Οι πρώτες  ημέρες  της νέας διακυβέρνησης της χώρας μας, αναστάτωσαν τη γηραιά ήπειρο, την πολιτικά και οικονομικά γερασμένη Ευρώπη…

Δεν ήταν ο 40άρης Αλέξης Τσίπρας, δεν ήταν το αντισυμβατικό ντύσιμο του Γιάννη Βαρουφάκη, αυτά που έκαναν όλη την Ευρώπη, για να μην πω ολόκληρο τον κόσμο, να μας κοιτά με ενδιαφέρον και απορία. Ήταν αυτά που πρέσβευε η νέα κυβέρνηση, αυτά που πρότεινε, ο τρόπος που διαπραγματευόταν, οι πολίτες που ξεσηκώνονταν σε ολόκληρη την Ευρώπη και σε πολλές άλλες γωνιές του κόσμου για να στηρίξουν  μια άλλη πρόταση διακυβέρνησης, μια άλλη αντίληψη για την οικονομία και τη κοινωνία, μια άλλη Ευρώπη.

Ακόμη και η σημειολογία ήταν εντυπωσιακή: Ένας πρωθυπουργός που πριν ορκιστεί με πολιτικό όρκο πήγε στον Αρχιεπίσκοπο για να δηλώσει ότι σέβεται την εκκλησία, αλλά δεν προσποιείται. Ένας πρωθυπουργός ο οποίος μόλις ορκίστηκε, πήγε στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής για να αποτίσει τιμή σε αυτούς που έδωσαν τη ζωή τους για την πατρίδα. Ένας πρωθυπουργός που   μένει στη Κυψέλη,  μια κυβέρνηση η οποία επιμένει να λέει μετεκλογικά όσα έλεγε προεκλογικά, ένα Κοινοβούλιο το οποίο αψηφά τις εντολές των πανίσχυρων κέντρων και αποφασίζει σύμφωνα με τα συμφέροντα του λαού που εκπροσωπεί, ένας λαός που δε φοβάται, δε τρέχει στα γκισέ των τραπεζών για να «σηκώσει» τις καταθέσεις του, αλλά τρέχει στις πλατείες για να σηκώσει σημαίες Ελληνικές, να σηκώσει πανό στήριξης των διεκδικήσεων του.

-Ωραία λοιπόν, είμαστε συνεπείς, ανιδιοτελείς και περήφανοι. Φτάνει όμως αυτό;

Σαφώς ΟΧΙ. Οι Έλληνες θέλουν να αλλάξουμε τα πράγματα, ζητούν απο την κυβέρνηση όχι απλά «να δείρει» τους προηγούμενους. Εδώ είναι που θα κριθούμε.

-Θα κριθούμε όχι από το αν έχουμε έναν καλό λόγο για τους αναξιοπαθούντες, αλλά από το αν καταφέρουμε να αντιμετωπίσουμε τα έντονα κοινωνικά προβλήματα. Αν βάλουμε τέλος στα φαινόμενα υποσιτισμού παιδιών στα σχολεία, αν εξασφαλίσουμε ρεύμα και στέγη για όλους αλλά και αν μπορέσουμε να ανασχέσουμε την ανεργία που μαστίζει την ελληνική κοινωνία.

-Θα κριθούμε όχι από το αν καταγγέλλουμε τη φοροδιαφυγή, αλλά από το αν θα μπορέσουμε να υποχρεώσουμε τους φοροφυγάδες να πληρώσουν αυτά που τους αναλογούν. Και αναδρομικά, συμπληρώνω…

-Θα κριθούμε όχι από το ότι εμείς δεν διορίσαμε «δικά μας παιδιά» στο υπερτροφικό και αναποτελεσματικό κράτος, αλλά από το αν θα κάνουμε αυτό το κράτος να υπηρετεί τον πολίτη χωρίς να κοστίζει πανάκριβα.

-Θα κριθούμε όχι μόνο από τις ιδιωτικοποιήσεις που θα σταματήσουμε, αλλά κυρίως από την ανάπτυξη που θα δημιουργήσουμε. Από τις νέες θέσεις εργασίας που θα υπάρξουν, από τους νέους επιστήμονες που θα φέρουμε πίσω από το εξωτερικό, από τις καινοτόμες ιδέες που θα υλοποιήσουμε, από το ήθος και ύφος  που εμείς θα εμφυσήσουμε στη νέα «εξουσία» (όσο και αν αυτή η λέξη για τη δική μας αριστερά, είναι αρνητικά φορτισμένη)…

Με λίγα λόγια η νέα κυβέρνηση θα κριθεί από το αποτέλεσμα.

Και κάτι άλλο. Οι πολίτες θέλουν δικαιοσύνη. Πρέπει «να πληρώσουν» αυτοί που θησαύρισαν μέσα στην κρίση σε βάρος του ελληνικού λαού. Οι «λίγοι και εκλεκτοί» που ποτέ κανείς δεν τους ακούμπησε, οι διαπλεκόμενοι των ΜΜΕ, οι διεφθαρμένοι των τραπεζών, όσοι υπήρξαν «βαρύδια» για την ανάπτυξη, την ευημερία, την ισονομία στη χώρα μας έχουν λόγους για να ανησυχούν.
Εμείς δεν ερχόμαστε: Ήρθαμε…και όσοι στοιχηματίζουν σε αριστερή παρένθεση θα περιμένουν πολύ.

*Ο Γιώργος Μπαλάφας είναι περιφερειακός σύμβουλος Αττικής