Η ίδρυση του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής αποτελεί σημαντικό και άκρως τολμηρό  πολιτικό εγχείρημα ανασχεδιασμού της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Κατά τη διάρκεια της διαβούλευσης όπου παρενέβησαν οι πλέον εξειδικευμένες επιστημονικές προσωπικότητες όπως, οι Πρόεδροι του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών, Γενικοί Γραμματείς του Υπουργείου Υγείας, κ.ά., διαφάνηκε εναργώς ότι το νέο Πανεπιστήμιο και το τμήμα Διοίκησης Μονάδων Υγείας και Πρόνοιας θα συμβάλλουν στην αναπτυξιακή προσπάθεια της εθνικής οικονομίας με ανθρώπινο και κοινωνικό πρόσωπο και κυρίως, γιατί τούτο επιχειρείται στη Δυτική Αττική, που εμπεριέχει έναν δυναμικό συμβολισμό αλλά και αναγκαιότητα  αναστροφής και άμβλυνσης των περιφερειακών, οικονομικών και κοινωνικό-πολιτισμικών ανισοτήτων. Το εν λόγω εκπαιδευτικό εγχείρημα θεμελιώνεται στα επιστημονικά εχέγγυα των δύο ιδρυμάτων, στα ακαδημαϊκά προσόντα των καθηγητών, όπως και στο επίπεδο των φοιτητών που εισάγονται με υψηλή βαθμολογία, απαραίτητες προϋποθέσεις της  ακαδημαϊκής τους ολοκλήρωσης.

Θεωρείται βέβαιο ότι, η θεσμική αυτή ολοκλήρωση της Ανώτατης Εκπαίδευσης έχει επιπρόσθετη σημασία για τη Δυτική Αττική που παρουσιάζει αυξημένες ανισότητες, υψηλούς αρνητικούς κοινωνικούς δείκτες, υψηλά ποσοστά φτώχειας και χαμηλό κοινωνικό κεφάλαιο.

Προς τούτο, η Σύγκλητος του Τεχνολογικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος Αθηνών, αντιλαμβανόμενη τη σημαντικότητα του εγχειρήματος αλλά και την αναγκαιότητα να συμβάλλει με όλες τις ακαδημαϊκές της δυνάμεις και την επιστημονική της εμπειρία, ψήφισε ομόφωνα τη δημιουργία του τμήματος Κοινωνικής Διοίκησης. Το εν λόγω τμήμα θεωρείται, απλά, μετεξέλιξη του πιο ιστορικά αναγνωρισμένου ακαδημαϊκού τμήματος Διοίκησης Οργανισμών Υγείας και Κοινωνικής Προστασίας στη χώρα μας. Το τμήμα αυτό με την εισαγωγή εδώ και 35 έτη καινοτόμων γνωστικών αντικειμένων όπως των Οικονομικών της Υγείας και της Κοινωνικής Προστασίας, της Κοινωνιολογίας της Υγείας και της Ποιότητας ζωής, της Κοινωνικής Πολιτικής και του Σχεδιασμού Υπηρεσιών Υγείας, της Διοίκησης Ολικής Ποιότητας, της Περιβαλλοντικής Διαχείρισης, του Δικαίου Υγείας, του Δικαίου Κοινωνικής Ασφάλειας, των Πληροφοριακών Συστημάτων Υγείας, της Οργανωσιακής Κουλτούρας των Νοσοκομειακών Επιχειρησιακών Συστημάτων, της Ανάλυσης Συστημάτων Μακροχρόνιας Φροντίδας, της Μεθοδολογίας Έρευνας, της Κοινωνικής Οικονομίας και Κοινωνικής Επιχειρηματικότητας, της Βιοηθικής κ.ά. και τη διδασκαλία τους από εξαίρετους ακαδημαϊκούς δασκάλους, δημιούργησε το απαραίτητο εξειδικευμένο ανθρώπινο κεφάλαιο για την ανάπτυξη και λειτουργία του Συστήματος Υγείας και Κοινωνικής Προστασίας, ένα σύστημα που δαπανά πλέον του 25% του ΑΕΠ. Τα εξειδικευμένα αυτά στελέχη με τις εργώδεις προσπάθειές τους και την τεχνογνωσία τους συμβάλλουν, όχι μόνο στο διοικητικό και διαχειριστικό εξορθολογισμό των υπηρεσιών του εν λόγω τομέα, αλλά δημιουργούν τις προϋποθέσεις για παροχή ποιοτικών κοινωνικών υπηρεσιών και αγαθών υγείας. Συνακόλουθα, μεγιστοποιούν το προληπτικό πεδίο της κοινωνικής πολικής, καθιστούν τους οργανισμούς αποτελεσματικότερους και αποδοτικότερους με στόχο, τη Δημοσιονομική ισορροπία, την ανάπτυξη και τη δημιουργία συνθηκών αύξησης της απασχόλησης και του εισοδήματος των πολιτών.

Το Διοικητικό αυτό υπόβαθρο και η παραγόμενη τεχνογνωσία στην εύρεση πόρων για την άσκηση της Οικονομικής Αναδιανεμητικής Δικαιοσύνης, επιτρέπουν σε άλλες ειδικότητες όπως αυτή των Κοινωνικών Λειτουργών ή των Επισκεπτών Υγείας να παρεμβαίνουν σε επίπεδο ατόμων και ομάδων για την ουσιαστική κοινωνική και υγειονομική στήριξη και ενδυνάμωση των πολιτών της χώρας. Είναι πράγματι θεμελιώδες, ότι προϋπόθεση οποιασδήποτε κοινωνικής, υγειονομικής αλλά και ασφαλιστικής παρέμβασης αποτελεί η βιωσιμότητα και η ανάπτυξη των Οργανισμών Υγείας, Κοινωνικής Πρόνοιας και Κοινωνικής Ασφάλισης. Η δημιουργία και μόνο του ηλεκτρονικού φακέλου κατ’ οίκον φροντίδας για άτομα με νεοπλασίες και η πλήρης εφαρμογή του ύστερα από 30 χρόνια ανεπιτυχών προσπαθειών,  καταδεικνύει την εκπαιδευτική και ερευνητική αποτελεσματικότητα του τμήματος.

Η πρόταση για το αυτοδύναμο τμήμα Κοινωνικής Διοίκησης ή τμήμα Διοίκησης Οργανισμών Υγείας και Κοινωνικής Προστασίας εκπορεύεται και προτείνεται με ιδιαίτερη αίσθηση ευθύνης, γιατί η Διοίκηση Μονάδων Υγείας και Πρόνοιας και το ακαδημαϊκό της προσωπικό, ανέλυσαν και εξέτασαν κατά συστηματικό τρόπο το σύνολο των παραμέτρων που καθορίζουν την ολιστική προσέγγιση ενός επιστημονικού σχεδιασμού αιτιολόγησης, τεκμηρίωσης και αναγκαιότητας δημιουργίας αυτοδύναμου τμήματος ενός επιστημονικού πεδίου. Κατωτέρω αναφέρονται ακροθιγώς κάποιοι αιτιολογικοί παράμετροι… 

Α. Μακρόχρονη ακαδημαϊκή εμπειρία σύγχρονων γνωστικών αντικειμένων, Β. Συμβολή στην έρευνα και την παραγωγή προστιθέμενης επιστημονικής αξίας, Γ. Παραγωγή καινοτομίας για την ανάπτυξη των φορέων του κοινωνικού τομέα της υγείας, της πρόνοιας και της κοινωνικής ασφάλισης αλλά και της εκπαίδευσης, Δ. Δημοσιευμένο έργο, Ε. Ακαδημαϊκό καινοτόμο πρόγραμμα σπουδών πανεπιστημιακού επιπέδου προσαρμοσμένο στις σύγχρονες οικονομικές, κοινωνικές, πολιτισμικές και περιβαλλοντικές  ανάγκες για τη βιώσιμη και δίκαιη ανάπτυξη εδώ και 25 έτη, με πρόβλεψη κάλυψης εκπαιδευτικών αναγκών για την επόμενη 20ετία και αντίστοιχο με άλλα πανεπιστημιακά τμήματα, ΣΤ. Αναγνωρισιμότητα και αποδοχή επιστημονικού έργου τόσο μέσω των ετεροαναφορών, όσο και με τη διδασκαλία συγγραμμάτων από άλλα πανεπιστημιακά τμήματα, με κοινά ερευνητικά προγράμματα και κοινές δημοσιεύσεις Ζ.  Συγγραφικό έργο, Η.  Ακαδημαϊκή αυτοτέλεια μελών ΔΕΠ και γνωστικά αντικείμενα, Θ. Επίπεδο μεταπτυχιακών σπουδών και βαθμός αποδοχής και ζήτησης του προγράμματος, Ι. Βαθμός απορροφητικότητας των πτυχιούχων στην αγορά εργασίας, Κ. Ακαδημαϊκή αυτοδυναμία στο διεθνή  πανεπιστημιακό χώρο σε επίπεδο Bachelor.   

Είναι λοιπόν επιβεβλημένο, η κυβέρνηση να ενσκήψει και να ενδυναμώσει με αποφασιστικό τρόπο το σχέδιο νόμου, με την ένταξη του τμήματος Κοινωνικής Διοίκησης δηλαδή του τμήματος Διοίκησης Οργανισμών Υγείας και Κοινωνικής Προστασίας στη Σχολή Διοίκησης, Οικονομίας, και Κοινωνικών  Επιστημών γιατί απλά, συνάδει εν τω βάθει με το μέγεθος και την αξία του εκπαιδευτικού εγχειρήματος που επιχειρείται σήμερα στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Τα ανωτέρω θα διαγράψουν επιπρόσθετα κάθε συγχυτικό  παράγοντα, τόσο της επιλογής των υποψηφίων φοιτητών μεταξύ ιδιωτικής επιχειρηματικότητας και κοινωνικής διοίκησης, όσο και της επιστημολογικής σύγχυσης μεταξύ των εκπαιδευτικών πεδίων που ανήκουν στις κοινωνικές, οικονομικές και διοικητικές επιστήμες και στις κοινωνικό-ψυχολογικές επιστήμες.

Είμαστε σίγουροι ότι, η αυτοδυναμία του τμήματος Κοινωνικής Διοίκησης και η ανεξάρτητη ακαδημαϊκή του πορεία, θα αποτελέσουν τα εχέγγυα για την περαιτέρω ανάπτυξη της έρευνας με στόχο πρώτον, τη βελτίωση της ποιότητας των υπηρεσιών υγείας και κοινωνικής προστασίας, δεύτερον,  την εξασφάλιση καθολικής και ισότιμης παροχής υπηρεσιών προς τους πολίτες, τρίτον, τη μεγιστοποίηση της αποτελεσματικότητας και αποδοτικότητας των Κοινωνικών Επιχειρησιακών Συστημάτων, τέταρτον, την άμβλυνση των ανισοτήτων και την κοινωνική συνοχή και πέμπτον, την πραγματική ανθρώπινη ανάπτυξη.

Είμαστε απόλυτα πεπεισμένοι ότι, η αυτοδύναμη ακαδημαϊκή πορεία του τμήματος Κοινωνικής Διοίκησης (Διοίκηση Οργανισμών Υγείας και Κοινωνικής Προστασίας) όπως εμφανίζεται στο Διεθνή ακαδημαϊκό  χάρτη της Ανώτατης Εκπαίδευσης σε δεκάδες πανεπιστήμια ως (Bachelor of Science in Health Care Administration ή   ως Health Care and Social Services Management), θα λειτουργήσει ως πόλος πολλαπλασιαστικών συνεργιών, για την επιστήμη, την έρευνα, την οικονομία, την κοινωνία και κυρίως για την πολιτισμική αξιακή ανάταση της χώρας.