Πιστό στο ραντεβού του με το κινηματογραφόφιλο κοινό, το Θερινό Σινεμά του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων επιστρέφει για πέμπτη χρονιά, δροσίζοντας τις καλοκαιρινές μας βραδιές με την παρουσίαση επιλεγμένων ταινιών και ντοκιμαντέρ. Οι προβολές ξεκινούν την Τρίτη 28 Ιουνίου με το αριστούργημα του Φρανσουά Τρυφώ, «Το Τελευταίο Μετρό» και θα συνεχιστούν μέχρι και τον Σεπτέμβρη, κάθε Τρίτη και Πέμπτη στις 21:00, με ελεύθερη είσοδο για το κοινό.

Θερινό Σινεμά στον κήπο του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων

Οι κινηματογραφικές προβολές στον κήπο του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων συνεχίζονται και φέτος για πέμπτη χρονιά. Από τις 28 Ιουνίου μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου θα προβληθούν πάνω από είκοσι ταινίες από τον διεθνή και ελληνικό κινηματογράφο με την καθιερωμένη πλέον συνεργασία του ΣΕΑ με την Ένωση Ελληνικού Ντοκιμαντέρ.

Οι προβολές εντάσσονται στις πολύμορφες δράσεις του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων που έχουν στόχο να προσφέρουν στο ευρύ κοινό ποικίλες εκδηλώσεις μορφωτικού και ψυχαγωγικού χαρακτήρα. Η αρχή γίνεται την Τρίτη 28 Ιουνίου με το κλασσικό φιλμ του Φρανσουά Τρυφώ «Το Τελευταίο Μετρό» και θα συνεχιστούν κάθε Τρίτη με αγαπημένες ταινίες των Γκοντάρ, Τρυφώ, Άλεν, Λιούμετ κ.α.

Την Πέμπτη 30 Ιουνίου σειρά έχει το ντοκιμαντέρ Screamin’ Jay Hawkins “I put a spell on me”, ένα αφιέρωμα στον πρόωρα χαμένο σκηνοθέτη Νίκο Τριανταφυλλίδη. Την ταινία θα παρουσιάσει η σύντροφός του Μαρίνα Δανέζη, παρουσία των συντελεστών του έργου. Θα ακολουθήσει πάρτυ στη μνήμη του. Κατά την διάρκεια του πάρτυ θα προβληθούν video clips που δημιούργησε ο ίδιος για τα μουσικά συγκροτήματα «Τρύπες», “The Jon Spencer Blues Explosion”, τους καλλιτέχνες Λευτέρη Μυτιλιναίο, Γιώργο Μαργαρίτη κ.α. Ως ελάχιστο φόρο τιμής στον Νίκο Τριανταφυλλίδη, η Ένωση Ελληνικού Ντοκιμαντέρ (Ε.Ε.Ν.) και ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων (Σ.Ε.Α.) αφιερώνουν το φετινό πρόγραμμα προβολών στο μουσικό ντοκιμαντέρ, ένα είδος που τόσο αγαπούσε.

Διαβάστε επίσης:
Έφυγε ο σκηνοθέτης Νίκος Τριανταφυλλίδης
Οι παθιασμένοι «Αισθηματίες» του Νίκου Τριανταφυλλίδη

Για περισσότερες πληροφορίες, παραθέτουμε τον επίσημο ιστότοπο του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων καθώς και την σελίδα της Κινηματογραφικής Ομάδας ΣΕΑ στο Facebook.

«Το Τελευταίο Μετρό» (The Last Metro / Le Dernier Métro)
Σκηνοθεσία: Φρανσουά Τρυφώ
Σενάριο: François Truffaut, Suzanne Schiffman
Ηθοποιοί: Κατρίν Ντενέβ, Ζεράρ Ντεπαρντιέ, Heinz Bennent
Χώρα: Γαλλία
Έτος: 1980
Διάρκεια: 131 λεπτά

Παρίσι, Φθινόπωρο 1942. Στο θέατρο της Μονμάρτης προσλαμβάνεται ως πρωταγωνιστής ο Μπερνάρ Γκρανζέ (Ζεράρ Ντεπαρντιέ) και αρχίζουν οι πρόβες ενός καινούριου έργου με τίτλο «Οι εξαφανισμένοι». Η Μαριόν (Κατρίν Ντενέβ), διάσημη ηθοποιός του γαλλικού μπουλβάρ, διευθύνει μόνη της το θέατρο του Εβραίου συζύγου της, Λούκας Στάινερ (Heinz Bennent), ο οποίος θεωρείται εξαφανισμένος από τις αρχές Κατοχής.

Στην πραγματικότητα όμως ο Λούκας, είναι κρυμμένος στο υπόγειο του θεάτρου, δίνοντας από κει τις σκηνοθετικές οδηγίες για το ανέβασμα των παραστάσεων, οι οποίες τελειώνουν πριν περάσει το τελευταίο μετρό. Η εμφάνιση του νέου και προικισμένου ηθοποιού Μπερνάρ, αναστατώνει συναισθηματικά την Μαριόν και οι εξελίξεις θα είναι απρόβλεπτες.

Το πολυβραβευμένο με δέκα Σεζάρ (τα γαλλικά Όσκαρ) “Τελευταίο Μετρό”, είναι – μαζί με την “Αμερικανική Νύχτα” – η πιο επιτυχημένη εμπορικά ταινία του Φρανσουά Τρυφώ. Δεν πρόκειται τόσο για μια ταινία για την εποχή της Κατοχής στη Γαλλία (παρ’ όλο που υπάρχουν άμεσες αναφορές, ακόμα και σε υπαρκτά πρόσωπα εκείνης της περιόδου, όπως ο αντισημίτης θεατρικός κριτικός Νταξιά), όσο κυρίως για την πολύπλοκη σχέση ανάμεσα στο θέατρο και τη ζωή.

Οι ίντριγκες της θεατρικής σκηνής και των παρασκηνίων γίνονται μια μεταφορά της πραγματικής ζωής, το σκηνικό ενός παιχνιδιού όπου διαπλέκεται η μικρή και η μεγάλη Ιστορία, η παρουσία με την απουσία, το κρυφό με το φανερό και φυσικά ο έρωτας, που στήνει τον αόρατο συναισθηματικό ιστό της ταινίας.

Έχοντας στο κεντρικό πρωταγωνιστικό δίδυμο τους σπουδαίους ηθοποιούς, Κατρίν Ντενέβ και Ζεράρ Ντεπαρντιέ, αλλά και τη θαυμάσια φωτογραφία του σπουδαίου Νέστορ Άλμεντρος, η ταινία αποτελεί μία από τις κορυφαίες δημιουργίες του Γάλλου σκηνοθέτη, Φρανσουά Τρυφώ.

Φρανσουά Τρυφώ

Ο Φρανσουά Τρυφώ γεννιέται στις 6 Φεβρουαρίου του 1932. Από νωρίς εκδηλώνει την αγάπη του για την 7η Τέχνη. Με τη βοήθεια του θεωρητικού του κινηματογράφου Αντρέ Μπαζέν, άρχισε να γράφει κριτικές στο θρυλικό περιοδικό, Cahiers du cinema. H θητεία του στο περιοδικό, του προσέφερε το πιο σημαντικό στοιχείο, την κινηματογραφοφιλία. Όχι τόσο ως ένας εκλεκτικός θεατής ή ένας ψυχρός κριτής, αλλά κυρίως ως ένας εραστής ενός κινηματογράφου χωρίς όρια και σύνορα.

Για τον Τρυφώ η κινηματογραφική αίθουσα είναι ο τόπος όπου τα προσωπικά φαντάσματα ενσαρκώνονται, όπου ασκείται μια παραμυθία για τις οδύνες και λύπες του βίου. Το ιδιαίτερο ύφος του Φρανσουά Τρυφώ δεν δυναστεύει την αφήγηση, δεν της επιβάλλεται, αλλά αντίθετα αφήνει χώρο για να κινηθούν και να αναπνεύσουν τα φιλμικά πρόσωπα.

Καθώς η αφήγηση παραμένει ένας ακρογωνιαίος λίθος της μυθοπλασίας, ο κινηματογραφικός φακός παρακολουθεί τα πρόσωπα με καθαρό βλέμμα, απαλλαγμένο από τις όποιες πολιτικές ή ψυχαναλυτικές παρεμβολές που ταλανίζουν το έργο άλλων σκηνοθετών της εποχής. Ο Φρανσουά Τρυφώ έφυγε από τη ζωή και πέρασε στην ιστορία στις 21 Οκτωβρίου του 1984. Υπήρξε ένας από τους βασικούς υπεύθυνους τόσο για τον τρόπο που βλέπουμε, όσο και για τον τρόπο που γράφουμε για το Σινεμά…

«Το Σινεμά του αύριο δε θα γίνει από υπαλλήλους της κάμερας, αλλά από καλλιτέχνες για τους οποίους το γύρισμα θα είναι μια περιπέτεια εκπληκτική και παθιασμένη… Το σινεμά του αύριο, θα είναι μία ερωτική πράξη.» – Φρανσουά Τρυφώ

Διαβάστε επίσης:
Αφιέρωμα – Ο «αιώνιος έφηβος» Φρανσουά Τρυφώ