Ο Πρόεδρος Ερντογάν συνέχισε αυτή την εβδομάδα τη στρατηγική του για αύξηση της έντασης με τους -αληθινούς ή ψεύτικους- εχθρούς του, κατά τις πολλαπλές δημόσιες δηλώσεις του.

Ανακοίνωσε, επίσης, την υποψηφιότητά του για τις επόμενες προεδρικές εκλογές, οι οποίες θεωρητικά θα διεξαχθούν το αργότερο τον Ιούνιο του 2023. Η υποψηφιότητα αυτή αμφισβητείται από τους δικηγόρους και την αντιπολίτευση, διότι το ισχύον Σύνταγμα δεν επιτρέπει πρόεδρο που έχει ήδη ολοκληρώσει τις δύο θητείες του, να θέσει υποψηφιότητα τρίτη φορά, όπως είναι η περίπτωση του Ερντογάν. Αλλά το Σύνταγμα, το Δίκαιο και οι Νόμοι δεν βρίσκονται πλέον στην ημερήσια διάταξη του Προέδρου εδώ και πολύ καιρό.

Ο αγαπημένος στόχος του προέδρου είναι, ως φαίνεται, οι Κούρδοι, σύμφωνα με τους παρατηρητές, διότι τουλάχιστον τρία γεγονότα δείχνουν ότι το καθεστώς του Ερντογάν απειλείται από τις πολιτικές και στρατιωτικές δραστηριότητες των Κούρδων της Τουρκίας, της Συρίας και του Ιράκ.

► Παρά την αντίθεση της Ουάσιγκτον και της Μόσχας, ο τουρκικός στρατός συνεχίζει τις επιθέσεις του εναντίον των κουρδικών στόχων στη Συρία και το Ιράκ. Ο αριθμός των «μαρτύρων», από τουρκικής πλευράς, αυξάνεται καθημερινά σύμφωνα με τους «φρουρούς του χωριού», φιλοκυβερνητικές πολιτοφυλακές που συμμετέχουν σε αυτές τις επιθέσεις.

► Η Άγκυρα αντιτίθεται στην υποψηφιότητα της Σουηδίας και της Φινλανδίας, οι οποίες επιθυμούν να γίνουν μέλη του ΝΑΤΟ. Ο Ερντογάν πιστεύει ότι αυτές οι δύο χώρες είναι «τα κέντρα υποδοχής των τρομοκρατών». Υποδεικνύει Κούρδους πολιτικούς πρόσφυγες που ζουν σε αυτές τις χώρες εδώ και τουλάχιστον 30 ή ακόμα και 40 χρόνια. Η Ουάσιγκτον, το ΝΑΤΟ και τα μέλη του δεν φαίνονται να αποδέχονται τις απαιτήσεις της Άγκυρας. Αντίθετα, τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ πιστεύουν ότι ο Ερντογάν λειτουργεί ως «πέμπτη φάλαγγα του Πούτιν εντός του ΝΑΤΟ».

► Περισσότεροι από 20 Κούρδοι δημοσιογράφοι και ακτιβιστές συνελήφθησαν αυτήν την εβδομάδα στο Ντιγιάρμπακιρ (νοτιοανατολικά) και σε άλλες πόλεις της Τουρκίας. Οι Κούρδοι δημοσιογράφοι είχαν βιντεοσκοπήσει και μεταδώσει σκηνές διαμαρτυρίας των οικογενειών Τούρκων στρατιωτών που σκοτώθηκαν στη Συρία και το Ιράκ. Τα κουρδικά ΜΜΕ είναι τα μόνα που δημοσιεύουν και μεταδίδουν ειδήσεις γνήσιας αντιπολίτευσης, διότι η επίσημη κεμαλική και συντηρητική αντιπολίτευση υποστηρίζει γενικά τις βίαιες αντι-κουρδικές πολιτικές και τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στο έδαφος των γειτονικών χωρών.

► Η εχθρότητα του Ερντογάν εναντίον των Κούρδων δεν είναι μάλλον αρκετά ισχυρή, για να σταματήσει την πτώση της δημοτικότητας του Προέδρου αυτήν την εκλογική περίοδο, σύμφωνα με ορισμένους ανεξάρτητους σχολιαστές. Αυτός είναι ο λόγος, για τον οποίο ο πρόεδρος χρειάζεται έναν μεγαλύτερο και πιο ενοποιητικό στόχο για την εκλογική του βάση που πλέον είναι κάτω από 27%. Το ΝΑΤΟ, η Σουηδία, η Φινλανδία είναι μακρινοί και ξένοι στόχοι, αλλά ξένοι και για το κοινό του Ερντογάν. Η Ελλάδα, από την άλλη, βρίσκεται πολύ πιο κοντά και έχει ήδη ένα ιστορικό συγκρούσεων με την Άγκυρα.

Είναι ενδιαφέρον να βλέπεις τον Ερντογάν να επιτίθεται με τα πιο εξελιγμένα ΝΑΤΟϊκά όπλα εναντίον των Κούρδων σε συριακό και ιρακινό έδαφος και ταυτόχρονα να αντιτίθεται στη στρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών του Αιγαίου.

Ο Ερντογάν με στρατιωτική σχεδόν περιβολή, συμμετέχοντας στις ασκήσεις Έφεσος 2022 του τουρκικού στρατού στο Αιγαίο, υιοθέτησε έναν όχι και πολύ διπλωματικό ή πολιτικό τόνο, αλλά μάλλον σαν του μαφιόζου της γειτονιάς.

Η συντριπτική πλειονότητα της τουρκικής κοινής γνώμης, η οποία πλήττεται πλέον από μια πολύ σοβαρή οικονομική κρίση, δεν έλκεται από αυτήν τη ρητορική. Στα μάτια των περισσότερων Τούρκων πολιτών, η απάντηση του Τσίπρα, του Έλληνα αρχηγού της αντιπολίτευσης, που δημοσιεύτηκε στο διαδίκτυο στα τουρκικά, ήταν πιο πειστική από τις απειλές του Ερντογάν: «Η απάντηση στην οικονομική κρίση που αντιμετωπίζουμε όλοι μαζί δεν είναι ο εθνικισμός».

Επιπλέον, αρκετοί οικονομολόγοι υπενθυμίζουν ότι μεσούσης της οικονομικής κρίσης η Άγκυρα δεν μπορεί πλέον να χρηματοδοτεί βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα τις στρατιωτικές επιχειρήσεις. Αλλά ο Ερντογάν έχει εδώ και καιρό συνηθίσει να βρίσκει στρατιωτικές απαντήσεις σε πολιτικά ή οικονομικά ζητήματα. Ακόμα κι αν αυτές οι απαντήσεις δεν λύνουν το πρόβλημα!