«Ρε φίλε, δε βλέπεις εύκολα κάτι να σε κάνει να χαμογελάσεις… Δεν υπάρχει τίποτα». Δεν περίμενε την αντίδρασή μου, φυσικά. Γαντζώθηκα όμως από τις λέξεις –κάτι να σε κάνει να χαμογελάς. Αυτό μόνο. Ακούς τα περί «λευκής εβδομάδας», λες δε μπορεί αστειάκι θα ‘ναι, αλλά μετά βγαίνει στο ράδιο ο αντιπρόεδρος της Βουλής που επιβεβαιώνει ότι η κυβέρνηση σκέφτεται πράγματι να κλείσει τα σχολεία εκείνες τις μέρες –«πρέπει ν’ ακούμε την αγορά… Τόσες μέρες χάνονται απ’ τη σχολική χρονιά, αυτό μας πείραξε;», διερωτάται αφοπλιστικά. Του Γιάννη Γερμανού

Ads

Φαιδρή πραγματικότητα, πραγματική φαιδρότητα. Εδώ, στο χειμαζόμενο τόπο, ένας ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ γενικός γραμματέας υπουργείου, ονόματι Απόστολος Κάντας, εμφανίζεται ότι οι μίζες τού είχαν αποφέρει τουλάχιστον 16 εκατομμύρια δολάρια (!), ενώ ο ίδιος υπέδειξε μάλιστα στις δικαστικές αρχές άλλα 2 μύρια (bonus), που δεν είχαν αποκαλυφθεί στην έρευνα.

Κάντα, ένα μόνο σου ζητώ: κάν’ τα  όλα ρημαδιό. Το κουβάρι θα ξετυλιχθεί αφού άνοιξε ένα μεγάλο στόμα, γαία μιχθήτω πυρί. Μη χαθεί (και) αυτή η ευκαιρία, να αποκαλύψεις τη σαπίλα εκ των έσω, τις διαδρομές του μαύρου χρήματος, να γίνουν λευκές οι μέρες (χωρίς σλάλομ στο σκι, πάντως). Όχι σαν τον Άκη, που δίστασε (ή δείλιασε) να εξιλεωθεί ενώπιον θείας και ανθρώπινης δικαιοσύνης. Ο χαμένος τα παίρνει όλα, λέει ο ποιητής Αγγελάκας. Δεν τον νοιάζει πια τον ήδη πεσμένο στο πάτωμα, θα προσέθετα, γι’ αυτό κερδίζει.

Ο Άκης βέβαια δεν τα πήρε όλα, παρά τη χρυσή ευκαιρία της εκκωφαντικής ήττας του. Βλέπω στο youtube ένα βίντεο με παλαιότερες δηλώσεις του, όσο ήταν ακόμα κραταιός και ανυποψίαστος για ό,τι θα επακολουθούσε. Κάποιος απ’ τη φρουρά τού κρατά την ομπρέλα, μη βρέχεται ο υπουργός, όρθιος μπροστά στα μικρόφωνα. Ανοίγω ένα άλλο παράθυρο με Παπαγεωργόπουλο αυτή τη φορά, ατσαλάκωτο ακόμα, με χωρίστρα τέλεια στο μαλλί, όπως πάντα αυτός ο δήμαρχος με τις κάμποσες θητείες, «φτερωτός» και «ιπτάμενος» κι άλλα τέτοια χαριτωμένα.

Σκέφτομαι ότι κάποτε θα βρέξει, και κανείς δε θα κρατά πια την ομπρέλα για σένα. Θα βραχείς, άνθρωπε, νομοτελειακά, συνεπώς βρες εγκαίρως ένα υπόστεγο. Τα μεγαλεία σου είναι κάστρα στην άμμο, η γυάλινη εικόνα σου απλώς μια ψευδαίσθηση αιωνιότητας. Έρχεται ο καιρός που η ζωή δε θα έχει Κυριακές πια, ακόμη κι αν δεν είσαι στο προαύλιο της φυλακής αλλά στην αυλή του σπιτιού σου. Προετοίμασε τον οριστικό χωρισμό λοιπόν, όσο είναι καιρός.

«Πάλι καλά που λειτουργεί επιτέλους η Δικαιοσύνη» συνέχισε ο ίδιος συνομιλητής, που δε βρίσκει κάτι να χαμογελάσει. Ζητά τη γνώμη μου σχετικά, με καίει το επάγγελμά μου. Προσθέτει πως έπρεπε να έρθει η τρόικα για να αρχίσουν να τους πιάνουν. Μιλά μετά για το ΤΤ, «ποιος το περίμενε πριν λίγο καιρό να είναι όλοι αυτοί υπόδικοι;»

Του λέω ότι μάλλον ΤΤ θα σημαίνει στο εξής Τώρα Τρέχουμε κι αυτός κουνά το κεφάλι. Η επαναφορά στα μέτρα, η αποκατάσταση της αλήθειας βρίσκουν πλέον πιο καθαρά τα βλέμματα που διασταυρώνονται. Και τώρα; Λες να ξηλωθεί το σύστημα που ανέθρεψε το τέρας; Λες να παίρνει σάρκα και οστά το ανέκδοτο της επανίδρυσης του κράτους;

Δεν απάντησα. Τι να πεις άλλωστε, που να μην είναι στην καλύτερη μια απλή εικασία και στη χειρότερη ακόμη λίγη κενολογία. Παρατήρησα πως εν τω μεταξύ είχε ήδη βαρύνει ο ουρανός κι είπα απλώς «θα βρέξει σίγουρα. Έχεις ομπρέλα;»