Aν και κάπως ειρωνικό, πολλές κοινότητες έχουν δημιουργήσει ποδηλατοδρόμους δίπλα σε πολυσύχναστους λεωφορειοδρόμους, «εξασφαλίζοντας» ακούσια στους ποδηλάτες την ευκαιρία να εισπνέουν μεγάλες ποσότητες καυσαερίων.

Αυτοκίνητα, φορτηγά και λεωφορεία εκπέμπουν σημαντικές ποσότητες ατμοσφαιρικών ρύπων,κατά μήκος των δρόμων και λεωφόρων των πόλεων. Σ’ αυτούς τους ρύπους περιλαμβάνονται λεπτά σωματίδια, διοξείδιο του αζώτου και πτητικές οργανικές ενώσεις (VOC) οι οποίες συνδέονται με ένα ευρύ φάσμα προβλημάτων υγείας του ανθρώπου, από πονοκεφάλους μέχρι αναπνευστικές νόσους και καρκίνο. Παρ’ όλα αυτά Αυστραλοί ερευνητές διαπίστωσαν ότι η έκθεση σε αυτούς τους ρύπους είναι υψηλότερη οδηγώντας μέσα σε ένα όχημα απ’ ότι οδηγώντας ένα ποδήλατο.

Ο Bernie Housen, Γεωφυσικός στο Πανεπιστήμιο της Δυτικής Ουάσιγκτον, λόγω των ανησυχιών του για την ποιότητα του αέρα που εισπνέουν οι ποδηλάτες στους πολυσύχναστος δρόμους του Bellingham, ξεκίνησε πρόσφατα μια μελέτη μαγνητισμού σε δέντρα της περιοχής για τη μέτρηση της ποιότητας του αέρας αυτήν και κυρίως κατά μήκος της διαδρομής. Ο μαγνητισμός πάνω στα φύλλα ενός δέντρου δημιουργείται από μικροσκοπικά σωματίδια οξειδίων του σιδήρου και άλλων ρύπων που παρασύρονται από τον αέρα και προέρχονται κυρίως από τα χαλασμένα τακάκια των φρένων και τις εξατμίσεις των κινητήρων ντίζελ. Τα σωματίδια είναι αρκετά μικρά για να καταφέρουν να περάσουν μέσω των ρινικών μας οδών και να υποβληθούν στους πνεύμονες. O Housen και οι συνάδελφοί κατά τη διάρκεια της έρευνας βρήκαν 10 φορές περισσότερο μαγνητισμό στα δέντρα των αστικών δρόμων απ’ότι οι αντίστοιχοι ερευνητές της υπαίθρου.

O Housen άλλαξε επίσης και διαδρομή που ακολουθούσε ο ίδιος με το ποδήλατο του στην πανεπιστημιούπολη για να αποφύγει τις περισσότερο μολυσμένες αρτηρίες. Όπως λέει ο ίδιος Scientific American: « Ένα μεγάλο πρόβλημα είναι πως την στιγμή που κάνετε ποδήλατο είστε και περισσότερο δραστήριοι, δηλαδή αναπνέετε πιο βαθιά και πιο έντονα, κάτι το οποίο όταν γίνετε σε περιοχές με υψηλή συγκέντρωση ρύπων δεν είναι και τόσο καλό».

Όπως προσθέτει ο ίδιος : « Βρήκαμε πως στους λεωφορειοδρόμους πολυσύχναστων δρόμων τα μαγνητικά σωματίδια είναι από δύο έως και έξι φορές περισσότερα από ότι στους λιγότερο πολυσύχναστους δρόμους». O Housen θα ήθελε να επεκτείνει την έρευνά του, ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί από την πολεοδομίας για τον καλύτερο σχεδιασμό ποδηλατοδρόμων και πεζόδρομων, με σκοπό να μην εισπνέουν οι πεζοί και οι ποδηλάτες μεγάλες ποσότητες πετρελαίου.

Φυσικά, υπάρχουν και άλλοι τρόποι για να ελέγχονται τα επίπεδα αστικής ρύπανσης. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, για παράδειγμα, ερευνητές από την κρατικά χρηματοδοτούμενη Μηχανική Υπηρεσία και το Ερευνητικό Συμβούλιο Φυσικής και Μηχανικής δημιούργησαν το Πρόγραμμα Παρακολούθησης της Αστικής Ρύπανσης, η οποία κατασκευάζει και διανέμει GPS- κινητά συστήματα με αισθητήρες ρύπανσης που μπορούν να χρησιμοποιηθούν με το χέρι ή να τοποθετηθούν στο ποδήλατο . Η ερευνητική ομάδα χρησιμοποιεί δεδομένα που λαμβάνει από τους αισθητήρες προς ένα χάρτη για τα σημεία με τα υψηλότερα επίπεδα ρύπανσης γύρω από το Λονδίνο αλλά και σε άλλες πόλεις της Βρετανίας, ελπίζοντας να επηρεάσει μελλοντικά τον σχεδιασμό δρόμων στις πόλεις του.

Αυτοί που θέλουν να συνεχίσουν την ποδηλασία στις μολυσμένες περιοχές θα πρέπει να φοράνε κατάλληλες μάσκες κατά των ρύπων, πολλές από τις οποίες μπορούν μάλιστα να φιλτράρουν πάνω από 95 τοις εκατό των ρυπογόνων σωματίδιων πριν αυτά περάσουν στους ανθρώπινους πνεύμονες. Κάποιοι από τους κορυφαίους κατασκευαστές τέτοιων μασκών είναι οι Totobobo, G-ροής και Respro.

Πηγή: Scientific American