«Μπορεί να υπάρξει πειστικός ήρωας… ακόμα και εκεί που δείχνει το απρόσωπο, την έλλειψη αντιλήψεων, τον τρόπο του να υφίσταται τα πράγματα χωρίς να εξεγείρεται», γράφει ο Ουμπέρτο Έκο στο βιβλίο του, «Κήνσορες και Θεράποντες» και συνεχίζει: «Για τον Σούπερμαν μπορούμε να συμπεράνουμε… ότι χρησιμοποιεί τις ιλιγγιώδεις δυνατότητες λειτουργίας του για να επιτύχει το ιδανικό της απόλυτης παθητικότητας, εγκαταλείποντας κάθε σχέδιο που δεν εντάσσεται στα κιτάπια της δημοσιοϋπαλληλικής λογικής, υπόδειγμα χρηστής ηθικής συνείδησης που στερείται κάθε πολιτικής διάστασης: Ο Σούπερμαν δε θα παρκάρει ποτέ το αυτοκίνητό του σε απαγορευμένο χώρο και δε θα κάνει ποτέ την επανάσταση».

Ο Σωτήρης Τσιόδρας μπορεί να μη μας παραπέμπει φυσιογνωμικά στον Σούπερμαν, εμφανίζει όμως τα ιδιοσυγκρασιακά χαρακτηριστικά της ανάγνωσης του Ουμπέρτο Έκο, πάνω στον σύγχρονο υπεράνθρωπο.

Όσο και αν αυτή η διαπίστωση, μπορεί να μας προβληματίσει, ή όσο και αν ο διακεκριμένος λοιμωξιολόγος εξυπηρετεί με την ανοχή του τα κυβερνητικά αφηγήματα, είναι εύκολο να καταλάβουμε πως θα αποτελέσει το μικρότερο πρόβλημα της Ελλάδας την επόμενη μέρα του κορονοϊού.

Θα λέγαμε, πως τόσο ο Σωτήρης Τσιόδρας, όσο και ο Νίκος Χαρδαλιάς, αποτελούν τα ομιλούντα σκηνικά μιας παράστασης, της οποίας οι πράξεις διαδραματίζονται στο παρασκήνιο.

Όσο λοιπόν ο λοιμωξιολόγος και ο «ετοιμοπόλεμος» υπουργός, σώζουν τη χώρα από την πανδημία (με τα μίντια να «ενορχηστρώνουν» την προσπάθεια με ένα σκηνικό κανιβαλισμού και τρομοκρατίας), η κυβέρνηση απεργάζεται μια σειρά από σχέδια «κανονικότητας».

Την ώρα που η πορεία του κορονοϊού και η συζήτηση για την άρση των περιοριστικών μέτρων μας κρατούν απασχολημένους, ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του, προχωρούν σε μια σειρά από αστοχίες, πολλές από τις οποίες δε συναντάμε ποτέ στα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης.

Το σκάνδαλο των voucher τηλεκατάρτισης, δεν είναι το μοναδικό λάθος της κυβέρνησης. Είναι το πρώτο που είχε άμεσο (χρονικά) αντίκτυπο και προκάλεσε ευρύ κύμα αντιδράσεων, ικανό να «αναγκάσει» ακόμα και τα συστημικά ΜΜΕ, να του αφιερώσουν χώρο και χρόνο. Και ενώ τα σενάρια εκλογών έχουν ήδη πυροδοτηθεί, ο Κυριάκος Μητσοτάκης απαντά γρήγορα παρέχοντας πλήρη κάλυψη στον υπουργό του κ. Βρούτση (υπεύθυνο για το φιάσκο των προγραμμάτων τηλεκατάρτισης) και σχεδόν ακαριαία, επιδοτεί εκ νέου ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς και εφημερίδες για την «εκστρατεία επικοινωνίας και ενημέρωσης» για τον κορονοϊό, καθώς και για να «προστατευτούμε» από τα “fake news”.

Η κίνηση που τοποθετεί την κυβέρνηση ξανά σε θέση ισχύος, προκειμένου να συνεχίσει να απολαμβάνει την πλήρη και άκριτη υποστήριξη των ΜΜΕ, έχει απώτερο σκοπό: Αυτή η υγειονομική κρίση που έχει κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις, θα αποτελέσει το καλύτερο άλλοθι, πάνω στο οποίο ο κ. Μητσοτάκης θα στηρίξει την προσπάθεια επανεκλογής του και ολόκληρη την προεκλογική του εκστρατεία. Θα επιχειρήσει να εμφανιστεί ως ένας άλλος «υπερήρωας», ως «εθνικός σωτήρας», ζητώντας ξανά τη λαϊκή εμπιστοσύνη προκειμένου να νομιμοποιήσει όσα νομοθετήθηκαν και «επιβλήθησαν» εξ αιτίας του κορονοϊού. Και για να πετύχει κάτι τέτοιο, από την κρίση πρέπει να βγει κάτι παραπάνω από αλώβητος.