Με την αντίστροφη μέτρηση για τις αμερικανικές εκλογές να έχει ξεκινήσει, το σύνθημα «οι παππούδες μας πρόσφυγες, οι γονείς μας μετανάστες, εμείς ρατσιστές;», μοιάζει πιο επίκαιρο από ποτέ. Γιατί; Γιατί ο πολλά βαρύς Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος απειλεί τους απανταχού αλλοδαπούς σε περίπτωση που γίνει ο επόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ, είναι και ο ίδιος εγγονός ενός μετανάστη!

Ads

Στο νότιο άκρο του Μανχάταν βρίσκεται ένα παλιό στρατιωτικό φρούριο με μια μακρά ιστορία. Το 1821 εγκαταλήφθηκε από τον στρατό και λειτούργησε ως κέντρο πολιτισμού. Το 1896 μετατράπηκε σε ενυδρείο. Κι αργότερα μεταξύ 1855 και 1890 έγινε το πρώτο επίσημο κέντρο φιλοξενίας μεταναστών στην ιστορία των ΗΠΑ.

Το «Castle Garden» ήταν το καμπ που προηγήθηκε του «Ellis Island». Στα 35 χρόνια λειτουργίας του υποδέχτηκε σχεδόν 10 εκατομμύρια μετανάστες, από περισσότερες από 26 χώρες, μεταξύ των οποίων η Emma Goldman και ο Nikola Tesla. Στο «Castle Garden» φιλοξενήθηκε άλλος ένας αξιοπρόσεκτος όμως μετανάστης. Άσημος τότε, αλλά σημαίνον σήμερα. Δεν ήταν άλλος από τον Friedrich Trumpf , τον γερμανικής καταγωγής πάππου του σημερινού υποψήφιου προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, με την ακραία αντι-μεταναστευτική ρητορική.

Η ιστορία του μετανάστη παππού του Τραμπ

Ο Friedrich Trumpf  γεννήθηκε στην πόλη Kallstadt της Βαυαρίας. Όταν ο πατέρας του πέθανε άφησε πίσω την οικογένεια του σοβαρά χρεωμένη, να δουλεύει στα αμπέλια τους. Ο Friedrich δεν ήταν όμως και πολύ «φίλος» με τη σκληρή δουλειά κι έτσι το 1883, σε ηλικία 14 ετών, η μητέρα του τον έστειλε σε μια γειτονική πόλη για να μάθει την τέχνη του μπαρμπέρη.

Ads

Μετά από 2,5 χρόνια επέστρεψε στο Kallstadt για να βρεθεί αντιμέτωπος με την ανεργία, καθώς το χωριό του με τους 1.000 περίπου κατοίκους, είχε ήδη πολλούς κουρείς. Στο μεταξύ ο καιρός που θα έπρεπε να εκπληρώσει τα στρατιωτικά του καθήκοντα, πλησίαζε «απειλητικά». Έτσι πήρε τη μεγάλη απόφαση. Θα μετανάστευε! Τότε είχε πει ότι είχε συμφωνήσει με την μητέρα του πως θα ήταν καλύτερα να φύγει από τη Γερμανία και να πάει στην Αμερική. Όπως όμως αργότερα αποκαλύφθηκε, το έσκασε κρυφά μια νύχτα, αφήνοντας απλά ένα σημείωμα στην οικογένεια του για τη μεγάλη του απόδραση.

image

Στις 7 Οκτωβρίου του 1885, ο 16χρονος λοιπόν , ξεμπάρκαρε με το ατμόπλοιο Eider από τη Βρέμη για να φτάσει στις 19 Οκτωβρίου στο «Castle Garden» της Νέας Υόρκης. Τα επίσημα αρχεία μετανάστευσης των ΗΠΑ τον έχουν καταχωρημένο ως Friedrich Trumpf, με καταγωγή από το Kallstadt της Γερμανίας και το επάγγελμα που είχε δηλώσει ήταν αγρότης.  Φεύγοντας από το κέντρο φιλοξενίας μεταναστών, ο παππούς του υποψηφίου των Ρεπουμπλικάνων μετακόμισε στο σπίτι της αδελφής του Katharina που μαζί με τον σύζυγο της Fred Schuster είχαν μεταναστεύσει στις ΗΠΑ, ήδη από το 1883.

image

Η τύχη χαμογέλασε στον Friedrich Trumpf, καθώς λίγες ώρες αφότου έφτασε στην Αμερική συνάντησε τυχαία έναν γερμανόφωνο μπαρμπέρη που ζητούσε να προσλάβει βοηθό. Και τον πήρε στη δούλεψη του από την επομένη κιόλας μέρα. Δούλεψε ως κουρέας για 6 χρόνια ζώντας σε μία γειτονιά, στην οποία έμεναν πολλοί μετανάστες από τη Γερμανία.

image

Το 1891, έχοντας δημιουργήσει ένα καλό κομπόδεμα κατάφερε να πάει στην Ουάσινγκτον και από εκεί άνοιξε μια νέα σελίδα στη ζωή του, ανοίγοντας το πρώτο του εστιατόριο και στη συνέχεια στήνοντας μια πολυκερδή αυτοκρατορία με ρεστοράν, ξενοδοχεία και μεσιτικά γραφεία. Μια αυτοκρατορία για την οποία υπάρχουν πολλές κακές φήμες για το πως την απέκτησε…

Σημειωτέον ο Friedrich Trumpf  ψήφισε για πρώτη φορά στις προεδρικές εκλογές του 1892, έχοντας πλέον γίνει και με το γράμμα του νόμου Αμερικανός πολίτης.

Ζώντας στο «Castle Garden»

Η αλήθεια είναι ότι οι συνθήκες στο «Castle Garden» ήταν δραματικές, αλλά τουλάχιστον λιγότερο δραματικές από αυτές στο «Ellis Island». Η λιγότερο γραφειοκρατική διοίκηση του πρώτου κέντρου μετανάστευσης των ΗΠΑ υποδεχόταν σχεδόν το σύνολο των ανθρώπων που έφταναν στη χώρα. Χαρακτηριστικό είναι ότι για παράδειγμα από τους 200.000 μετανάστες που έφτασαν σε αυτό το 1887, μόλις 354 απελάθηκαν στη χώρα τους.

Αναφορές του Τύπου της εποχής περιγράφουν τις συνθήκες στο «Castle Garden» ως ασφυκτικές. Η κυκλοφορία του αέρα στην πέτρινη ροτόντα του παλαιού φρουρίου ήταν σχεδόν αδύνατη, και από παντού αναδύονταν δυσάρεστες οσμές από τους ανθρώπους που ήταν στοιβαγμένοι εκεί σαν κοπάδι προβάτων.

image

Μέσα στο καμπ λειτουργούσε ένα Γραφείο Έυρεσης Εργασίας. Βοηθούσε κυρίως τα κορίτσια να βρουν δουλειά ως υπηρέτριες ή μαγείρισσες σε σπίτια. Αν και ξεκίνησε τη λειτουργία του με καλές προθέσεις, σύντομα έγινε ένας εφιάλτης, καθώς πολλοί άνδρες προσέφευγαν σε αυτό για να προσλάβουν μετανάστριες και να τις μετατρέψουν ύστερα σε «υπηρέτριες» των σεξουαλικών τους παθών. Όπως έγραψε ένας δημοσιογράφος των ημερών εκείνων: «Η μεγάλη πλειοψηφία αυτών των κοριτσιών που αναζητούν εργασία είναι εργατικά, καθαρά και τίμια, πριν προσβληθούν από τη βρωμιά και τη μόλυνση της μεγάλης πόλης. Βλέπουμε μια πλήρη αντιστροφή των φόβων μας απέναντι στη μετανάστευση. Αντί για τους μετανάστες, είναι οι Αμερικάνοι οι κακοποιοί που εκμεταλλεύονται την αφέλεια και την αισιοδοξία των νέων μελών της κοινωνίας μας».

Η εκμετάλλευση δεν σταμάταγε εκεί. Ο χώρος γύρω από το κέντρο ήταν περικυκλωμένος από πλανόδιους πωλητές που πούλαγαν στους πεινασμένους μετανάστες ότι μουχλιασμένο και σάπιο είχε ξεμείνει στην αγορά. Εκτός από τους πωλητές, υπήρχαν επίσης και απατεώνες που πούλαγαν στους μετανάστες πλαστά εισιτήρια τρένων ή αντάλλασσαν συνάλλαγμα με εξωφρενικά φουσκωμένες ισοτιμίες. Οι μεσίτες που εμφανίζονταν επίσης στο σημείο ήταν μια απειλή. Συνήθως ζήταγαν από τους μετανάστες υπέρογκα ενοίκια, κάνοντας τους συχνά να τους δίνουν όλες τους τις οικονομίες και δημιουργώντας τους και χρεή από πάνω.

image

Και οι οικονομίες τους δεν ήταν λίγες. Όπως έγραφε σε άρθρο της η New York Tribune σε άρθρο της, το 1867, οι μετανάστες «είναι καλή μπίζνα». Και αυτό γιατί μέσα σε 10 χρόνια τότε, είχαν εισάγει στην αμερικανική οικονομία 125 εκατ. δολάρια (περίπου 2 δις. δολάρια σήμερα), μόνο από τις οικονομίες που είχαν φέρει μαζί τους, χωρίς να υπολογίζεται στο ποσό αυτό το κέρδος από την εισαγωγή τους στην αγορά εργασίας.

image

Θυμηθείτε λοιπόν αυτά στο επόμενο ρατσιστικό παραλήρημα που θα εκτοξεύσει ο επίδοξος νέος πρόεδρος των ΗΠΑ…