Εάν ο ανασχηματισμός επούλωσε, πρόχειρα, τα πρώτα τραύματα, οι μεγάλες μάχες είναι αυτές που έπονται. Και είναι κι εκείνες που θα κρίνουν το εάν, το πότε και με ποιους ο Αλέξης Τσίπρας θα καταφύγει στην πολιτική λύτρωση των εκλογών.

Αρχής γενομένης από την Τετάρτη, ξεκινά ένας ακόμη μήνας με δύσκολους σταθμούς για την κυβέρνηση και τη χώρα. Η ψηφοφορία της 22ας Ιουλίου για την δεύτερη δέσμη των προαπαιτούμενων θα αποτυπώσει και το τελικό μέγεθος απωλειών και ρήγματος στον ΣΥΡΙΖΑ και θα καθορίσει τις επόμενες κινήσεις του πρωθυπουργού. Η μάχη μόνον εύκολη δεν διαγράφεται, καθώς το νέο πακέτο – που οι πιστωτές θέτουν ως ρητή προϋπόθεση για να προχωρήσει η τριετής συμφωνία με τον ESM – θα περιλαμβάνει τις νέες διατάξεις για τη φορολογία των αγροτών, το καυτό ζήτημα του Ταμείου εγγυοδοσίας με τις ιδιωτικοποιήσεις των 50 δις, τον νέο κώδικα πολιτικής δικονομίας καθώς και την ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας για την εκκαθάριση του τραπεζών.

Και σ’ αυτή την περίπτωση η θετική ψήφος της αντιπολίτευσης προαναγγέλλεται ως δεδομένη, στον βαθιά τραυματισμένο ΣΥΡΙΖΑ όμως τα πάντα είναι και πάλι ανοιχτά. Στο Μαξίμου συνεχίζεται το damage control και, μετά τον – χαμηλών προσδοκιών – ανασχηματισμό, η προσπάθεια εστιάζει στη συγκράτηση ή και τη μείωση των διαρροών σε σχέση με την πρώτη ψηφοφορία της 15ης Ιουλίου. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός επιλέγει να διαχωρίζει σταθερά τους 32 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που ψήφισαν «Όχι» από τους 6 +1 που επέλεξαν  το «Παρών» και το «Απών» δείχνοντας δρόμο επιστροφής στους τελευταίους, ενώ τακτικός στόχος παραμένει να διαφυλαχθεί τουλάχιστον η κυβερνητική πλειοψηφία των 120 βουλευτών που διασφαλίζει, έστω και τύποις, τη δεδηλωμένη.

Ακόμη κι εάν αυτό επιτευχθεί όμως, ο πόλεμος έχει πια κηρυχθεί και «στρατηγοί» και στρατόπεδα έχουν ήδη οριοθετηθεί. Η Ζωή Κωνσταντοπούλου παρ’ ότι δέχθηκε έντονες πιέσεις αρνήθηκε κάθετα να παραιτηθεί και κατήγγειλε «αντιδημοκρατικές μεθόδους με παράκαμψη του Κοινοβουλίου», ο Παναγιώτης Λαφαζάνης επικύρωσε ανοιχτά τη σύγκρουση πυροβολώντας το Μαξίμου με ριπές κατά «της αριστεράς παντός καιρού» και τα στελέχη της αριστερής πτέρυγας – με τελευταίο, χθες, τον Στάθη Λεουτσάκο – κατεβάζουν ήδη «μανιφέστο» επιστροφής σε εθνικό νόμισμα.

Σ’ αυτό το σκηνικό η τελική εσωκομματική μάχη και ρήξη – βελούδινη ή μη – δείχνει πλέον αναπόφευκτη. Παραμένει απόφαση του Αλέξη Τσίπρα να επιλέξει τον στίβο και τον χρόνο στον οποίο θα την δώσει. Ο ίδιος καθιστά σαφές ότι δεν θέλει να ρισκάρει ο,τιδήποτε έως το τέλος του καλοκαιριού οπότε και θα πρέπει να έχει κλείσει η μεγάλη συμφωνία με τους πιστωτές για το νέο τριετές δάνειο. Ταυτόχρονα όμως δεν θέλει να απωλέσει και το πολιτικό κεφάλαιο που εξακολουθούν να του δίνουν οι δημοσκοπήσεις – ένα κεφάλαιο, που η χθεσινή μέτρηση της Palmos Analysis το αποτυπώνει σε 20 μονάδες διαφοράς υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ και σε 7 στους 10 πολίτες να τάσσονται υπέρ της παραμονής στο ευρώ.