Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν τον συντάκτη τους, χωρίς να συμπίπτουν κατ' ανάγκη με την άποψη του Tvxs.gr
Έπρεπε να το είχαν κάνει δύο μέρες πριν τον πρώτο γύρο: οι υποψήφιοι των Σοσιαλιστών, των Οικολόγων και του ΚΚ Γαλλίας να είχαν αποσυρθεί, καλώντας τους οπαδούς τους να ψηφίσουν τον Ζαν Λυκ Μελανσόν. Κατά πάσα πιθανότητα ο τελευταίος θα είχε περάσει στον δεύτερο γύρο, αποκλείοντας την Μαρίν Λε Πεν.
«Τότε όχι μόνο θα είχαμε αποφύγει την τρομάρα, αλλά θα παρακολουθούσαμε μια μονομαχία, πάνω στα πραγματικά προβλήματα της Γαλλίας και της Ευρώπης», μου λέει στο Στρασβούργο ένας ανεξάρτητος Αριστερός. «Οχι στο ποιοι είναι Γάλλοι και ποιοι όχι, ή αν θα φοράνε τα κορίτσια μαντήλα. Ημουν έξω φρενών με τη στάση τους, αλλά τώρα αισιοδοξώ με τις προοπτικές της συμφωνίας για τις βουλευτικές εκλογές. Μπορούμε να εκλέξουμε τον Μελανσόν πρωθυπουργό και να αλλάξουμε το σκηνικό».
Το πρώτο βήμα έγινε το Σαββατοκύριακο, όταν η «Ανυπότακτη Γαλλία», το κόμμα του Μελανσόν, και οι Πράσινοι συμφώνησαν για κοινή κάθοδο στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου. Όλα δείχνουν ότι ανάλογη στάση θα κρατήσουν το γαλλικό ΚΚ και οι Σοσιαλιστές. Στους τελευταίους διαφωνεί μόνο η παλιά φρουρά, όπως ο πρώην Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ.
Αφού με την αλλοπρόσαλλη θητεία του «πασοκοποίησε », σε σημείο εξαφάνισης, το Σοσιαλιστικό Κόμμα (ΣΚ), που δεν έχει ξεπεράσει το 5% στις τελευταίες αναμετρήσεις, ο Ολάντ τώρα εκφράζει το φόβο ότι με μια τέτοια συμφωνία, το ΣΚ θα μπορούσε να διαλυθεί! Στην πραγματικότητα, είναι η μοναδική ίσως ευκαιρία για να έχουν οι Σοσιαλιστές κοινοβουλευτική ομάδα και μετά τις εκλογές.
Το θέμα της κατανομής των βουλευτικών εδρών, απασχολεί τις διαπραγματεύσεις που διεξάγονται από την επομένη του δεύτερου γύρου, μεταξύ της «Ανυπότακτης Γαλλίας» και των άλλων υποψήφιων εταίρων της «Λαϊκής Συμμαχίας». Το γαλλικό εκλογικό σύστημα προβλέπει αναμετρήσεις σε μονοεδρικές περιφέρειες και η αλληλοϋποστήριξη μεταξύ των εταίρων είναι αναγκαία.
Το ΚΚ, μου είπε ένας δημοσιογράφος της Humanite, θέλει να κερδίσει 15 έδρες και να σχηματίσει κοινοβουλευτική ομάδα (έχει 11 στην απερχόμενη). Στις διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο πλευρών, που βρίσκονται σε τελικό στάδιο, το ΚΚ Γαλλίας υποχώρησε στο θέμα του κατώτατου μισθού (πρότεινε 1500 ευρώ) και των πυρηνικών εργοστασίων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, για τα οποία ο Μελανσόν ζητά την πλήρη κατάργησή τους.
Το βασικό θέμα των διαπραγματεύσεων μεταξύ των τριών υποψήφιων συμμάχων και του Μελανσόν, του οποίου οι διαπραγματευτές μιλούν με κάθε κόμμα ξεχωριστά, είναι το κοινό πρόγραμμα της συμμαχίας. Η συμφωνία Μελανσόν-Πρασίνων προβλέπει μεταξύ άλλων, αύξηση του κατώτατου μισθού στα 1400 ευρώ, συνταξιοδότηση στα 60 και πάγωμα τιμών στα βασικά είδη κατανάλωσης.
Διαβάστε επίσης: Προ των πυλών η δημιουργία κοινού μετώπου της Αριστεράς στην Γαλλία
Το κείμενο της συμφωνίας «στρογγυλεύει» επίσης τις απομονωτικές τάσεις του Μελανσόν και διασκεδάζει τις ανησυχίες, ότι από την θέση του πρωθυπουργού θα μπορούσε να οδηγηθεί σε σύγκρουση με τις Βρυξέλλες:
«Ως ιδρυτική χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Γαλλία δεν μπορεί να έχει ως πολιτική της ούτε την έξοδο από την Ένωση, ούτε τη διάλυσή της, ούτε το τέλος του ενιαίου νομίσματος. Αλλά αν ορισμένοι ευρωπαϊκοί κανόνες αποτελούν σημείο αναφοράς (προστασία των καταναλωτών, περιβαλλοντικά πρότυπα …), πολλοί άλλοι έρχονται σε αντίθεση με τη σημερινή οικολογική και κοινωνική κατάσταση έκτακτης ανάγκης.
Για παράδειγμα, είναι αδύνατο να εθνικοποιήσουμε την Εταιρεία Ηλεκτρισμού λόγω των κανόνων ανταγωνισμού, να ανταποκριθούμε στις δεσμεύσεις μας για το κλίμα λόγω των δημοσιονομικών κανόνων. Για να μπορέσουμε να εφαρμόσουμε το πρόγραμμά μας και συνεπώς να σεβαστούμε την εντολή που μας έδωσαν οι Γάλλοι, θα πρέπει να ξεπεράσουμε αυτά τα εμπόδια και να είμαστε έτοιμοι να παραβιάσουμε ορισμένους ευρωπαϊκούς κανόνες (ιδίως οικονομικούς και δημοσιονομικούς όπως το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης, το δίκαιο του ανταγωνισμού, τους παραγωγικούς και νεοφιλελεύθερους προσανατολισμούς της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής κ. λπ.).
Αυτό μπορεί να γίνει μόνο σύμφωνα με το κράτος δικαίου (όπως ορίζεται στα Άρθρα 2 και 7 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης)»
Αν τελικώς επιτευχθεί, η συμφωνία μπορεί πράγματι να αποσπάσει την πρωθυπουργία. Τα τέσσερα κόμματα μαζί συγκέντρωσαν πάνω από το 30% στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών. Και αντίθετα με το φεστιβάλ προχειρότητας, αμορφωσιάς και προπαγάνδας του ελληνικού «ακραίου κέντρου», ο Μελανσόν πλησίασε στο παρά τρίχα τον δεύτερο γύρο, επειδή κατάφερε να φέρει στις κάλπες νέους ιδίως ψηφοφόρους, από τα υποβαθμισμένα προάστια των πόλεων, που συνήθως επιλέγουν την αποχή. Το ίδιο μπορεί να συμβεί, σε μεγαλύτερη έκταση, τον Ιούνιο.
Δεξιά-ακροδεξιά είναι διχασμένες, ενώ το κόμμα Μακρόν είναι προσωποπαγές και δεν έχει σοβαρές κοινωνικές προσβάσεις. Συνήθως η εκλογή ενός προέδρου στις προεδρικές συμπαρασύρει στη νίκη και το κόμμα του στις βουλευτικές που ακολουθούν, όπως έγινε με τον Μακρόν και το νεότευκτο κόμμα του το 2017. Αλλά λόγω της πολιτικής που ακολούθησε ο Γάλλος πρόεδρος την προηγούμενη πενταετία, μια τέτοια πολιτική χιονοστιβάδα μοιάζει πολύ δύσκολη,
Αν το Μέτωπο Οικολόγων- Αριστεράς κερδίσει, πάμε σε «συγκατοίκηση»,όπως έχει γίνει 3 φορές στην ιστορία, με τον πρόεδρο Αριστερό και την κυβέρνηση Δεξιά, ή αντίστροφα. Σύμφωνα με το Σύνταγμα η άμυνα και οι εξωτερικές υποθέσεις είναι αποκλειστική αρμοδιότητα του πρόεδρου, αλλά οι νόμοι είναι αρμοδιότητα της Βουλής και της κυβέρνησης. Βέβαια ο πρόεδρος έχει το δικαίωμα να διορίσει πρωθυπουργό της αρεσκείας του, αλλά αυτό θα προκαλούσε βαθειά συνταγματική κρίση και δεν έχει επιχειρηθεί πότε μέχρι τώρα.
«Νομίζω ότι αυτή είναι μια ιστορική στιγμή», λέει η Μανόν Ομπρί, συμπρόεδρος της Ομάδας της Αριστεράς στο Ευρωκοινοβούλιο και μέλος της διαπραγματευτικής ομάδας του Μελανσόν, κάνοντας μια ιστορική σύγκριση με το θρυλικό Λαϊκό Μέτωπο του 1936, όταν ο συνασπισμός διαφορετικών αριστερών κομμάτων που κυβέρνησαν τη Γαλλία από τον Ιούνιο του 1936 έως τον Απρίλιο του 1938.
«Είναι η επέτειος του Λαϊκού Μετώπου και είναι μια ιστορική αναφορά που δίνει ελπίδα, ώστε να μην έχουμε επανάληψη ακόμη πέντε ακόμη ετών κοινωνικής βαρβαρότητας από τον Μακρόν».
Στην Ελλάδα τα ΜΜΕ που στηρίζουν τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, χρημαδοτούνται από το ... κράτος. Tο tvxs.gr στηρίζεται στους αναγνώστες του και αποτελεί μια από τις ελάχιστες ανεξάρτητες φωνές στη χώρα. Mε μια συνδρομή, από 2.9 €/μήνα,ενισχύετε την αυτονομία του tvxs.gr και των δημοσιογραφικών του ερευνών. Συγχρόνως αποκτάτε πρόσβαση στα ντοκιμαντέρ και το περιεχόμενο του 24ores.gr.
Δες τα πακέτα συνδρομών >