Ενός κακού – ως γνωστόν – μύρια έπονται. Ένα από αυτά που έπονται του προσφυγικού είναι ότι το δράμα των προσφύγων έχει τραβήξει όλη τη δημοσιότητα. Σαν να μην υπάρχουν άλλα προβλήματα… Σαν να μην υποφέρουν άλλοι άνθρωποι γύρω μας…

Δεν είναι  μόνο οι πρόσφυγες… Δεν είναι μόνο τα χιλιάδες χαμένα παιδιά που εξαφανίστηκαν σαν να πέσαν σε μια χαραμάδα της Ιστορίας…[και δεν πρόκειται να τα αναζητήσει κανείς, ούτε γονείς ούτε κυβερνήσεις, κανείς]. Δεν είναι τα ασυνόδευτα [ωραίο συνώνυμο για το «ορφανά»] παιδιά που δεν έχουν σε ποιας μάνας την αγκαλιά να κρυφτούν κι αν επιβιώσουν -όσα επιβιώσουν – ποιος ξέρει πώς θα ζήσουν…  Δεν είναι οι άνθρωποι που κοιμούνται στο πεζοδρόμιο δίχως να ξέρουν πότε θα ξανακοιμηθούν σε κρεβάτι, κάτω από στέγη… δίχως να ξέρουν καν πότε θα ξαναφάνε μια οποιαδήποτε μπουκιά… Δεν είναι οι οικογένειες που ’χουν σκορπίσει, άλλοι εδώ, άλλοι στις «φιλόξενες» χώρες της Ευρώπης, άλλοι πίσω στην πατρίδα τους κι άλλοι σε ανώνυμα μνήματα στα νησιά…

Υπάρχουν κι άλλοι που ζουν δράματα. Όπως ο Γερμανός φωτορεπόρτερ  Philipp Breu.

Ξύπνησε ανάποδα ο άνθρωπος. [Λίγο το ’χεις αυτό;] Άνοιξε σήμερα τα μάτια του κι αντί να ακούσει το κύμα να σκάει στην ακρογιαλιά ή το κελαριστό νερό στο ποταμάκι ή έστω την Άνοιξη του Βιβάλντι… του τρύπησαν τα τύμπανα οι φωνές των παιδιών [που είχαν διανυκτερεύσει γι άλλη μία νύχτα έξω, στο ύπαιθρο] στην Ειδομένη. Τσίριζαν τα μωρά παιδιά πρωί-πρωί στις 7, τιτίβισε ο φωτορεπόρτερ στο twitter. [Να ζητήσει από την εφημερίδα του κάτι παραπάνω για ψυχική οδύνη]. Δεν υπάρχει -λέει- τίποτα πιο ενοχλητικό από αυτό. Ούτε καν το κρύο.
Τίποτα, πράγματι. Είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί σε άνθρωπο. Αυτή την εποχή.

Από το βράδυ είχε ξαπλώσει ο Philipp με γκρίνια… Τον ενοχλούσε ο βήχας των προσφύγων… [Βήχουν κι αυτοί όποτε τους έρθει, όλοι μαζί… τίποτα δεν υπολογίζουν].

Δεν βρέθηκε -βλέπεις- κάποιος να τους κόψει τον βήχα… [ε  Philipp;]

Όπως δεν βρέθηκε κανείς να κόψει τον βήχα και στον Αυστριακό Υπουργό Εξωτερικών Σεμπάστιαν Κουρτς [και στους άλλους «πονόψυχους» ευρωπαίους] που αξιώνει  να μην περάσουν ποτέ τα σύνορα οι πρόσφυγες αλλά να μείνουν εσαεί εδώ, στο απέραντο hot spot που λέγεται Ελλάδα.

Αν δεν κοπεί ο ένας βήχας Philipp, μην περιμένεις να κοπεί κι ο άλλος…