To θέμα είναι να μην πέσεις στη μιζέρια. Εντάξει κρίση, εντάξει ο μισθός για κλάματα αλλά να έχεις ένα όραμα. Ότι την επόμενη φορά που θα βολτάρεις στην παραλιακή, θα δεις τους ουρανοξύστες της επένδυσης του Ελληνικού και θα νιώσεις πως ζεις στο Μανχάταν. Μπορεί ν’ αφήσεις και τον μισθό πείνας Α και να αναζητήσεις εκεί τον μισθό πείνας Β. Μπορεί να έχεις αποφασίσει να φας κι έναν μισθό στο καζίνο γιατί η φτώχεια ήθελε κάποτε καλοπέραση, σήμερα όμως θέλει γκλαμουριά. Γιατί έτσι σε μεγάλωσαν στα χρόνια της φούσκας. Το θέμα είναι να μην πέσεις στη μιζέρια. Ή για να το πούμε αλλιώς, να κάνεις πως δεν έχεις πέσει στη μιζέρια.  Γιατί ως γνωστόν, αν πιστέψεις την προπαγάνδα σου, αρχίζει να μεταμορφώνεται ο κόσμος, το έχει πει κι ο Κοέλιο.

Και κάπως έτσι θέλησες βρε αδερφέ να πιστέψεις πως ο Κυριάκος θα φέρει την ανάπτυξη. Είδες τον εαυτό σου μέσα στο κάδρο. Εδώ είμαστε! Ουρανοξύστες, καζίνα, γυναίκες από αυτές που διακρίνονται στο next top model όχι από αυτές τις παχύσαρκες που κοροϊδεύει ο Λιάγκας στον ΣΚΑΪ. Εσύ έχεις τα κιλά σου, αλλά το όνειρο τσάμπα είναι και μέσα στην κρίση τίποτα δεν σου χάρισε κανείς. Δεν θα δώσεις και λογαριασμό που θέλεις τα καλύτερα. Αφού εξάλλου τα είδες να συμβαίνουν. Είδες τους Ολυμπιακούς, είδες τα στάδια να φυτρώνουν σαν τα μανιτάρια, είδες τις δεξιώσεις, άκουγες για εργολάβους για κάτι ιπτάμενα δις. Κι όλοι περιφέρονταν σαν πρωταγωνιστές σε εξώφυλλα περιοδικού του Κωστόπουλου, στα μπαρ, στις συνοικίες. Εντάξει μετά σκάσανε τα σκάνδαλα και κατάλαβες ότι το χάι είχε και τις κομπινάρες του πίσω από το παραβάν. Κατάλαβες ότι εσύ περιφερόσουν στη γειτονιά χάι από τα σκάγια της  περιρρέουσας γκλαμουριάς, αλλά κάποιοι σε φέσωναν την ώρα της πλαστής ευδαιμονίας. Δεν πειράζει συγχωρεμένοι!  Γιατί ξέρεις κάτι; Κάτι πρέπει να γίνει σ’ αυτή τη χώρα να ξανά πέσει χρήμα, να γυρίζει να γίνουν επενδύσεις να γεμίσουν τα σκυλάδικα της παραλιακής. Δεν είναι αυτή κατάσταση τις καθημερινές να βαράνε μύγες μαγαζιά που άλλοτε για να βρεις τραπέζι Δευτέρα έβαζες βύσμα.

Και είπες την ώρα που έριχνες το φακελάκι στην κάλπη: Για τις μπουλντόζες ρε γαμώ το! Να μπουν οι γαμημένες πια που τις φρενάρουνε! Ολόκληρη παραλιακή κι έναν ουρανοξύστη δεν έχουμε. Εδώ μέχρι και κάτι υπανάπτυκτες χώρες ξέρουν να τ’ αρπάζουν από τους λεφτάδες, εμείς με τόσο ήλιο, τόση θάλασσα, τόσο αρχαίο…. τίποτα. Ας πατήσουνε και μερικά αρχαία στην τελική κι ας γίνει το έργο!  Μας τα έχουν πρήξει και οι αρχαιολόγοι. Όλη η Ελλάδα αρχαία έχει από κάτω τι να κάνουμε; Να μην προχωρήσουμε δηλαδή;

Για τις μπουλντόζες ρε γαμώ το! Και το έριξες αποφασιστικά. Λίγο νωρίτερα, κάτι πήρε τ’ αυτί σου στα κανάλια για έναν εργασιακό μεσαίωνα που ετοιμάζει η ΝΔ, κάτι για ιδιωτικοποίηση του ασφαλιστικού κάτι μιζέριες όμως απ’ αυτές που κουράστηκες ν’ ακούς τόσα χρόνια. Και ξέρεις κάτι; Εσύ είσαι πονηρός. Είσαι ξύπνιος, της πιάτσας. Σε κάθε περίπτωση κερδισμένος θα βγεις. Και λεφτά να μην έχεις θα έχεις φόντο για ωραίες σέλφι. Εξάλλου όπου κοιτάζεις έτσι πάει το έργο. Μέχρι και τα προγράμματα στα κανάλια είναι ένα απέραντο φόντο για τη σέλφι του καθένα. Εσύ μαλάκας είσαι δηλαδή; Και πόσο πιο σκατά να γίνουν τα πράγματα; Οκ, κάπως είχε αρχίσει να κυλάει η οικονομία, αλλά πολύ αργά βρε αδερφέ. Άσε που σπάστηκες και με το Μακεδονικό. Πολύ δεξιός δεν είσαι, αλλά όχι να ξεπουλάνε και τη Μακεδονία κι εσύ να μην έχεις φράγκο. Καλύτερα να τα τρώνε οι εξουσίες αλλά να μπαίνει και στη τσέπη σου μια δεκάρα παραπάνω και να έχεις και μια εθνική υπερηφάνεια. Μετά είδες την κωλοτούμπα του Μητσοτάκη, κατάλαβες ότι δεν ξεπουλήθηκε η Μακεδονία όπως σου είπαν, αλλά δεν πειράζει. Συγχωρεμένος. Όλοι θα πουν και το κάτι παραπάνω για να εκλεγούν. Είσαι ξύπνιος εσύ, δεν κολλάς σε λεπτομέρειες. Μόλις μπουν οι μπουλντόζες κάτι θα δεις στη τσέπη σου. Κι αν δεν το δεις, θα αλλάξει είπαμε το φόντο γύρω σου, θα γίνει λαμέ, αστραφτερό, θα φύγει η μιζέρια.

Μετά έμαθες ότι την έκαναν οι επενδυτές κι έμεινε ο ένας που δεν θέλει να βάλει όμως τα λεφτά του. Τι σκατά; Ένα όραμα είχες κι εσύ. Μη μασάς. Θα βρεθεί λύση. Θα νομοθετήσει η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη. Θα τους βάλει όλους στη θέση τους. Και πρώτους πρώτους τους απεργούς. Δεν κατάλαβα. Κι εγώ θέλω εργασιακά δικαιώματα. Αλλά αν δεν βγαίνει ρε φίλε το έργο δεν θα θυσιαστώ; Τι σκατά πατριώτες είναι όλοι αυτοί; Καλά Κάνει ο Κουλής που μιλάει ανοιχτά κατά των απεργιών. Τι θέλουμε πια; Αφού δεν βγαίνει το έργο. Δεν πρέπει να βάλουμε όλοι πλάτη; Εγώ φράγκα δεν έχω, λες. Δεν πρέπει να δώσω κάτι; Να δώσω τα εργασιακά μου δικαιώματα. Ο καθένας ό,τι έχει. Να δώσουμε τους μετανάστες πίσω. Δεν μπορείς αυτή τη μιζέρια με τα δικαιώματα. Εμένα με σκέφτηκε κανείς αναρωτιέσαι.  Τα δικά μου δικαιώματα τα καταπατούν όλοι αυτοί που ήρθαν κι έκαναν τα νησιά μας βόθρο! Εγώ θέλω Ελληνικά παντού, προβλήτες, τσιμέντο, ξαπλώστρες! Τους αγαπάω, τους εκτιμάω αλλά δεν αντέχω άλλο αυτή τη μιζέρια τους, λες. Κι εμείς πόλεμους είχαμε. Όλοι έχουν τα προβλήματά τους τέλος πάντων, τι είμαστε εμείς να τους τα λύσουμε;

Εσένα δεν σε ενοχλούσαν οι πρόσφυγες στην κατάληψη των Εξαρχείων, αλλά αφού αργούν οι μπουλντόζες είπε η τηλεόραση να σε ανακουφίσει με τις μπουλντόζες του Χρυσοχοϊδη, να βγεις λίγο από τη μιζέρια. Γιατί, δεκάωρο έκλεισες και σήμερα στη δουλειά και το αφεντικό δεν σου έχει εξοφλήσει ακόμα τον περασμένο μήνα. Αλλά εσύ είσαι ωραίος. Θα βάλεις πλάτη, θα δανειστείς αλλά στη μιζέρια δεν θα πέσεις. Θα υψωθούν οι ουρανοξύστες και θα είσαι ο πρώτος που θα βγάλει σέλφι, θα την ποστάρεις στα social media και θα νιώσεις ωραίος! Γιατί όταν το έριχνες το φακελάκι στην κάλπη, είχες ένα όραμα εσύ. Να μπουν οι γαμημένες οι μπουλντόζες στο Ελληνικό, να έρθει η ανάπτυξη.