βρεις κλειστό. Του Βαγγέλη Τσερεμεγκλή. 

Ads

Μπορεί οι μεγαλοσυνδικάλες του κλάδου μου για μια ακόμη φορά να κατέβασαν τα σώβρακα στις ορέξεις των μεγαλοκαταστημάτων και να αποφάσισαν να μεταφέρουν τον εορτασμό της Πρωτομαγιάς. Μπορεί οι συνάδελφοί μου να τους ακολούθησαν, αν και κατακερματισμένοι οικονομικά. Μπορεί ακόμη και να με βρίσεις που θα με βρεις κλειστό και δεν θα κάνεις την δουλειά σου ,αλλά δεν γίνεται αλλιώς.

Ακριβώς γιατί η λήθη της Ιστορίας είναι το κλειδί για το μόνιμο λουκέτο που θα βάλουν οι περισσότεροι μικροεπιχειρηματίες. Κι αυτό είναι ο στόχος τους. Να ξεχάσουμε, να μην ξέρουμε και να μην αντιστεκόμαστε.

Αν θέλεις, τώρα περισσότερο από ποτέ είναι αναγκαίο να μείνουν κλειστά τα μικρομάγαζα. Να παλέψουν για την επιβίωση τους. Να αντισταθούν!

Αυτές δεν είναι ώρες για εφησυχασμό και επανάπαυση, γιατί το μέλλον είναι σκοτεινό και η μόνιμη ανάπαυση του μικρού επιχειρηματία προ των πυλών.

Δεν θα αγωνιστώ για τις μνήμες και την ιστορία, αλλά για να έχουν μνήμες τα παιδιά μου, που θα τα οδηγούν στο δρόμο της αξιοπρέπειας.

Θα αγωνιστώ ενθυμούμενος μεν, στοχεύοντας δε την εξασφάλιση της επιβίωσής μου και ενάντια στο οριστικό μου θάνατο.

Απ’ αυτόν τον οριστικό θάνατο θα κλάψω περισσότερο, παρά για τη χαμένη ψωροείσπραξη της Μεγάλης Τετάρτης, που κάποιοι τη βάφτισαν Τσικνοπέμπτη και τη μεταφέρουν κατά το δοκούν .

Κι ας είναι ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ, που ως γνωστόν είναι ΑΠΕΡΓΙΑ και όχι Αργία.

Από το αφιέρωμα το ημερολόγιο ενός άνεργου, στο οποίο ο καθένας μπορεί να δημοσιεύσει την προσωπική του ιστορία.