«Η αύξηση της ισχύος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου βλάπτει τους θεσμούς της Ε.Ε.» εκτιμά στο άρθρο γνώμης του στην γαλλική εφημερίδα Le Monde, ο πρώην πρωθυπουργός του Βελγίου, Guy Verhofstadt, ο οποίος κατέχει πλέον τη θέση του προέδρου της Ομάδας «Συμμαχία των Δημοκρατικών και των Φιλελεύθερων για την Ευρώπη» στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Ads

Τα ονόματα Merkel και Monnet θα μπορούσαν να αποτελούν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Δυστυχώς όμως το καθένα αντιπροσωπεύει μία εντελώς διαφορετική εάν όχι αντιφατική όψη του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Η μέθοδος της Ένωσης την οποία ακολουθεί σήμερα η κα Μέρκελ αποτελεί αναβίωση της παλαιάς διακυβερνητικής μεθόδου που είχε εισηγηθεί ο Charles de Gaulle στις αρχές του 1960.

Επί της ουσίας η μέθοδος αυτή σημαίνει ότι τα «μεγάλα» κράτη αποφασίζουν και τα «μικρά» εκτελούν. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, όπως αυτό διαμορφώθηκε μετά τη Συνθήκη της Λισσαβόνας, δεν σταματά να σφετερίζεται τις αρμοδιότητες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής χωρίς τον δημοκρατικό έλεγχο που διαθέτει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Η μέθοδος της Ένωσης της κας Μέρκελ αποτελεί θεσμικό πραξικόπημα. Χρειάζεται προσοχή τόσο για τη Γαλλία όσο και για την Ευρώπη η οποία λειτουργεί βάσει ενός συμβολαίου, το οποίο στηρίζεται μεταξύ άλλων και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή η οποία επιτηρεί για την καλή τήρηση των κανόνων τόσο για τα «μικρά» όσο και για τα «μεγάλα» κράτη.

Η ισότητα αυτή δεν ισχύει πλέον, ή ισχύει μόνο εικονικά, στους κόλπους του Συμβουλίου της Ευρώπης όπου μικρές συμφωνίες μεταξύ φίλων παίρνουν τη θέση διαδικασιών. Έτσι συνέβη με το Σύμφωνο σταθερότητας, το οποίο παραβιάστηκε χίλιες φορές με τη συνενοχή των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων και αυτό συνέβη παρά τις εκκλήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για επαναφορά στην τάξη.

Πόσα υποβρύχια, τεθωρακισμένα και αεροπλάνα πούλησαν η Γαλλία και η Γερμανία στην Ελλάδα πριν αρχίσουν να ανησυχούν για την κατάσταση του χρέους της Ελληνικής Δημοκρατίας, πρωταγωνίστρια της Ευρώπης στις στρατιωτικές δαπάνες; Πρέπει κανείς να αγοράσει γαλλικά πυρηνικά εργοστάσια ή γερμανικές εργαλειομηχανές για να προφυλαχθεί από τις κυρώσεις για κακή διαχείριση των δημοσίων οικονομικών;

Προκειμένου ακριβώς να αποφευχθεί αυτή η παρέκκλιση η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε μία μεταρρύθμιση του Συμφώνου Σταθερότητας, προβλέποντας μία σχεδόν αυτοματοποίηση των κυρώσεων.

Προσχωρώντας στη γερμανική «μέθοδο της Ένωσης» ο Nicolas Sarkozy προδίδει το πνεύμα του Monnet έχοντας την αίσθηση ότι εκπληρώνει το γκωλικό χρέος. Ο πρόεδρος όμως λησμονεί ότι η χώρα του δεν είναι πλέον αυτή που ήταν στη δεκαετία του 1960 (…)

Σήμερα η οικονομική και πολιτική δύναμη της Ευρώπης είναι η Γερμανία και αυτή είναι εκείνη που επιβάλει το τέμπο και τη θεματολογία.

Η πιο έκδηλη απόδειξη αυτής της νέας κατάστασης είναι το περίφημο Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας που παρουσίασαν οι Merkel και Sarkozy στο τελευταίο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο (…)

Η γαλλική συμβολή περιορίσθηκε στο να δοθεί απλά η συγκατάθεσή της. Εάν η Γαλλία, όπως και άλλα κράτη, θέλει να έχει βαρύνουσα σημασία στην ευρωπαϊκή πολιτική για την οικονομία και την ανάπτυξη είναι καιρός να δώσουν το πάνω χέρι στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εγγυήτρια του γενικού ευρωπαϊκού συμφέροντος (…)

Διότι το να δώσουν τα ηνία της Ευρώπης μόνο στη Γερμανία ισοδυναμεί με ανάληψη του κινδύνου για ένα επίπονο εθνικιστικό ξύπνημα στους γείτονές της και αυτή η εθνικιστική ανάταση είναι το τελευταίο πράγμα το οποίο έχει ανάγκη η Ευρώπη.