Επτά χρόνια έχουν περάσει από τον θάνατο του 25χρονου Γιάννη Σταυρουλάκη, όταν, στις 19 Δεκεμβρίου του 2005, το αυτοκίνητό του προσέκρουσε σε παράνομα τοποθετημένη διαφημιστική πινακίδα στην οδό Κηφισίας στο ύψος του Αμαρουσίου. Ο πατέρας του, Μανώλης Σταυρουλάκης, ξεκίνησε τότε μια δικαστική διαμάχη με τον δήμο και τις διαφημιζόμενες εταιρίες. Σήμερα, ύστερα από πολλές αναβολές, εφέσεις και εκθέσεις εμπειρογνωμόνων, ο τότε δήμαρχος Αμαρουσίου, Παναγιώτης Τζανίκος, καταδικάστηκε από το τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων σε 16 μήνες φυλάκιση με αναστολή, με την κατηγορία της ανθρωποκτονίας από αμέλεια. Ταυτόχρονα δόθηκε η εντολή να αφαιρεθούν όλες οι διαφημιστικές πινακίδες, που έχουν τοποθετηθεί παράνομα. Ο Μανώλης Σταυρουλάκης, μιλώντας στο tvxs.gr, δήλωσε πως ελπίζει «αυτή η απόφαση να αναγκάσει τους δημάρχους να εφαρμόζουν τους νόμους και να μην υπάρξουν άλλα θύματα». Ρεπορτάζ: Νίκος Μίχος

Ads

 
«Κάναμε έναν αγώνα επί 6 χρόνια. Μακάρι να μην τύχει σε άνθρωπο αυτό που τράβηξα εγώ. Τώρα καταφέραμε να φύγουν οι παράνομες πινακίδες. Αλλά μέχρι σήμερα κανείς δεν έφερε την ευθύνη για τις πινακίδες», δηλώνει στο tvxs.gr ο Μανώλης Σταυρουλάκης, μετά την ανακοίνωση της απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων.
 
Ο δρόμος για την δικαιοσύνη ήταν δύσβατος για εκείνον. Αρχικά, το δικαστήριο είχε κρίνει ότι οι πινακίδες δεν ήταν παράνομες. Όταν κατηγορούνταν οι διευθύνοντες σύμβουλοι των διαφημιζόμενων εταιριών, εκείνοι έκαναν εφέσεις και ζητούσαν να παρέμβουν εμπειρογνώμονες. Το πόρισμα των εμπειρογνωμόνων έδειχνε πως ο γιος του ήταν ήδη νεκρός πριν από την σύγκρουση στην πινακίδα, καθώς είχε χτυπήσει και σε ένα κολονάκι στην άκρη του δρόμου με 50 χιλιόμετρα την ώρα. Η γνώμη αυτή αποτελούσε την βάση της απόφασης του δικαστηρίου. 
 
«Είχα απευθυνθεί τότε στο Τεχνικό Επιμελητήριο της Ελλάδος. Από εκεί έκαναν μελέτη και απέδειξαν ότι το κολονάκι δεν μπορεί να σκοτώσει. Αυτή την μελέτη δεν την δέχθηκε το δικαστήριο. Μετά το Πολυτεχνείο πραγματοποίησε πείραμα και απέδειξε ότι το κολονάκι αυτό δεν μπορούσε να έχει σκοτώσει το παιδί μου καθώς δεν έχει την δυνατότητα απορρόφησης ταχύτητας 50 χιλιομέτρων την ώρα, που έλεγαν οι εμπειρογνώμονες των εταιριών, αλλά μόνο ενός χιλιομέτρου», εξηγεί ο κ. Σταυρουλάκης.
 
Μόνο όταν εκείνος ζήτησε την αρωγή των Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης και του Συνηγόρου του Πολίτη, η υπόθεση προχώρησε. «Το πόρισμα των Ελεγκτών ήταν καταπέλτης. Έλεγε ότι παρανόμως χορηγήθηκαν οι θέσεις που τοποθετήθηκαν οι πινακίδες από τις διαφημιστικές εταιρίες. Ο Δήμος, μάλιστα, δεν είχε κανένα έσοδο από αυτές. Είχαμε και την τύχη να βρεθεί το πόρισμα στα χέρια του εισαγγελέα, Γρηγόρη Πεπόνη», είπε ο Μανώλης Σταυρουλάκης.
 
Ο ίδιος καταγγέλλει ότι βρέθηκε αντιμέτωπος με την εξουσία, «η οποία προσπάθησε να τον διαλύσει». Τα εμπόδια στα δικαστήρια ήταν τεράστια, ενώ όπως επισημαίνει «στην τελευταία δίκη δεν είχα το δικαίωμα στην πολιτική αγωγή, καθώς είχε “χαθεί” το παράβολο που είχα πληρώσει. Πήγα απλά και κατέθεσα, χωρίς την παρουσία δικηγόρου. Πάντως, οι δικαστές ήταν έντιμοι». 
 
Το συμπέρασμά του από αυτή την επταετή διαμάχη είναι ότι «η καταδίκη του δημάρχου ίσως αποτελέσει την αφετηρία για να αρχίσουν να εφαρμόζουν οι δήμαρχοι τον νόμο και να μην κοιτούν μόνο πως θα βγάλουν μερικά χρήματα παραπάνω. Η σημερινή καταδίκη είναι μια ανάσα για μένα και για την μνήμη του παιδιού μου». 
 
Με τον ίδιο τρόπο με τον οποίο σκοτώθηκε ο Γιάννης Σταυρουλάκης, σκοτώθηκαν άλλοι 27 άνθρωποι μετά τον Δεκέμβριο του 2005. Την σοβαρότητα της κατάστασης είχε επισημάνει και η Τροχαία.