Αν υπάρχει κάτι καινούριο στον τρόπο με τον οποίο ο Τραμπ επιχειρεί να ξαναμοιράσει τον κόσμο, είναι ο ωμός κυνισμός. Αν όχι και τόσο καινούριο. Αρκεί να παρακολουθήσει κανείς το καταπληκτικό ντοκιμαντέρ «Σάουντρακ για ένα πραξικόπημα» του Βέλγου σκηνοθέτη Γιόχαν Γκριμονπρέζ .

Πέρα από κάθε διδακτισμό, τα ίδια τα γεγονότα του ψυχρού πολέμου και της αιματοβαμμένης αποικιοκρατίας στο Βελγικό Κογκό σε οδηγούν στο συμπέρασμα ότι χωρίς δικαιοσύνη δεν μπορεί να υπάρξει ειρήνη.

Αναφερόμενος στο μάρτυρα της ανεξαρτησίας του Κογκό Πατρίς Λουμούμπα, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντουάιτ Αϊζενχάουερ έλεγε ότι πρέπει να τον πετάξουν σε ένα ποτάμι με κροκόδειλους.

Η δήλωση αυτή προσέκρουσε στην «ευαισθησία» του Βρετανού πρωθυπουργού ότι δεν έπρεπε να εγκαταλειφθεί η παραδοσιακή διπλωματία. Όπερ παραδοσιακή διπλωματία σήμαινε η επιμονή στο διαίρει και βασίλευε και η υποκριτική εκστρατεία για τον εκπολιτισμό και τον εκδημοκρατισμό των Αφρικανών  από τον «ελεύθερο κόσμο» της Δύσης.

Μέχρι να εμφανιστούν οι κροκόδειλοι με την μορφή της συνεργασίας των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ, Βρετανίας και Βελγίου στην δολοφονία του Πάτρις Λουμούμπα, είχαν δοκιμαστεί όλες οι μέθοδοι της διπλωματίας. Μέχρι και την μουσική και κυρίως την τζαζ η οποία άγγιζε περισσότερο την αφρικανική ψυχή  επιστράτευσε η CIA στέλνοντας κορυφαίους εκπροσώπους της σαν «πρεσβευτές» στην μαύρη ήπειρο.

Ειδικά ο Λούις Άρμστρονγκ  χρησιμοποιήθηκε σαν το μακρύ χέρι της αμερικάνικης διοίκησης, μέχρι που κάποια στιγμή το συνειδητοποίησε  και δήλωσε ότι θα καταφύγει στην Γκάνα για να πάρει την υπηκοότητά της .

Η παραδοσιακή διπλωματία του διαίρει και βασίλευε χρησιμοποιήθηκε  για την περιθωριοποίηση του Λουμούμπα και την ανάδειξη του Τσόμπε ως ηγέτη της πλούσιας σε ορυκτά Κατάνγκα. Από εκεί έπαιρναν μεταξύ των άλλων το ουράνιο για την κατασκευή πυρηνικών βομβών.

Ο Τσόμπε δηλώνει μπροστά στο φακό χωρίς δισταγμό:

«Είμαι πολιτικός και με αποκαλούν βαλιτσάκια». Οι βαλίτσες πήγαιναν και έρχονταν για την εξαγορά των διεφθαρμένων. Όπου δεν αρκούσαν η εξαγορά και οι εκβιασμοί την θέση έπαιρναν οι σχεδιασμένες δολοφονίες τις οποίες εκ των υστέρων ομολογούσαν άμεσα ή έμμεσα πρώην στελέχη της CIA  και άλλων μυστικών υπηρεσιών.

Πέταξαν έξω απ΄ το ξενοδοχείο της Νέας Υόρκης τον Κάστρο ο οποίος είχε πάει για την συνέλευση του ΟΗΕ και σχεδίαζαν την δολοφονία του με έκρηξη στο περίφημο πούρο του. Ο άστεγος έγινε δεκτός από τον Μάλκομ Χ ο οποίος είχε στο τέλος την γνωστή κατάληξη.

Η εξαγορά και οι εκβιασμοί χρησιμοποιούνταν για την διαμόρφωση πλειοψηφιών  στον ΟΗΕ, όπου οι ΗΠΑ  απέφευγαν συστηματικά να ψηφίσουν υπέρ της κατάργησης της αποικιοκρατίας. Ακόμη και όταν αυτό συνέβη μετά από πρόταση που υπέβαλε η Σοβιετική Ένωση.

Ο Χρουστσόφ ο οποίος παρομοίαζε τη τζαζ με  τα αέρια στην κοιλιά, ακολουθούσε  στον ΟΗΕ μια ανορθόδοξη διπλωματία χτυπώντας το παπούτσι του στο εδώλιο του ομιλητή και κοπανώντας ρυθμικά και αποδοκιμαστικά το έδρανο.

Όταν εμφανίστηκε στην γενική συνέλευση με εντυπωσιακές φιλειρηνικές προτάσεις, την άλλη μέρα στην Γουόλ Στριτ σημειώθηκαν απώλειες 1,7 δισεκατομμύρια δολάρια εκείνης της εποχής. Προφανώς λόγω του κινδύνου να πέσει ο τζίρος στο εμπόριο των εξοπλισμών.

Οι κάτοικοι του Κογκό βομβαρδίζονταν μαζί με τα παιδιά και τις κατσίκες τους, ενώ πολλοί καλλιτέχνες της τζαζ ανέλαβαν ένα αντίθετο ρόλο απ΄αυτόν από τον οποίο τους προόριζαν οι αποικιοκράτες. Σε στοιχειώνει η κραυγή της καλλιτέχνιδας, για να τον απίστευτο πόνο και τις πληγές στο σώμα της αιμάσσουσας Αφρικής.

Ο σημερινός βασιλιάς του Βελγίου Φίλιππος, απόγονος του αιμοδιψή Λεοπόλδου, εμφανίστηκε με αφορμή κάποια επέτειο να μιλάει για τα βάσανα που προκάλεσε η αποικιοκρατία χωρίς να ζητήσει την παραμικρή συγνώμη.

Ένας Βέλγος όμως σκηνοθέτης, είχε το σθένος την ενόραση και της ευαισθησία να αποκαλύψει τα εγκλήματα και των ομοεθνών του σε ένα τρίωρο ντοκιμαντέρ που αξίζει να το δει κανείς.