Οι καλές ειδήσεις είναι ιδιαίτερα σπάνιες στην εποχή μας. Γι’ αυτό είναι παράξενο να περνούν απαρατήρητες. Είναι γνωστό πως τα μίντια έχουν ισχυρή ροπή προς τις εντυπωσιακές ειδήσεις. Γι’ αυτό προκαλεί απορία η… διακριτικότητά τους όταν μια τέτοια είδηση αφορά πάνω από ένα εκατομμύριο ανθρώπους στη χώρα μας.

Σε τι αναφέρομαι; Πρόκειται για την χρόνια ασθένεια με τη μεγαλύτερη συχνότητα και τη μεγαλύτερη αυξητική τάση στον κόσμο. Την ασθένεια που καταβροχθίζει σχεδόν το ένα τρίτο του συνόλου των δαπανών υγείας. Που προκαλεί 3000 ακρωτηριασμούς το χρόνο, μόνο στην Ελλάδα. Την ασθένεια που είναι η πρώτη αιτία τύφλωσης και τελικής νεφρικής ανεπάρκειας στις Ευρωπαϊκές χώρες. Που διπλασιάζει την συχνότητα του εμφράγματος και του εγκεφαλικού επεισοδίου… Τι άλλο να πω για τη σημαντικότητα αυτού του θέματος;

Μιλάω για τον σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2. Μια ασθένεια της οποίας η συχνότητα τετραπλασιάστηκε στη διάρκεια μιας γενιάς και πλήττει σήμερα 10% του πληθυσμού. Και θα πλήττει 20% στην επόμενη γενιά, αν τα πράγματα συνεχίσουν όπως είναι τώρα. Μια ασθένεια που πηγάζει από την παθογόνο εξέλιξη του κοινωνικού συστήματος και του τρόπου ζωής (φαστ φουντ, τηλεθέαση, απομάκρυνση από την φύση κλπ.) και αποτελεί πρότυπο χρόνιας ασθένειας, που απαιτεί δια βίου φαρμακευτική αγωγή. Με άλλα λόγια, ασθένεια που «ρυθμίζεται», αλλά δεν θεραπεύεται, δηλαδή ασθένεια ανίατη.

Ιδού λοιπόν η είδηση: οι αντιδιαβητικές επεμβάσεις, που ανήκουν στην ειδικότητα της Μεταβολικής Χειρουργικής, μπορούν σε συγκεκριμένες περιπτώσεις διαβήτη, να επιφέρουν ίαση. Ήδη από το 2007, δηλαδή εδώ και 11 χρόνια, σε μια κορυφαία συνάντηση που έγινε στη Ρώμη, όλοι οι επιστημονικοί φορείς, παθολόγοι, διαβητολόγοι, χειρουργοί, αποφάνθηκαν πως η χειρουργική θεραπεία του διαβήτη ανήκει πλέον στο απαραίτητο οπλοστάσιο κατά του διαβήτη. Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι αυτό δεν αφορά το σύνολο των διαβητικών. Απαιτούνται ορισμένες προϋποθέσεις, όπως πχ το πλασματικό επίπεδο μιας ουσίας που ονομάζεται C-πεπτίδιο και αντικατοπτρίζει την κατάσταση του παγκρέατος, να είναι ικανοποιητικό. Αφορά όμως δεκάδες ή και εκατοντάδες χιλιάδες διαβητικούς. Επίσης, στους υπόλοιπους ασθενείς, οι αντιδιαβητικές επεμβάσεις μειώνουν δραστικά τον κίνδυνο των επιπλοκών και απαλλάσσουν από την ανάγκη ενέσεων ινσουλίνης.

Αυτά είναι τα σύγχρονα δεδομένα. Και αυτά τα δεδομένα αποσκοπεί να γνωστοποιήσει με τον πιο κατανοητό αλλά και επιστημονικά έγκυρο τρόπο, η έκθεση που οργανώνει η ΣυνΔια (Συνεργασία για την Χειρουργική Θεραπεία του Διαβήτη), στον εκθεσιακό χώρο της στάσης Σύνταγμα του Μετρό, στις 17, 18 και 19 Σεπτεμβρίου (*). Στόχος είναι η ενημέρωση του κοινού, αλλά και η ευαισθητοποίηση των αρμόδιων φορέων. Εκκρεμεί πχ εδώ και μήνες το αίτημα συνάντησης για το συγκεκριμένο θέμα με το Υπουργείο Υγείας, καθώς και το με ΚεΣΥ (Κεντρικό Συμβούλιο Υγείας). Θεωρούμε καθήκον της πολιτείας να δημιουργηθεί το κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο που θα επιτρέπει την ασφαλή λειτουργία  εξειδικευμένων μονάδων. Θα επιθυμούσαμε επίσης από τα μίντια να συλλάβουν την σημαντικότητα του θέματος και να εκπληρώσουν το ενημερωτικό τους έργο, χωρίς βέβαια εκφάνσεις εντυπωσιασμού αλλά, τολμώ να πω, και εδώ ο όρος ταιριάζει ιδιαίτερα, με χειρουργική ακρίβεια.

Σήμερα, τα νέα δεδομένα, βάσει των οποίων ο διαβήτης μπορεί να θεραπευτεί, όχι μόνο να ρυθμιστεί, ανατρέπουν όλες τις επικρατούσες απόψεις. Κατανοώ τους ενδοιασμούς ορισμένων συναδέλφων παθολόγων διαβητολόγων, που βλέπουν να εισβάλουν στον «χώρο τους», ιατροί άλλων ειδικοτήτων (χειρουργούς). Θυμίζει αυτό που συνέβη με την ογκολογία παλαιότερα. Μέχρι τη δεκαετία του 1940, η μόνη θεραπεία των ογκολογικών παθήσεων ήταν χειρουργική. Τις δεκαετίες του ’40 και κυρίως του ’50, «εισέβαλαν» στο χώρο αυτό οι παθολόγοι με την χημειοθεραπεία. Θα ήταν όμως εντελώς άτοπο να αντιπαρατεθούν αυτά τα δυο θεραπευτικά όπλα. Σήμερα, οι ογκολογικές παθήσεις θεραπεύονται βέλτιστα σε εξειδικευμένα κέντρα, όπου συνεργάζονται παθολόγοι και χειρουργοί.

Αυτό είναι και η μόνη σωστή προοπτική για το διαβήτη. Όπως και για την ογκολογία,  έτσι ορισμένες περιπτώσεις διαβήτη θεραπεύονται πλέον με επέμβαση μόνο, άλλες μόνο με φαρμακευτική αγωγή και άλλες με συνδυασμό των δυο. Η εξέλιξη αυτή γίνεται και θα συνεχίσει καταρχήν προς όφελος των διαβητικών ασθενών, αλλά και με θετικές επιπτώσεις για τα δημοσιονομικά της Υγείας.

(*)  Έκθεση «Οι επεμβάσεις που θεραπεύουν τον διαβήτη», 17 με 19 Σεπτεμβρίου 2018 / Εκθεσιακός χώρος στάσης Σύνταγμα του Μετρό (είσοδος ελεύθερη)

* Ο Οδυσσέας Βουδούρης, είναι ιατρός χειρουργός