«Οι συλλήψεις των φερόμενων ως μελών του ‘Επαναστατικού Αγώνα’ δεν σηματοδοτούν και το τέλος των ενόπλων οργανώσεων στην Ελλάδα», εκτιμά ο φυλακισμένος για τη 17 Νοέμβρη Δημήτρης Κουφοντίνας, σε συνέντευξη που παραχωρεί στην Άννα Κονδύλη, για την εφημερίδα Real News.

«Ας μη βιαστούμε να μιλήσουμε για το τέλος των ενόπλων οργανώσεων. Μόνο οι ίδιες μπορούν να μιλήσουν γι’αυτό. Για εκείνο που σίγουρα μπορούμε να μιλάμε είναι η διεύρυνση ενός χώρου πολύμορφης επαναστατικής δράσης. Η ενδυνάμωση και η ανάπτυξη του είναι αυτό που βλέπουμε όλον αυτόν τον καιρό», λέει συγκεκριμένα.

«Με τον ‘Επαναστατικό Αγώνα’ άνοιξε ένας νέος κύκλος πραγματικής νέας τρομοκρατίας», τονίζει ο Δημήτρης Κουφοντίνας, φωτογραφίζοντας τους υπεύθυνους για αυτή «τα λαμόγια που λεηλάτησαν τη χώρα» αλλά δεν «θα μπουν ποτέ στα θηριώδη μαύρα τζιπ της αστυνομίας».

Όσον αφορά στα σενάρια που τον ήθελαν καθοδηγητή της οργάνωσης , απαντά πως βρίσκει «διασκεδαστική» τη διαρροή που «γνωστός ‘ανατροπέας’ της δημοσιογραφίας έκανε, μιλώντας τηλεοπτικά για τον ‘περιβόητο Κουφοντίνα’ που καθοδηγούσε τον Επαναστατικό Αγώνα». «Αν αυτή η διαρροή από τα υψηλά πατώματα του υπουργείου ΠΡΟ -ΠΟ ήταν διασκεδαστική για μένα, κάποιες άλλες διαρροές από το ίδιο λούκι δεν είναι», σημειώνει.

Αναφορικά με το αν ο «Επαναστατικός Αγώνας», η «ΣΕΧΤΑ», η «ΟΠΛΑ» και άλλες οργανώσεις που έκαναν την εμφάνιση τους μετά το 2003, είναι η συνέχεια της «17Ν», ο Δημήτρης Κουφοντίνας λέει: «Πέρυσι τον Φεβρουάριο, μιλώντας με τους Ανζελίκ Κουρουνί και Ντελφίν Σουμπαμπέρ στο γαλλικό L’ Express, είχα πει ότι οι νέες ένοπλες οργανώσεις προσπαθούν να καλύψουν ένα επαναστατικό κενό κι αναζητούν τον δικό τους δρόμο. Με αυτήν την έννοια, είναι και ταυτόχρονα δεν είναι συνέχεια της17Ν. Δεν μπορεί να υπάρξει μια απλή επανάληψη του παρελθόντος όταν γύρω όλα αλλάζουν ορμητικά».

Στην ερώτηση τι θα έγραφε σήμερα μια προκήρυξη της 17Ν, ο Κουφοντίνας απαντά: «Έχουν γεμίσει οι οθόνες της τηλεόρασης θλιμμένους μεγαλοδημοσιογράφους στενοχωρημένους τραπεζίτες απαρηγόρητους πολιτικούς που εκφράζουν σπαρακτικά τη λύπη τους επειδή θα ματώσει ο λαός. Σαν να πρόκειται για μια αναπόφευκτη φυσική καταστροφή, μια θεϊκή κατάρα. Σαν να μην είναι αυτοί, η πολιτική και οικονομική ελίτ, που βύθισαν τη χώρα στο χάος. Αυτοί που θησαύρισαν ατιμώρητα σε βάρος της, που την κατάντησαν μια σάπια και διεφθαρμένη μπανανία. Και τώρα, καλοθρεμμένοι και «πρόθυμοι», με την άψογη στάση του καλού παιδιού, παραδίδουν δέσμιο τον ελληνικό λαό στο κεφάλαιο, με τους ταπεινωτικούς όρους του ηττημένου, σ’ ένα παιχνίδι που ποτέ δεν συμμετείχε, χλεύη των ισχυρών, ‘μπαίγνιο ξένων και ντόπιων, αφεντάδων’ όπως θα ‘λεγε κι ο Βάρναλης».

Τέλος, αναφερόμενος στην κοινωνική έκρηξη για την οποία πολύς λόγος γίνεται τον τελευταίο καιρό, το στέλεχος της 17Ν εκτιμά πως «όταν ένα μέρος του πληθυσμού, βρίσκεται σε εξαιρετικά χαμηλό βιοτικό επίπεδο, ενώ ένα άλλο ευημερεί πολύ, γίνονται εξεγέρσεις». Και συνεχίζει: «ταυτόχρονα διαμορφώνεται ένα ολοένα και πιο μαζικά, ρεύμα άγριας νεολαίας σε όλη την Ελλάδα, με έντονα εξεγερτική διάθεση, το οποίο διεκδικεί τον ρόλο του κινητήρα για μια ευρύτερη κοινωνική έκρηξη». «Άλλοι το βλέπουν αυτό ως κίνδυνο, εγώ ως ελπίδα», καταλήγει.