Μπορεί επειδή, ως ο νεότερος πολιτικός εξόριστος της απριλιανής δικτατορίας , να μην έμαθε καλά μαθηματικά στην ξενιτιά. Μάλλον όμως οφείλεται στην απομόνωση, όχι σε κανένα κελί της χούντας, αλλά την πολιτική: αφού απείλησε τους πολιτικούς αρχηγούς των άλλων κομμάτων με σύλληψη και ενώ φιλική του εφημερίδα τους φοβέριζε με ξύλο, ο πρωθυπουργός τους κάλεσε τελικώς να καταθέσουν ειρηνικά και από κοινού «ένα λουλούδι» στο Πολυτεχνείο, παρέα με την πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Το έξυπνο(;) πουλί από τον Χρυσοχοϊδη πιάνεται. Με βάση το σχέδιο Μπογδάνου-υπουργού Προπό, (το tvxs το είχε από καιρό αποκαλύψει όπως και όλο το παρασκήνιο)  οι πορείες για το Πολυτεχνείο θα απαγορεύονταν με το πρόσχημα της πανδημίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα «τσίμπαγε» καλώντας για συμμετοχή στις εκδηλώσεις παρά την απαγόρευση και για μέρες τα κανάλια θα ασχολούντο με τους «ιδεολογικά κολλημένους » της Κουμουνδούρου. Ακριβώς για να μην ασχοληθούν με τη μακάβρια επιλογή «αυτός θα ζήσει, για τον άλλο δυστυχώς δεν θα μπορέσουμε», που γίνεται πλέον στα νοσοκομεία του ελληνικού Μπέργκαμο, το οποίο κατηφορίζει από τα βόρεια.

Αν μάλιστα τα πράγματα με την πανδημία δυσκόλευαν περισσότερο, θα έβγαινε και ο Αδωνις να πει ότι έφταιξαν οι εκδηλώσεις για την εξέγερση της 17ης Νοέμβρη. Το ίδιο δεν είχε διαγνώσει άλλωστε για τη συγκέντρωση στο Εφετείο τη μέρα της απόφασης για τη «Χρυσή Αυγή», αφού στις αντιφασιστικές εκδηλώσεις είναι που κολλάει, ενώ στα λεωφορεία με τους ανθρωπους-σαρδέλες ή τις εκκλησίες δεν κολλάει ποτέ;

To σχέδιο άρχισε να μπάζει νερά όταν ο Τσίπρας δεν τσίμπησε, οι δε Κουτσούμπας και Βαρουφάκης επέμεναν να διαδηλώσουν παρά την απαγόρευση. Το κρίσιμο λάθος έγινε τότε, με την αστυνομική απόφαση για την απαγόρευση συνάθροισης τεσσάρων ατόμων σε όλη την επικράτεια. Μόνο η χούντα είχε πάρει τέτοιο μέτρο τις τελευταίες δεκαετίες, την 21η Απριλίου του 67 και τον Νοέμβρη του 73 και μάλιστα ήταν πιο «γενναιόδωρη»: απαγόρευε από 5 άτομα και πάνω.

Το πολιτικό συμπέρασμα, για την εξυπνάδα και τις ικανότητες μιας κυβέρνησης, η οποία καλείται να αντιμετωπίσει πανδημία, οικονομική κρίση και επιθετικότητα Ερντογάν,  είναι ένα. Στην ομάδα που κυβερνά τη χώρα, δεν υπάρχει ούτε ένας σοβαρός άνθρωπος που να έθεσε το ερώτημα: «τι θα κάνουμε αν επιμείνουν; Θα συλλάβουμε 2 πολιτικούς αρχηγούς και καμιά 15αριά βουλευτές;». Στην πολιτική η αλαζονεία είναι σοβαρά πρόβλημα. Το κοκτέιλ και αλαζόνας και ανίκανος, είναι θανατηφόρο.

Η κυβέρνηση είχε πλέον πέσει στην παγίδα που είχε στήσει για τους πολιτικούς της αντιπάλους. Όταν στο Μέγαρο Μαξίμου άρχισαν οι σκέψεις για κάποιον τακτικό ελιγμό, ήταν ήδη αργά: οι κυβερνητικοί χειρισμοί είχαν παίξει ρόλο καταλύτη για την πρώτη, μετά από πολλά χρόνια, συνεργασία κομμάτων της Αριστεράς. Συγχρόνως είχαν διαιρέσει και εκθέσει ξανά το κόμμα της κυρίας Γεννηματά, ένα «μαξιλάρι» που θα μπορούσε να αποδειχθεί κρίσιμο στα δύσκολα που έρχονται. Από την Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων μέχρι τον Δικηγορικό Σύλλογο και τους μαζικούς φορείς, κανείς δεν συμφωνούσε με την απόφαση, με την εξαίρεση κάποιων θλιβερών συνταγματολόγων.

Στο τέλος βγήκε ο κύριος Μητσοτάκης και κάλεσε τους 6 αρχηγούς να καταθέσουν μονοιασμένοι, μαζί με την πρόεδρο, ένα λουλουδάκι. Κανείς δεν σκέφτηκε ότι 6+1 δεν κάνουν 3 αλλά 7. Ότι δηλαδή ο πρωθυπουργός παραβίαζε το «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» της Αστυνομίας και συγχρόνως καλούσε την πολιτική ηγεσία της χώρας να το παραβεί και αυτή.

Πως θα αντιδρούσε η αστυνομία σε αυτή την περίπτωση δεν θα γίνει ποτέ γνωστό, γιατί η πρόταση απερρίφθη μετά βδελυγμίας ακόμη και από την κυρία Γεννηματά,  που δήλωσε ότι το «εκ των υστέρων κάλεσμα του κ. Μητσοτάκη για κοινή παρουσία των πολιτικών αρχηγών στο μνημείο του Πολυτεχνείου είναι προσχηματικό, γιατί ο ίδιος έσυρε πρώτος το χορό του αυταρχισμού της πόλωσης και του διχασμού για μικροκομματικό όφελος». Απομένει, μετά την απαγόρευση των συναθροίσεων, να δούμε αν θα συλληφθούν αρχηγοί κομμάτων και βουλευτές. Σίγουρα πάντως δεν θα έχουμε χούντα, ακόμη και σε μια τέτοια εξέλιξη: ο Παναθηναϊκός είναι ένατος στο Πρωτάθλημα.