Στην επικίνδυνη και αδιέξοδη τακτική της καταστολής επιμένει η κυβέρνηση ως «απάντηση» στις συνέπειες της επίσης αδιέξοδης, επικίνδυνης και παράνομης – όπως έχουν καταδείξει σύσσωμοι οι φορείς και οι οργανώσεις – αντιπροσφυγικής πολιτικής της.

Όπως αναμενόταν, αυτή η πολιτική, όπως εκφράζεται στον νέο νόμο για το άσυλο, θα περνούσε, από την συνολική και κάθετη καταδίκη όλων των φορέων που εμπλέκονται με το προσφυγικό, στον δρόμο. Αυτό ακριβώς συνέβη στην Λέσβο σήμερα όταν πρόσφυγες συγκεντρώθηκαν στην πλατεία προκειμένου να διαμαρτυρηθούν. Ωστόσο, δυνάμεις της αστυνομίας, ΜΑΤ και ΟΠΚΕ διέλυσαν και τη συγκέντρωση διαμαρτυρίας προσφύγων από τη Μόρια ζητώντας να απεγκλωβιστούν από το νησί. Οι πρόσφυγες τράπηκαν σε φυγή μέσα από τα στενά για να αποφύγουν τις προσαγωγές.

Αλλά και την Δευτέρα το πρωί,  περίπου 2.000 πρόσφυγες προσπάθησαν να εκφράσουν την εύλογη διαμαρτυρία τους, απέναντι στην άμεση «καταδίκη» τους σε αορίστου χρόνου εγκλωβισμό τους στο νησί, αφού, με τον νέο νόμο, θα εξετάζονται οι αιτήσεις ασύλου όσων έφτασαν στο νησί μετά την 1η Γενάρη του 2020 ενώ οι υπόλοιπες παγώνουν. Αυτό σημαίνει, ότι 20.000 άνθρωποι που ήδη βρίσκονται στο νησί, πολλοί από αυτούς για πάνω από έναν χρόνο, θα συνεχίζουν να διαβιούν στην αθλιότητα της Μόριας.

Οι διαδηλωτές πρόσφυγες προσπάθησαν να φτάσουν από την Μόρια στην Μυτιλήνη, αλλά η κυβέρνηση απάντησε με κατασταλτικό κρεσέντο, με τα ΜΑΤ να ρίχνουν τόνους χημικών και ξύλο, με αποτέλεσμα να μετατραπεί μια ειρηνική έκφραση διαμαρτυρίας, σε αλλεπάλληλες οδομαχίες.

Οι πρόσφυγες φώναζαν «Azadi- Azadi» που θα πει «ελευθερία» ζητώντας με τα συνθήματά τους να μπει ένα τέλος στον πολύμηνο εγκλωβισμό τους.

Η διαδήλωση έφτασε, περίπου στις 10.30 το πρωί, σχεδόν στην είσοδο της πόλης της Μυτιλήνης, λίγο μετά το δημοτικό καταυλισμό του Καρά Τεπέ, όπου ήρθαν αντιμέτωποι με τον φραγμό της αστυνομίας. Τότε, μια ομάδα, περίπου 1.000 διαδηλωτών, έφυγε μέσω γειτονικών χωραφιών με σκοπό να φτάσει πίσω από το εργοστάσιο της ΔΕΗ, στον δρόμο της βόρειας παράκαμψης και από εκεί να μπει στην πόλη για να διαμαρτυρηθεί.

Στην πορεία τους άναψαν φωτιές, από τις οποίες η μια έκαιγε και σε κτήματα που γειτνιάζουν με τις εγκαταστάσεις του εργοστασίου της ΔΕΗ. Οι φωτιές επεκτάθηκαν και τότε άρχισαν οδομαχίες προκειμένου να μην ενισχυθεί ο αριθμός όσων προσπαθούσαν να φτάσουν στην πόλη.

Στη διαδήλωση συμμετείχαν και οικογένειες με τα παιδιά τους, τα οποία επίσης δέχτηκαν δακρυγόνα.

Στην κάμερα μιας δημοσιογράφου μίλησε ένας πατέρας από το Αφγανιστάν  με τα δύο παιδιά του, 11 και 6 ετών.

«Δεν ήρθα εδώ για τα λεφτά. Ήρθα εδώ για να είμαστε ασφαλείς και για την εκπαίδευση των παιδιών μου».

Η ένταση επαναλήφθηκε το απόγευμα της Δευτέρας, όταν η αστυνομία, σύμφωνα με το stonisi.gr, επέστρεψε μια ομάδα 300 Αφγανών στο καταυλισμό της Μόριας. Η ένταση προκλήθηκε, σύμφωνα με την ίδια πηγή, όταν πέρασαν μέσω από το κέντρο του χωριού και όχι τον παράλληλο δρόμο.

Ομάδα κατοίκων αμέσως αντέδρασε χτυπώντας την καμπάνα του χωριού και βγαίνοντας στους δρόμους. Οι αιτούντες άσυλο οδηγήθηκαν στον καταυλισμό αλλά οι κάτοικοι παραμένουν στους δρόμους διαμαρτυρόμενοι για την κατάσταση στην περιοχή.

Το ότι πρόκειται για συνειδητή πολιτική επιλογή, η οποία προφανώς αντιβαίνει κάθε έννοια ανθρώπινου δικαιώματος, προκύπτει από το γεγονός, πως, σύμφωνα με επιβεβαιωμένες πληροφορίες του Αθηναϊκού Πρακτορείου, η κινητοποίηση ήταν γνωστή στις αστυνομικές αρχές από την Παρασκευή, γι΄ αυτό και το Σαββατοκύριακο υπήρξε ενίσχυση της αστυνομικής δύναμης με προσωπικό από την Αθήνα.

Ωστόσο, λάδι στη φωτιά αυτής της κατασταλτικής πολιτικής έριξε την Τρίτη ο περιφερειάρχης Βορείου Αιγαίου Κώστας Μουτζούρης, ο οποίος ζήτησε μα κηρυχθούν η Λέσβος η Χίος και η Σάμος σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης.

Τα πραγματικά προβλήματα όμως διογκώνονται, με την κυβέρνηση να μην δίνει λύσεις, ενώ εμμένει στη δημιουργία κλειστών κέντρων χωρητικότητας 7.000 ανθρώπων τη στιγμή που για 20.000 αιτούντες άσυλο στη Λέσβο δεν υπάρχει κανένα σχέδιο. Παράλληλα σήμερα ανακοίνωση την αποστολή ακόμη τεσσάρων διμοιριών ΜΑΤ στο νησί για την ενίσχυση των αστυνομικών δυνάμεων. 

Μάλιστα, σε μια απελπισμένη προσπάθεια να καλύψει τις συνέπειες της πολιτικής της, η κυβέρνηση καταφεύγει στην γκροτέσκα επικοινωνιακή επινόηση της «υποκίνησης». Έτσι, ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, Νότης Μηταράκης δήλωσε ότι «οι ελληνικές αρχές ενισχύουν τα μέτρα φύλαξης και ερευνούν το ενδεχόμενο υποκίνησης τέτοιων αντιδράσεων» προσθέτοντας ότι «μπορεί κάποιοι να δυσφορούν, αλλά ας το καταλάβουν: η πολιτική άλλαξε».

Αλλά αυτή ακριβώς η πολιτική είναι ο βασικός «υποκινητής».