Παρασκευή και 13 σήμερα και με αφορμή το αξιόλογο εσχατολογικό θρίλερ «Ένα Ήσυχο Μέρος» που σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί ο Τζον Κρασίνσκι, μαζί με την σύζυγό του Έμιλι Μπλαντ, παρουσιάζουμε πέντε χαρακτηριστικές και προσωπικά αγαπημένα ταινίες τρόμου. Από τη «Μάγισσα» του Ρόμπερτ Έγκερς, μέχρι «Το Αυτό» του Αντρέ Μουσιέτι. Bonus, το αγαπημένο μου θρίλερ όλων των εποχών…

«Σε Ακολουθεί» (It Follows – 2014) του Ντέιβιντ Ρόμπερτ Μίτσελ

Ένα ημίγυμνο κορίτσι τρέχει ουρλιάζοντας έξω από το σπίτι της, προσπαθώντας να ξεφύγει από έναν θανάσιμο κίνδυνο που μόνο εκείνη μπορεί να δει. Ο πανικός την οδηγεί ως την παραλία όπου αφήνει ένα αποχαιρετιστήριο μήνυμα, λίγο πριν το πτώμα της βρεθεί φριχτά παραμορφωμένο. Με αυτόν τον ανατριχιαστικό πρόλογο, το φιλμ «Σε Ακολουθεί» μας προσγειώνει απότομα στον αλλόκοτο κόσμο του, τον οποίο στοιχειώνει μία αγνώστου προελεύσεως υπερφυσική απειλή που μεταδίδεται με τη σεξουαλική επαφή και ακολουθεί μέρα-νύχτα τον στόχο της, αθέατη σε όλους εκτός από το επόμενο θύμα. Για τη 19χρονη Τζέι (Μάικα Μονρόε), τα μόνα πράγματα που θα έπρεπε να την απασχολούν αυτό το φθινόπωρο είναι το σχολείο, τα αγόρια και τα σαββατοκύριακα στη λίμνη. Έπειτα από μια φαινομενικά αθώα ερωτική συνεύρεση, όμως, βρίσκεται να καταδιώκεται από τη φρικαλέα αυτή κατάρα, η οποία συνοδεύεται από εφιαλτικά οράματα, που μπορούν να πάρουν οποιαδήποτε ανθρώπινη μορφή, μετατρέποντας ακόμα και τις πιο οικείες φιγούρες σε πιθανούς δολοφόνους. Καθώς ο χρόνος μετρά αντίστροφα, η Τζέι θα αναζητήσει τη βοήθεια των φίλων της σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να ανατρέψει την τρομερή της μοίρα.

Πρωτότυπο και καλλιτεχνικά προσεγμένο, το φιλμ «Σε Ακολουθεί» διαθέτει εμπνευσμένες επιρροές από κλασσικές ταινίες τρόμου, ενώ παράλληλα σκιαγραφεί τη δική του μοναδική πορεία στο συγκεκριμένο είδος. Μακριά από τα συνηθισμένα κλισέ και τους ψεύτικους εντυπωσιασμούς, η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του Αμερικανού σκηνοθέτη Ντέιβιντ Ρόμπερτ Μίτσελ – ο ίδιος υπογράφει και το ενδιαφέρον σενάριο – κερδίζει τις εντυπώσεις, αλλά και τον θεατή. Δεν πρόκειται απλά για ακόμα ένα νεανικό θριλεράκι από την απέναντι πλευρά του Ατλαντικού. Εδώ τα πάντα είναι προσεκτικά σχεδιασμένα και διεξοδικά μελετημένα. Από την υπέροχη φωτογραφία, μέχρι το δυσοίωνο ηλεκτρονικό σάουντρακ από τους Disasterpeace, ο δημιουργός εκμεταλλεύεται στο έπακρο το σενάριο του, παραθέτοντας παράλληλα και μία αποτελεσματική αλληγορία για την εφηβεία και τη σεξουαλικότητα. Αξίζει τέλος να σημειώσουμε ότι το φιλμ πραγματοποίησε την παγκόσμια πρεμιέρα του πέρσι τον Μάιο, στην Εβδομάδα Κριτικής του Φεστιβάλ Καννών.

«Η Μάγισσα» (The Witch – 2015) του Ρόμπερτ Έγκερς

Το «The Witch» ακολουθεί μια πουριτανική οικογένεια που προσπαθεί να επιβιώσει στην απομονωμένη φάρμα της στη Νέα Αγγλία το 1630. Όταν το νεογέννητο μωρό της οικογένειας εξαφανίζεται μυστηριωδώς ο θρησκευτικός φανατισμός, οι επικίνδυνες προκαταλήψεις και μια μεταφυσική απειλή βαθιά στο δάσος θα βυθίσουν την οικογένεια σε μια κατάσταση χάους, τρόμου και αβεβαιότητας. Δυναμική σκηνοθεσία με πλούσιες δόσεις ρεαλισμού, ατμόσφαιρα παράνοιας και απόγνωσης, καλές ερμηνείες από τους πρωταγωνιστές, σ’ ένα φιλμ που παρά την αργή του εξέλιξη, καταφέρνει να χαρακτεί στη μνήμη του θεατή, εξαιτίας κυρίως της δυναμικής του κλιμάκωσης που κορυφώνεται σταδιακά προς το τελευταίο εξαιρετικό εικοσάλεπτο.

«Raw» (Grave – 2016) της Ζουλιά Ντουκουρνό

Οταν η Ζιστίν, μία σκληροπυρηνική χορτοφάγος, υποβάλλεται παρά τη θέλησή της σ’ ένα τελετουργικό μύησης πρωτοετών που συνδυάζει ωμοφαγία και κανιβαλισμό μέσα σ’ ένα λουτρό αίματος, αντιλαμβάνεται πως μερικά πράγματα καλό είναι να μην τα δοκιμάζεις ποτέ, γιατί μπορεί να εθιστείς. Πρωταγωνιστούν: Γκαράνς Μαριγιέ, Έλα Ρουμπφ, Ραχάλ Ναΐτ Ουφέγια, Λοράν Λουκάς, Μπουί Λανέρ. Το σκηνοθετικό ντεμπούτο της Ζουλιά Ντουκουρνό, περιγράφει την ιδιόρρυθμη ιστορία μιας νεαρής φοιτήτριας της κτηνιατρικής, που δοκιμάζει έναν απαγορευμένο καρπό, ως μια παραβολή σχετικά με το ξύπνημα της (ωμής) σάρκας της. Βραβείο FIPRESCI στην Εβδομάδα Κριτικής του  Φεστιβάλ Καννών το 2016.

«Το Αυτό» (It – 2017) του Αντρέ Μουσιέτι

Με χρονολογία κυκλοφορίας το 1986, «Το Αυτό» αποτελεί ένα από τα πλέον αγαπημένα βιβλία τρόμου του Στίβεν Κινγκ με φανατικούς αναγνώστες σε όλο τον κόσμο, το οποίο ετοιμάζεται να τρομάξει και τους κινηματογραφικούς θεατές. Όταν μικρά παιδιά αρχίζουν να εξαφανίζονται στην πόλη του Ντέρι, στο Μέιν, μια ομάδα παιδιών έρχεται αντιμέτωπη με τους μεγαλύτερους φόβους της, καθώς θα τα βάλει με έναν κακό κλόουν, τον Πένιγουαϊζ, με ιστορικό φόνων και βίας που γυρίζει αιώνες στο παρελθόν.

Στην ταινία, «Το Αυτό» πρωταγωνιστεί ο Μπιλ Σκάρσγκαρντ («Allegiant», τηλεοπτική σειρά «Hemlock Grove») ως ο βασικός κακός της ιστορίας, Πένιγουαϊζ. Μαζί του επίσης οι νεαροί ηθοποιοί Τζέιντεν Λίμπερερ («Midnight Special»), Τζέρεμι Ρεϊ Τέιλορ («Alvin and the Chipmunks: The Road Chip»), Σοφία Λίλις («37»), Φιν Γούλφχαρντ (τηλεοπτική σειρά «Stranger Things»), Γουάιατ Όλεφ («Guardians of the Galaxy»), Τσόουζεν Τζέικομπς (επερχόμενο «Cops and Robbers»), Τζακ Ντίλαν Γκρέιζερ («Tales of Halloween»), Νίκολας Χάμιλτον («Captain Fantastic») και Τζάκσον Ρόμπερτ Σκοτ, στο κινηματογραφικό του ντεμπούτο. Ο Αντρέ Μουσιέτι σκηνοθετεί σε προσαρμοσμένο σενάριο των Τσέις Πάλμερ, Κάρι Φουκουνάγκα και Γκάρι Ντόμπερμαν. 

«Ένα Ήσυχο Μέρος» (A Quiet Place – 2018) του Τζον Κρασίνσκι

Σε έναν μετα-αποκαλυπτικό κόσμο γεμάτο τέρατα, υπερευαίσθητα στον παραμικρό θόρυβο, μια οικογένεια αναγκάζεται να ζει στην απόλυτη σιωπή προκειμένου να επιβιώσει. Οι μέρες περνούν και η απειλή πλησιάζει όλο και περισσότερο. Ακόμα και η ανάσα σου μπορεί να σημάνει το τέλος σου. Η τετραμελής οικογένεια μαθαίνει να χρησιμοποιεί σταδιακά τη γλώσσα των κωφαλάλων, καθώς πρέπει να μάθει να ζει στην απόλυτη σιωπή, από τη στιγμή που κάποια μυστηριώδη πλάσματα, που καταδιώκουν ό,τι κάνει τον οποιονδήποτε ήχο, απειλούν τη ζωή των μελών της. Μόλις σε ακούσουν, σε καταδιώκουν. Η σιωπή είναι η μόνη επιβίωση.

Ο Τζον Κραζίνσκι πρωταγωνιστεί και σκηνοθετεί την ταινία «Ένα Ήσυχο Μέρος», με πρωταγωνίστρια τη σύζυγό του, Έμιλι Μπλαντ. Πρόκειται για ένα σύγχρονο και ενδιαφέρον εσχατολογικό θρίλερ, το οποίο καταφέρνει να σε κρατάει σιωπηλό, βυθισμένο στην αγωνία σου, μέχρι και το τελευταίο λεπτό.

Bonus – Η αγαπημένη μου ταινία τρόμου όλων των εποχών:

«Η Λάμψη» (The Shining – 1980) του Στάνλεϊ Κιούμπρικ

O Τζακ Τόρανς (Τζακ Νίκολσον), είναι ένας συγγραφέας τρόμου, ο οποίος χρειάζεται έμπνευση για το νέο του βιβλίο και ελπίζει πως με το να γίνει, ο νέος επιτηρητής ενός παλιού ξενοδοχείου στο Κολοράντο (Ξενοδοχείο ΘΕΑ) θα του δώσει αρκετή έμπνευση για τη συγγραφή ενός καλού μυθιστορήματος τρόμου. Ο Τζακ Τόρανς υπήρξε καθηγητής φιλολογίας σε ένα προκατασκευαστικό σχολείο. Μαζί του έρχονται η σύζυγός του Γουέντι (Σέλεϊ Ντιβάλ) και ο γιος του, Ντάνυ (Ντάνυ Λόυντ), οι οποίοι γνωρίζονται με τον σεφ του ξενοδοχείου, Ντικ Χάλοραν (Σκάτμαν Κρόθερς), πριν εκείνος αναχωρήσει.

Ο Ντικ αντιλαμβάνεται τις τηλεπαθητικές ικανότητες του Ντάνι (η λεγόμενη “Λάμψη”) και έχοντας κι εκείνος τις ίδιες δυνάμεις, τον καθησυχάζει πως αν κάτι συμβεί, να τον ειδοποιήσει τηλεπαθητικά. Ωστόσο, το ξενοδοχείο φαίνεται πως είναι στοιχειωμένο από τα φαντάσματα των προηγούμενων επιτηρητών και τρομακτικές εικόνες παραβιάζουν το μυαλό του Ντάνι. Εν τω μεταξύ, ο Τζακ βρίσκεται στα πρόθυρα της τρέλας πριν τον καταλάβουν τα διαβολικά πνεύματα του ξενοδοχείου και προσπαθήσει να δολοφονήσει την οικογένειά του.

Βασισμένος στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Στίβεν Κινγκ, ο ιδιοφυής Στάνλεϊ Κιούμπρικ, παρουσιάζει μία ταινία που θα αλλάξει για πάντα τον όρο ψυχολογικό θρίλερ στον Κινηματογράφο, έχοντας στους πρωταγωνιστικούς ρόλους τους εξαιρετικούς Τζακ Νίκολσον, Σέλεϊ Ντιβάλ και Ντάνυ Λόυντ.