Στο τελευταίο τεύχος του, το περιοδικό National Geographic φαίνεται πως κάνει μια γενναία παραδοχή: αναγνωρίζει πως η κάλυψη θεμάτων σχετικών με τη μαύρη φυλή και μειονότητες της Αμερικής και του υπόλοιπου κόσμου υπήρξε διαχρονικά ρατσιστική και απεικόνιζε επί της ουσίας καρικατούρες «ευγενών αγρίων» άλλων φυλών. Μάλιστα, παραδέχεται πως, στην περίπτωση της Αμερικής, η κάλυψη μειονοτικών πολιτισμών υπήρξε πολύ περιορισμένη.

Μια εσωτερική έρευνα του περιοδικού που διεξήχθη πέρυσι, έδειξε πιο συγκεκριμένα ότι μέχρι την δεκαετία του 1970, το National Geographic αγνοούσε τις αμερικανικές μειονότητες που δεν συγκαταλέγονταν στους εργάτες ή τους κατ’ οίκον εργαζόμενους, ενώ απεικόνιζαν τους έγχρωμους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο ως «εξωτικούς» και «κυνηγούς». Η απεικόνιση των άλλων φυλών ήθελε αυτές να ζουν σε κοινότητες που δεν είχαν καμία σχέση με πόλεις δυτικού τύπου, ενώ παρουσιάζονταν επίσης ως άτομα που δεν διέθεταν καμία σχέση με το ρουχισμό, την τεχνολογία και τον πολιτισμό, αναπαράγοντας στερεότυπα εκατοντάδων ετών.

Το εξώφυλλο του τελευταίου τεύχους του National Geographic. 

Το τεύχος Απριλίου του περιοδικού είναι αφιερωμένο στην έννοια της φυλής, ενώ συμπίπτει με την 50η επέτειο της δολοφονίας του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Η αρχισυντάκτρια του  National Geographic, Susan Goldberg, αναφέρει σε αυτό πως ο εορτασμός της επετείου αποτελεί πολύτιμη ευκαιρία για την επανεξέταση του που βρισκόμαστε σε σχέση με την έννοια της φυλής. Έτσι, η έκδοση προχώρησε σε επαναδημοσίευση μερικών παραδειγμάτων από προηγούμενα εξώφυλλά της, που χαρακτηρίζονται για την εντελώς ρατσιστική τους προσέγγιση άλλων φυλών.

Η εσωτερική ανασκόπηση των αρχείων του National Geographic, που διεξήχθη εν μέρει από τον John Edwin Mason, ιστορικό της φωτογραφίας στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια με ειδίκευση στην ιστορία της Αφρικής, διαπίστωσε ότι το περιοδικό δεν έκανε σχεδόν τίποτα για να αμφισβητήσει τα ρατσιστικά στερεότυπα το 19ο και τον 20ό αιώνα.

Διαβάστε ακόμα: «Φυλή και ιστορία, φυλή και πολιτισμός» του Κλων Λεβί-Στρός

«Οι Αμερικανοί λάμβαναν ιδέες για το πως είναι ο κόσμος από ταινίες όπως ο Tarzan και άλλες ρατσιστικές καρικατούρες», δήλωσε στο τεύχος Απριλίου. «Επιλεγόταν μόνο ο  διαχωρισμός. Το National Geographic δεν δίδασκε, αλλά ενίσχυε τα ήδη υπάρχοντα ρατσιστικά στερεότυπα της κοινωνίας και το έκανε αυτό όντας ένα περιοδικό που είχε τεράστια εξουσία».

«Το National Geographic δημιουργήθηκε την εποχή που η αποικιοκρατία βρισκόταν στο απόγειό της και ο κόσμος ήταν διαχωρισμένος σε αποικιοκράτες και αποικιοκρατούμενους. Αυτή ήταν μια διαχωριστική γραμμή χρώματος και το National Geographic αντανακλούσε αυτήν την εκδοχή του κόσμου» πρόσθεσε.

Αυτή η εσωτερική ανασκόπηση και αυτοκριτική του National Geographic, αναφορικά με τη δημοσιογραφική κάλυψη της έννοιας της φυλής, εντοπίζεται αυτήν την περίοδο και σε άλλες εκδόσεις. Οι New York Times, πρόσφατα παραδέχτηκαν ότι οι περισσότεροι επικήδειοι που είχαν δημοσιεύσει αφορούσαν κυρίως τα έργα και τις ημέρες λευκών ανδρών. Πλέον δημοσιεύουν επικηδείους διάσημων γυναικών σε μια κατηγορία με τον τίτλο “Overlooked” (αυτές που είχαν παραβλέψει).

Μιλώντας στο Associated Press, η Goldberg δήλωσε: «Ήξερα ότι όταν θα κοιτούσαμε πίσω, θα υπήρχε κάποια αφήγηση που προφανώς δεν θα κάναμε ποτέ σήμερα, μια αφήγηση που δεν κάνουμε τώρα και που δεν είμαστε υπερήφανοι που κάναμε κάποτε. Αλλά μου φαίνεται πως αν θέλουμε σήμερα να μιλάμε αξιόπιστα για τη φυλή, καλό θα ήταν να εξετάσουμε καλύτερα πώς μιλήσαμε για τη φυλή στο παρελθόν».