«Πάρκινγκ» προσφύγων… μακράς διάρκειας στην Ελλάδα, ένα ακόμη αβέβαιο παζάρι με την Τουρκία και προκλητική ανοχή στους φράχτες της ακροδεξιάς και του Visegrad  προβλέπει το – τουλάχιστον επισφαλές – σχέδιο της θολωμένης Ευρώπης για την προσφυγική κρίση.

Με τις εικόνες των 10.000 εγκλωβισμένων της Ειδομένης να στοιχειώνουν ήδη την ιστορία αλλά και το μέλλον της Ευρωπαϊκης ‘Ενωσης, η σύνοδος κορυφής της 7ης Μαρτίου δείχνει ήδη καταδικασμένη να επικυρώσει απλώς τα τετελεσμένα. Και η Ελλάδα μοιάζει εξίσου καταδικασμένη να μετατραπεί από χώρα – τράνζιτ σε χώρα ( μη οικειοθελούς ) παραμονής των προσφύγων.

Κλειστά σύνορα τουλάχιστον για έναν χρόνο

Ο ίδιος ο αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννης Μουζάλας αναγνώρισε πως η διαδικασία μετεγκατάστασης των προσφύγων μπορεί να διαρκέσει από 2 έως και 3 χρόνια, τα αρμόδια υπουργεία αναζητούν επειγόντως χώρους στέγασης για δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους – από άδεια διαμερίσματα έως τραπεζικές κατασκηνώσεις – και η έκθεση της Κομισιόν, όπως αποκάλυψε ο Guardian, προεξοφλεί ότι τα ευρωπαϊκά σύνορα θα παραμείνουν κλειστά τουλάχιστον έως το τέλος του έτους.

Το κόστος αυτών των κλειστών συνόρων υπολογίζεται από την ίδια έκθεση στα 18 δισ. ευρώ το χρόνο για όλη τη ζώνη Σένγκεν – χωρίς να προσμετράται η ζημιά στην τουριστική βιομηχανία ― ούτε  το εν λόγω τίμημα όμως, δείχνει ικανό να αλλάξει την παραμορφωτική οπτική της ευρωπαϊκής ηγεσίας απέναντι στην κρίση: Ο προεδρεύων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ, που σήμερα συναντά στην Αθήνα τον Αλέξη Τσίπρα και αύριο πηγαίνει στην ‘Αγκυρα, χαρακτήρισε «αναγκαία» τα συρμπατοπλέγματα για να… διαφυλαχθεί η συνθήκη Σένγκεν, ενώ η Ανγκελα Μέρκελ εναποθέτει και πάλι τις ελπίδες της για διέξοδο στην Τουρκία.

Βερολίνο καλεί (ξανά) ‘Αγκυρα

Σύμφωνα με ευρωπαϊκές πηγές που επικαλείται το Reuters, το σχέδιο Βερολίνου και Βρυξελλών προβλέπει πίεση προς την Τουρκία προκειμένου να μειώσει κάτω από τους 1.000 (από 2.000 κατά μέσο όρο που είναι σήμερα) τον αριθμό των προσφύγων που φθάνουν καθημερινά στην Ελλάδα. Εάν αυτό συμβεί και σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, η Γερμανία δεσμεύεται να παίρνει απ’ ευθείας από την Τουρκία πρόσφυγες προς μετεγκατάσταση στο έδαφός της, ουδείς ωστόσο εγγυάται πως ακόμη κι αν πει το «ναι» η ‘Αγκυρα, θα τηρηθεί η συμφωνία.

Η μείωση των προσφυγικών ροών είναι ο όρος που θέτει η Γερμανία προκειμένου να προχωρήσει και η μετεγκατάσταση των εγκλωβισμένων στην Ελλάδα προσφύγων, ούτε εδώ όμως υπάρχει η παραμικρή εγγύηση και δέσμευση. Ουδείς στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο μπορεί να διασφαλίσει ότι θα καμφθούν και θα αλλάξουν στάση οι ακραίοι κεντροευρωπαίοι –από τον, κατ΄ όνομα, σοσιαλδημοκράτη Ρόμπερτ Φίτσο της Σλοβακίας που ζητά «να θυσιαστεί η Ελλάδα υπέρ της Ευρώπης», έως τον ακροδεξιό ούγγρο Βίκτορ ‘Ορμπαν που έχει προαναγγείλει δημοψήφισμα για το εάν πρέπει να δεχθεί η χώρα του… 1.300 πρόσφυγες.

Η ελληνική «γραμμή»

Παρά τις … κατά συρροή ευρωπαϊκές αβεβαιότητες, ωστόσο, η Ελλάδα αναγκάζεται να συμπλεύσει με τους σχεδιασμούς Βερολίνου και Βρυξελλών, καθώς οι εναλλακτικές είναι πλέον σχεδόν ανύπαρκτες.

«Συνολική ευρωπαϊκή λύση» και «συνεργασία με την Τουρκία», είναι οι δύο βασικές θέσεις που θα προτάξει η ελληνική κυβέρνηση στη σύνοδο κορυφής της 7ης Μαρτίου, όπως διαμήνυσε χθες το βράδυ μέσω twitter ο Αλέξης Τσίπρας  ― θέσεις, που αναμένεται να επικυρωθούν και στη σημερινή συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου.

Αύριο, στις 12 το μεσημέρι, θα γίνει προσπάθεια οι εν λόγω θέσεις να αποκτήσουν και τη μορφή «εθνικής γραμμής» και, κατά την επιδίωξη του πρωθυπουργού και κοινού ανακοινωθέντος στο συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Εκεί, ωστόσο, η πολιτική και στρατηγική Βαβέλ διαγράφεται ήδη ευθέως ανάλογη, εάν όχι μεγαλύτερη, με τη Βαβέλ της κατακερματισμένης Ευρώπης…