Κάποιοι βιάστηκαν να με κατηγορήσουν σε σχέση με τη ψηφοφορία για την έκθεση του Ευρωκοινοβουλίου με τίτλο «Η Κατάσταση στη Λιβύη». 

Σε καμιά περίπτωση δεν ήταν «ψήφισμα για την κατάργηση του τουρκο-λιβυκού μνημονίου συνεργασίας», όπως διατείνονται κάποιοι. 

Μετά από 18 χρόνια στο Ευρωκοινοβούλιο, το ΔΗΚΟ δεν γνωρίζει αν η έκθεση που ο ευρωβουλευτής του υπερψήφισε για την κατάσταση στην Λιβύη ήταν ψήφισμα ή έκθεση. Η ανακοίνωση του κόμματος είναι ενδεικτική: «Οφείλουμε να σημειώσουμε πως ο Ευρωβουλευτής του ΑΚΕΛ κ. Νιαζί Κιζίλγιουρεκ καταψήφισε το συγκεκριμένο ψήφισμα ως επίσης και την έκθεση που καταδίκαζε το Τουρκο-Λιβυκό μνημόνιο συνεργασίας».

Τους ενημερώνω, λοιπόν, πως πρόκειται για την έκθεση ιδίας πρωτοβουλίας του Ευρωκοινοβουλίου  (Σύσταση προς το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και άλλους) με τίτλο «Η Κατάσταση στη Λιβύη». Η αναφορά στο Τουρκο-Λιβυκό μνημόνιο συνεργασίας ήταν μόνο μια παράγραφος στην έκθεση αυτή. Μάλιστα δεν μπορούσε καν να ψηφιστεί ξεχωριστά από το σύνολο της Σύστασης. 

Δεν θα επεκταθώ, όμως, γιατί είμαι σίγουρος πως γνωρίζουν πολύ καλά τόσο τις διαδικασίες ψηφοφορίας αλλά και το τί ψηφίζουν. 

Απλά λαϊκίζουν…

Και ερχόμαστε στο προκείμενο: Το ΑΚΕΛ με ανακοίνωσή του ήδη υπενθύμισε πως στην έκθεση προόδου της Τουρκίας για το 2021, η παράγραφος 47 της έκθεσης αναφέρει ότι το Ευρωκοινοβούλιο: «καταδικάζει την υπογραφή των δύο μνημονίων συμφωνίας μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης για την ολοκληρωμένη συνεργασία στον τομέα της ασφάλειας και τη στρατιωτική συνεργασία και για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών, οι οποίες είναι αλληλένδετες και αποτελούν σαφείς παραβιάσεις τόσο του διεθνούς δικαίου όσο και των σχετικών αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και των κυριαρχικών δικαιωμάτων κρατών μελών της ΕΕ». 

Υπερψήφισα ονομαστικά τη συγκεκριμένη παράγραφο χωρίς δισταγμό. Όπως και πολλές άλλες φορές δεν δίσταζα να καταδικάσω με την ψήφο μου την Τουρκία. 

Πέραν τούτου, κατέθεσα μόλις ένα μήνα μετά από την υπογραφή των μνημονίων -στις 20 Δεκεμβρίου 2019- γραπτή ερώτηση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπογραμμίζοντας ότι η συμφωνία αυτή «παραβιάζει το διεθνές δίκαιο της θάλασσας, την αρχή των σχέσεων καλής γειτονίας και την κυριαρχία των γειτονικών παράκτιων κρατών επί των θαλάσσιων ζωνών. Ειδικότερα, παραβλέπονται σαφώς και αδιαμφισβήτητως τα νόμιμα δικαιώματα κρατών μελών της ΕΕ, όπως η Ελλάδα και η Κύπρος». 

Προσωπικά δεν χρειάζομαι μια έκθεση του ευρωκοινοβουλίου για την κατάσταση στη Λιβύη για να καταδικάσω την Τουρκία. Το έπραξα άλλωστε με σειρά παρεμβάσεων στο Ευρωκοινοβούλιο, κοινοβουλευτικών ερωτήσεων και άρθρων. 
Σε σημείο, μάλιστα, που στα κατεχόμενα οι φανατικοί και ρατσιστικοί κύκλοι- οι δημιουργοί της πολιτικής της «Γαλάζιας Πατρίδας»- με κατηγορούν ότι είμαι «εκπρόσωπος των Ελληνοκυπρίων στην Ευρώπη».  Την ίδια ώρα, αυτοί που δεν χώνεψαν ποτέ την εκλογή μου στο ευρωκοινοβούλιο και οι ρατσιστές του ΕΛΑΜ, με κατηγορούν ότι είμαι «εκπρόσωπος των τουρκικών συμφερόντων». 

Καθόλου περίεργο…. Οι ρατσιστές και φανατικοί των δύο πλευρών ευθυγραμμίζονται…

Αυτοί οι κύκλοι, αλλά και τα κόμματα του λεγόμενου ενδιάμεσου χώρου- αλλιώς, το απορριπτικό μέτωπο- δεν διανοούνται ότι μπορώ να έχω τη δυνατότητα να πολιτεύομαι με αρχές και με καθαρή συνείδηση και να καταγγέλλω την Τουρκία για τη συνεχιζόμενη εισβολή και κατοχή, για το άνοιγμα της Αμμοχώστου, για τη δημογραφική αλλαγή στα κατεχόμενα κλπ… 

Αλλά ούτε δίστασα να φέρω ενώπιον της Επιτροπής Πολιτισμού και Παιδείας του Ευρωκοινοβουλίου την απαράδεχτη συμπεριφορά του Υπουργείου Παιδείας της Κυπριακής Δημοκρατίας στην υπόθεση Γιώργου Γαβριήλ.  

Είναι δύσκολο -λοιπόν- να είσαι δημοκράτης και σίγουρα οι λαϊκιστές δεν είναι…

Με αυτό το άρθρο μου επιθυμώ να επικοινωνήσω με τους πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας που οφείλουν και έχουν δικαίωμα να ξέρουν την αλήθεια. Δεν λογοδοτώ σε λαϊκιστικούς και ρατσιστικούς κύκλους…