“Να ξεμπερδεύουμε με το παλιό”. Με αυτό το κεντρικό σύνθημα ο ΣΥΡΙΖΑ θα προσπαθήσει τις επόμενες μέρες να αντιμετωπίσει το σοβαρό πρόβλημα αποσυσπείρωσης που αντιμετωπίζει.

Η ολοκλήρωση της διαδικασίας συγκρότησης των ψηφοδελτίων θεωρείται από το επιτελείο του Αλέξη Τσίπρα ως το συμβολικό τέλος του κύκλου της εσωστρέφειας που άνοιξε μετά τη διάσπαση και τις αποχωρήσεις στελεχών. Σύμφωνα με τα στοιχεία των περισσότερων μετρήσεων η συσπείρωση του ΣΥΡΙΖΑ κινείται στο 50% ενώ καταγράφονται μετακινήσεις προς τη ΝΔ, η οποία, αντίθετα, έχει υψηλό ποσοστό συσπείρωσης (γύρω στο 76%).

Η εικόνα θεωρείται αναστρέψιμη από την Κουμουνδούρου, όπου επικρατεί η άποψη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα κερδίσει τις εκλογές και μάλιστα με σημαντική διαφορά, ενώ είναι σαφές ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα πάρει πάνω του την καμπάνια, με σημαντικούς σταθμούς τα νιτμπέιτ, τα οποία αντιμετωπίζονται από τους συνεργάτες του ως ευκαιρία να αναδειχθεί το δίλημμα “Τσίπρας ή Μεϊμαράκης”, το οποίο θεωρούν ότι ευνοεί τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ.

Το νέο και το παλιό

Η στρατηγική της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ κατατείνει στην επισημάνση της ανάγκης να αποτραπεί η παλινόρθωση του προηγούμενου κατεστημένου. Οι Α. Σαμαράς και Ευ. Βενιζέλος είναι τα πρόσωπα τα οποία αποτελούν εμβληματικές αναφορές για την Κουμουνδούρου που δεν θα ξεχάσει το δίδυμο Βορίδη-Αδ. Γεωργιάδη, αλλά ούτε πρώην υπουργούς το ΠΑΣΟΚ όπως τον  Α. Λοβέρδο και τον Θ. Πάγκαλο. Επιδίωξη είναι, να υπενθυμιστούν τα έργα και οι ημέρες της διακυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, να αναδειχθεί το ηθικό πλεονέκτημα που πιστεύουν πως έχει ο ΣΥΡΙΖΑ και να υπογραμμιστεί ότι ζητούμενο είναι, αν θα συνεχιστεί η κυριαρχία της διαπλοκής και των μεγάλων συμφερόντων.

Η ένταση στις σχέσεις ΣΥΡΙΖΑ-Ποταμιού κλιμακώνεται με ανταλλαγή αλληλοκατηγοριών για υπόγειους δεσμούς με εξωθεσμικά κέντρα. Και οι σχέσεις ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ μπορεί να φαίνεται ότι εξομαλύνονται επειδή ο Α. Τσίπρας αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο συνεργασίας υπό προϋποθέσεις, αλλά την ίδια ώρα δημιουργεί πρόβλημα στην Φ. Γεννηματά φέρνοντάς την αντιμέτωπη με τον προκάτοχό της στην ηγεσία, Ευ. Βενιζέλο.

Ως προς την αντιμετώπιση της πίεσης που ασκεί η ΛΑΕ του Π. Λαφαζάνη, απόφαση του Α. Τσίπρα είναι να αποφευχθεί με κάθε τρόπο ένας “αριστερός εμφύλιος” και για τον λόγο αυτό δεν προκρίνονται οι συγκρούσεις μεταξύ πρώην συντρόφων.

Τα κλειδιά της κάλπης

Στον ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζουν ότι πολλά θα κριθούν από την αποχή, η οποία εμφανίζει πρωτοφανή δυναμική και την τελική κατεύθυνση της αδιευκρίνιστης ψήφου, η οποίου κινείται σε υψηλά ποσοστά και προέρχεται κυρίως από την εκλογική βάση του ΣΥΡΙΖΑ. Σύμφωνα με ποιοτικά στοιχεία των μετρήσεων, οι περισσότεροι αναποφάσιστοι βρίσκονται στον γυναικείο πληθυσμό και στις ηλικίες 18-44, ενώ ισχυρή τάση αμφιθυμίας εκδηλώνεται και στον αγροτικό κόσμο.

Η κοινή γνώμη, με βάση τα ίδια στοιχεία, εμφανίζεται να θέλει κυβέρνηση της ευρύτερης δυνατής συνεργασίας, προστασία των εισοδημάτων και αναπτυξιακή προοπτική. Δεν υπάρχουν πια μεγάλες προσδοκίες αλλά ούτε και ισχυρός φόβος, ενώ έχει γίνει σε σημαντικό βαθμό αποδεκτό, ότι το μνημόνιο των επόμενων τριών ετών δεν είναι αναστρέψιμο.

Ο Ευ. Μεϊμαράκης θα θέτει, όλο και πιο επίμονα το επόμενο διάστημα, ζήτημα μεγάλου συνασπισμού, θεωρώντας ότι η απόρριψή του από τον Α. Τσίπρα τον εκθέτει, ενώ θα προσπαθήσει να πείσει ότι επιδίωξή του είναι η αξιοποίηση σε κυβερνητικό σχήμα “των καλύτερων της ελληνικής κοινωνίας” και όχι των συνεπέστερων με κομματικούς όρους. Η καμπάνια της ΝΔ είναι σε μεγάλο βαθμό κομμένη και ραμένη στα μέτρα του, το πρόσωπό του κυριαρχεί στις αφίσες και τις εικόνες, κάτι που δείχνει ότι δεν αισθάνεται καθόλου “μεταβατικός” στην ηγεσία της ΝΔ, παρόλο που ανέλαβε τα καθήκοντά του με μια τέτοια ιδιότητα.

Ο Α. Τσίπρας δείχνει να πιστεύει ότι η ευθεία αντιπαράθεσή του με τον Ευ. Μεϊμαράκη τον ευνοεί, γνωρίζει ότι επείγει η συσπείρωση της κοινωνικής βάσης του ΣΥΡΙΖΑ και το τέλος του εσωκομματικού πένθους, ενώ σκοπεύει να θυμίσει στους πολίτες όλα όσα προηγήθηκαν της δικής του πρωθυπουργίας και τα οποία βάθυναν την κοινωνική ανισότητα, την εξάρτηση από την Τρόικα και την διαφθορά υψηλής κλίμακας.