Μια ανατρεπτική έκθεση εικαστικής τέχνης θα είναι σε θέση να παρακολουθήσει το Αθηναϊκό κοινό τις επόμενες μέρες στον εκθεσιακό χώρο της αστικής εταιρίας μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, The Box. Έντεκα graffiti artists από την Ελλάδα και πέντε από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, θα προσπαθήσουν μέσα από την έκθεση ”40 Windoors to Athens: A Post Graffiti Exhibition” να απαντήσουν στο ερώτημα του τι είναι graffiti, αν μπορεί να σταθεί σε εσωτερικό χώρο, αλλά και αν χωράει πραγματικά αυτό που θέλει να δηλώσει στη μικροκλίμακα ενός κάδρου. Όλα αυτά με πρωταγωνίστρια την πόλη της Αθήνας.
 
Το TVXS μίλησε με το street artist, ιθύνοντα νου και επιμελητή της έκθεσης, Tarta Ross, σε μια συζήτηση για τη μαγεία του graffiti, τις πολιτικές προεκτάσεις της τέχνης του δρόμου και άλλα πολλά.
 
-Τι είναι αυτό που κάνει το graffiti τέχνη και ποια είναι η μαγεία της;
 
Δεν νομίζω πως ξέρω τι είναι αυτό που κάνει το graffiti τέχνη και δεν νομίζω πως υπάρχει κανείς που να το ξέρει. Τι είναι αυτό που κάνει τη μαγειρική τέχνη; Τι είναι αυτό που κάνει τη μουσική τέχνη; Το ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που πιστεύουν σε αυτές; Αναρωτιέμαι κι εγώ. Μάλλον έχει να κάνει με το ότι πολλοί άνθρωποι θαυμάζουν ένα πράγμα.
 
-Πως αποφασίσατε να ασχοληθείτε με αυτή την τέχνη; Έχετε αντιμετωπίσει ποτέ κάποια δυσκολία γύρω από αυτή;
 
Αποφάσισα να ασχοληθώ κατά λάθος, όταν πήγαινα ακόμα σχολείο. Είμασταν μαθητές της δευτέρας γυμνασίου, ζωγραφίζαμε με τα υπόλοιπα παιδάκια της τάξης το όνομά μας και ψευδώνυμα στο χαρτί. Μετά όμως συνειδητοποιήσαμε ότι είχε περισσότερη πλάκα όταν το κάναμε στον τοίχο, γιατί μας βρίζανε, μας κυνηγούσαν κι εμείς αυτό το βρίσκαμε διασκεδαστικό. Μετά, όσο περνούσαν τα χρόνια και μεγαλώναμε, το πράγμα αυτό παρέμενε, βέβαια όχι και τόσο διασκεδαστικό πια, γιατί έφερνε και προβλήματα. Στη ζωή ενός ενήλικα βλέπετε δεν χωράει πολύ εύκολα, δεν είναι εύκολο να μένω έξω από το σπίτι μου το βράδυ για να το κάνω, ούτε και να διανυκτερεύω στο τμήμα αν με πιάσουν.

 
-Το graffiti είναι ένα είδος έκφρασης που μπορεί να περνά πολιτικά μηνύματα. Εσείς συμφωνείτε με αυτή τη χρήση της τέχνης;
 
Εγώ δυστυχώς συμφωνώ με οποιαδήποτε χρήση του graffiti, όμως αυτό είναι υποκειμενικό. Είτε περνά πολιτικά, είτε ερωτικά, είτε γηπεδικά μηνύματα, εμένα αυτό που βλέπω με καλύπτει δυστυχώς. Λέω δυστυχώς γιατί πολλές φορές αυτό που βλέπω είναι άσχημο και δεν μ’ αρέσει. Ενδόμυχα όμως μέσα μου χαίρομαι, γιατί νιώθω ότι γύρω μου υπάρχει ζωή, κόσμος που έχει την ανάγκη να εξωτερικεύσει τα συναισθήματά του και τις ανάγκες του.
 
-Τα ταγκζ που είναι πολύ διαδεδομένα στα αστικά κέντρα συγκαταλλέγονται στην τέχνη του graffiti;
 
Ναι, για μένα είναι αναπόσπαστο κομμάτι της. Από εκεί ξεκινούν και τελειώνουν όλα.
 
-Έχουμε δει στο παρελθόν graffiti πάνω σε ιστορικά μνημεία και κτίρια, με πιο πρόσφατο χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό στο Κάτω Πολυτεχνείο. Θεωρείται αυτού του είδους graffiti βεβήλωση ή βοηθά την κοινωνία μας να επαναπροσδιορίζει την έννοια της τέχνης και της ιστορικής μνήμης;
 
Δεν ξέρω τι να απαντήσω γιατί με προβληματίζει κι εμένα αυτό το ζήτημα. Γυρίζω όμως στο προσωπικό, που έχει να κάνει με τη δικιά μου επιλογή, που ευχαριστιέται να βλέπει μια διάχυτη ενέργεια στους δρόμους, στους τοίχους, στα αντικείμενα. Τώρα όσον αφορά στο Πολυτεχνείο, αυτό ήταν πάντα βαμένο. Εμένα μου άρεσε πολύ αυτό που είδα και δεν ντρέπομαι να το πω. Το προτιμούσα πολύ περισσότερο έτσι από ό,τι τώρα (που σβήστηκε).
 
-Τα τελευταία χρόνια η Αθήνα αποτελεί τόπο επισκέψεων για τη street art της. Τι ευθύνεται κατά τη γνώμη σας για την ανάπτυξη του graffiti σε μία κατά τ’ άλλα συντηρητική χώρα;
 
Έχω καταλήξει μετά από προβληματισμό, στο ότι ο κόσμος αυτή τη στιγμή έχει τόσο μεγάλα προβλήματα που αυτό δεν τον ενοχλεί πια. Η αυθαίρετη αυτή ζωγραφική γύρω του δεν του μιλάει πια. Επίσης πολλοί το αντιλαμβάνονται και σαν μια αντίδραση στο σύστημα και στο κράτος, ενώ ταυτόχρονα είναι πολύ δύσκολο να υπάρξει κάποια ποινή για αυτό. Αυτό διότι για να υπάρξει ποινή, πρέπει να υπάρξει και μήνυση, κάτι που κοστίζει πολύ στους ιδιοκτήτες των ακινήτων που βάφονται.  
 
-Η τέχνη του graffiti παρατηρούμε πως τα τελευταία χρόνια τείνει να εμπορευματοποιηθεί σε παγκόσμιο επίπεδο, παρά τη μη εμπορική φύση της. Συμφωνείτε με αυτή την αντίληψη κι, αν ναι, τι πιστεύετε πως φταίει για αυτό και πως μπορεί να περιοριστεί;
 
Ο καπιταλισμός είναι ένα πάρα πολύ έξυπνο σύστημα, το οποίο φροντίζει ό,τι δεν καταλαβαίνει και ό,τι φοβάται, να το κάνει εμπόρευμα και να το πουλάει. Είναι δυστυχώς μια φυσιολογικής εξέλιξη των πραγμάτων. Αυτό που ξεκίνησε στην Αμερική ως κατάληψη χώρου για να εισακουστούν και να φαίνονται οι περιθωριοποιημένες ομάδες, αφού η ελίτ  κατάλαβε πως δεν μπορούσε να το τιθασεύσει, το οικειοποιήθηκε και το παρουσίασε ως street κουλτούρα.

 
 -Το graffiti είναι μια τέχνη του δρόμου και τη βλέπουμε στην έκθεσή σας να μεταφέρεται σε εσωτερικό χώρο. Τι σας ενέπνευσε ώστε να επιμεληθείτε αυτό το πρότζεκτ;
 
Είμαστε μια μερίδα ανθρώπων από αυτό το χώρο που, αν και δεν το βλέπουμε εύκολο, φεύγουμε από αυτόν. Μέσα από όλη την πορεία που είχαμε όλα αυτά τα χρόνια όμως στο δρόμο, αποκτήσαμε μια καλλιτεχνική άποψη και μια αισθητική. Αποφασίσαμε λοιπόν αυτή τη φορά να κάνουμε ένα πείραμα ουσιαστικά, του πως να μεταφέρουμε και να μεταφράσουμε την αισθητική του δρόμου σε κάτι άλλο και να δούμε αν αυτό μας αρέσει.
 
 
-Στις 24 Φεβρουαρίου θα διεξαχθεί ένα εργαστήριο graffiti για παιδιά. Πως σκοπεύετε να προσεγγίσετε την τέχνη του graffiti σε αυτό και τι θα θέλατε να μείνει στα παιδιά που θα συμμετάσχουν;
 
Στα παιδιά θέλω να μείνει η χαρά για τη ζωγραφική. Έχω παρατηρήσει ότι σε πάρα πολλά παιδιά αρέσει να ζωγραφίζουν από πολύ μικρή ηλικία και ό,τι και να τους δώσεις, αν τα αφήσεις ελεύθερα, θα ζωγραφίσουν απίστευτα πράγματα. Εγώ ουσιαστικά θέλω να τα ενισχύσω, να τους δείξω κάποιες βασικές τεχνικές και να τους δείξω κάποιες πιο δημιουργικές προσεγγίσεις ως προς τα γράμματα και τα πρόσωπα που σχεδιάζουν.
 
-Ποιο είναι το όραμά σας για το μέλλον του graffiti στην Ελλάδα;
 
Δεν έχω τίποτα στο μυαλό μου. Θέλω να δω πράγματα που δεν έχω σκεφτεί.

Στο πλαίσιο της έκθεσης θα παρουσιαστούν 40 πρωτότυπα έργα φωτογραφίας, ζωγραφικής και video art από τους ακόλουθους καλλιτέχνες :
 
Rachid Omick Bulbien (Γαλλία)       
Bram Van Meervelde ( Βέλγιο)
Renate Klijnstra (Ολλανδία)          
Britte Van Meurs (Ολλανδία)
Constantinos Pantoflas (Ελλάδα)    
U.Gatzmann (Ισπανία)
K.161 (Ελλάδα)                      
Oliver Salvesen (Δανία)
Tarta Ross (Ελλάδα)                 
Senor (Ελλάδα)
Death Vallee (Γαλλία)
 
Γενικές Πληροφορίες Έκθεσης στο www.thebox-athens.org και στο 210 6463788
 
Ημερομηνίες: 15- 25 Φεβρουαρίου   
Εγκαίνια : 15 Φεβρουαρίου στις 20.00     
Κυριακή 18 Φεβρουαρίου: Κλειστή 
Special Event : ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ GRAFFITI ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ (Σάββατο 24 Φεβρουαρίου 11.30 – 14.00)
Ώρες Λειτουργίας: 12.00 – 20.00
Είσοδος για το κοινό ελεύθερη              
ΤΗΕ ΒΟΧ (Δορυλαίου 12, Πλ. Μαβίλη)