Η ωμή και εγκληματική εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία δημιουργεί σοβαρές γεωπολιτικές ανακατατάξεις.
Είναι γνωστό ότι εδώ και δεκαετίες ο κύριος αν όχι αποκλειστικός εχθρός των ΗΠΑ ήταν και είναι η Κίνα. Μία ταχύτατα ανερχόμενη δύναμη στο παγκόσμιο στερέωμα που απειλεί να υπερκεράσει σύντομα τις ΗΠΑ στον οικονομικό κυρίως τομέα. Υπολογίζεται ότι σε λίγα χρόνια η Κίνα θα είναι πρώτη οικονομική δύναμη παίρνοντας την πρωτιά  από τις ΗΠΑ σε  επίπεδο ονομαστικού ΑΕΠ.

Οι ΗΠΑ μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ είχαν δύο στρατηγικές επιλογές σχετικά με την Ρωσία: Η πρώτη  στρατηγική ήταν η ένταξη της Ρωσίας σε ένα ενιαίο Αμυντικό Σύστημα Ασφάλειας της Ευρώπης αποκόπτοντας την  όποια σχέση της με τον ασιατικό γίγαντα. Στρατηγική που δεν ακολούθησαν. Αντιθέτως επέλεξαν την δεύτερη στρατηγική:

Την προσπάθεια περικύκλωσης της Ρωσίας ανατρέποντας την συμφωνία τους με τον Γκορμπατσόφ που προέβλεπε την μη επέκταση του ΝΑΤΟ στις χώρες του πρώην Συμφώνου της Βαρσοβίας. Έτσι Πολωνία, Τσεχία, Ρουμανία και λοιπές πρώην χώρες του υπαρκτού, είναι πλέον βασικοί  πυλώνες της περικύκλωσης της Ρωσίας.  Μία περικύκλωση που γίνεται προσπάθεια  τελευταία να ενισχυθεί από τον Βορά  με την ένταξη στο ΝΑΤΟ της Σουηδίας και της Φινλανδίας.

Τα γεγονότα στην Ουκρανία, η κυβέρνηση της οποίας καθοδηγείται από την Ουάσιγκτον, αναδεικνύουν την προσπάθεια των Αμερικανών να σφίξει ο κλοιός στη Ρωσία και από τον Νότο με την ένταξη της Ουκρανίας στο Δυτικό στρατόπεδο.
Με αυτά τα δεδομένα η ασφάλεια της Ρωσίας είναι υπαρκτό ζήτημα και η αντίδραση του Πούτιν είναι μία προσπάθεια να αντιμετωπίσει αυτόν τον κίνδυνο.

Όπως βέβαια υπαρκτή είναι και η δολοφονική δράση του «Δεξιού Τομέα» και του ναζιστικού τάγματος του Αζόφ, που σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύτηκαν το 2015  από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ, το γερμανικό ZDF  και τους TIMES, εξόντωσαν 15.000 περίπου φιλορώσους, εβραίους και Ρομά στην περιοχή του Ντονμπας.

Όμως αυτές οι πραγματικότητες δεν δικαιολογούν με τίποτα την απροκάλυπτη και εγκληματική εισβολή του Πούτιν που κατά παράβαση κάθε έννοιας Διεθνούς Δικαίου, σκορπά τον όλεθρο ακόμα και σε αμάχους και δημιουργεί εκατομμύρια εκτοπισμένους και πρόσφυγες.  

Με την λάθος στρατηγική της Ουάσιγκτον να περικυκλώσει την Ρωσία και όχι να την εντάξει σε μία νέα αρχιτεκτονική ασφάλειας της Ευρώπης, στέλνουν πιο βαθιά την Μόσχα στην αγκαλιά του εχθρού τους, στο  Πεκίνο. Ενισχύουν σε μεγάλο βαθμό την συμμαχία Ρωσίας και Κίνας που έχει διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια. Μίας συμμαχίας που εκτός από οικονομική, εμπορική είναι και αμυντική με κοινά γυμνάσια στον Ειρηνικό. Άλλο που δεν ήθελε δηλαδή  η Κίνα.

Εκ πρώτης άποψης οι ΗΠΑ φαίνεται να βγαίνουν κερδισμένες από την σύρραξη στην Ουκρανία: Δημιουργείται ένα  αρραγές και συμπαγές μέτωπο της Δύσης, στρατικοποιείται η ΕΕ με πρώτη την Γερμανία. Όμως τα κέρδη αυτά ίσως φανούν βραχυπρόθεσμα. Σε βάθος χρόνου η ενίσχυση της συμμαχίας Ρωσίας-Κίνας ίσως φανεί ένα μεγάλο αγκάθι για τις ΗΠΑ που πιθανότατα απειλήσει την μονοκρατορία τους.