Σύμφωνα με το τελευταίο Ευρωβαρόμετρο περισσότεροι από ένας στους δυο Έλληνες (περισσότεροι από όλους τους Ευρωπαίους πολίτες) εκφράζουν αρνητική εικόνα για την Ευρωπαϊκή Ένωση, απαισιοδοξούν για το Ευρωπαϊκό μέλλον και δεν εμπιστεύονται τους Ευρωπαϊκούς θεσμούς. «Τότε γιατί κονταροχτυπιούνται τόσοι για να ενταχθούν στην Ευρωπαϊκή ομάδα;» μας ρωτάει ο Επικεφαλής της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα κ. Πάνος Καρβούνης. «Και δεν είναι μόνο η Ουκρανία όπου το “σκοτείνιασμα” της Ευρωπαϊκής προοπτικής συντέλεσε, μεταξύ άλλων, στην τραγωδία την οποία όλοι πλέον παρακολουθούμε», συνέχισε. «Δείτε τα Δυτικά Βαλκάνια. Δύο δεκαετίες μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, οι χώρες που δημιουργήθηκαν παλεύουν τώρα να ενταχτούν στο ευρωπαϊκό “κλαμπ”, γιατί; Μα για να μπορούν να συνομιλούν σε μια παγκοσμιοποιημένη υφήλιο πίσω από την ασπίδα της ισχυρότερης ένωσης κυρίαρχων κρατών.» Ο κ. Καρβούνης έτσι εξέφρασε και την βεβαιότητα του «ότι με την ανάκαμψη της οικονομίας η αρνητική εικόνα που αποτυπώνεται στο Ευρωβαρόμετρο θα αμβλυνθεί σε μεγάλο βαθμό». Της Μαρίας-Χριστίνας Δουλάμη

Ads

Με την Ελλάδα στο τιμόνι της Ευρωπαϊκής Προεδρίας, αναδεικνύοντας την ίση θέση που κατέχει μεταξύ των κρατών μελών, ο κ. Καρβούνης εκφράζει την αισιοδοξία πως η Ελληνική Προεδρία μπορεί να αφήσει ένα σημαντικό στίγμα λόγω και των θεμάτων τα οποία καλείται να διαχειριστεί για λογαριασμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ανάπτυξη, Ενίσχυση της Οικονομικής Ενοποίησης, Μετανάστευση και Θαλάσσιες Πολιτικές).
 
Μας εξηγεί επίσης το πώς η ολοκλήρωση της Τραπεζικής Ένωσης μας αφορά όλους, αφού «ουσιαστικά σημαίνει μεγαλύτερη προστασία των μικρών και μεσαίων καταθετών και αποφυγή σκηνικών όπως αυτά που ζήσαμε στην Κύπρο». Είναι επίσης κατά την διάρκεια της Ελληνικής Προεδρίας που θα διεξαχθούν και οι Ευρωεκλογές του Μαΐου σε μια πολύ κρίσιμη συγκυρία για την Ευρώπη, «καθώς για πρώτη φορά δυνάμεις που απεργάζονται τη διάλυσή της έχουν σοβαρές πιθανότητες να μπουν στο Ευρωκοινοβούλιο με τόσο ισχυρή φωνή». Με τόσα σημαντικά γεγονότα να συνδράμουν σε ένα δυναμικό εξάμηνο, ο κ. Καρβούνης εξηγεί πως «η Ελληνική Προεδρία έχει όλα τα φόντα να αφήσει το στίγμα του τέλους της μεγαλύτερης κρίσης που πέρασε η ΕΕ από τότε που δημιουργήθηκε και της εισόδου σε ένα κύκλο βιώσιμης ανάπτυξης».

«Το 2014 είναι χρονιά ανάκαμψης,» μας λέει, προσθέτοντας πως με την αποκλιμάκωση του χρέους, το διαφαινόμενο πρωτογενές πλεόνασμα που θα επιτρέψει την περαιτέρω μείωση του χρέους και η μείωση του ελλείματος τόσο του προϋπολογισμού όσο και του ισοζυγίου τρεχουσών πληρωμών «ένας ζοφερός κύκλος αρχίζει να κλείνει». Οι αλλαγές αυτές όμως συντελούνται σιγά σιγά, και σταδιακά θα βιώνει και τα αποτελέσματα η Ελληνική κοινωνία η οποία συνεχίζει με αξιοθαύμαστο σθένος, σοβαρότητα και συνέπεια τον αγώνα για αναδιάρθρωση και ανάκαμψη. Εξάλλου είναι αναπόφευκτο πως πριν την μετάβαση στην ανάπτυξη και στη μείωση του 28% ανεργίας, η κοινωνία πρώτα θα περάσει από μια φάση σταθεροποίησης.

Οι Έλληνες μπορεί να κατηγορούν την ΕΕ για όλα τα δεινά που τους βρήκαν, όμως ο κ. Καρβούνης λέει πως «είναι ανήκουστο στις μέρες μας μια χώρα να ζει “μόνη της”. Σε μια στιγμή που όλοι θέλουν να μπουν μέσα, η Ελλάδα θα βγει έξω; Όταν ο λαός μιας τεράστιας χώρας όπως η Ουκρανία αναζητά την Ευρωπαϊκή προοπτική, μια χώρα μικρή και ευάλωτη σαν τη δική μας θα την πετάξει στα σκουπίδια; Εξάλλου, εκτός από τον “γάμο από έρωτα”, υπάρχει καμιά φορά και ο “γάμος από ανάγκη”. Αν και περάσαμε και καλύτερες μέρες, η ΕΕ δεν νομίζω ότι υπήρξε ποτέ έρωτας για την Ελλάδα, όμως ήταν και εξακολουθεί να είναι μία ανάγκη!» Όσο για το επόμενο βήμα της ΕΕ, σύμφωνα με τον κ. Καρβούνη, αυτό θα είναι «μια πιο ενωμένη κι αλληλέγγυα Ευρώπη που θα βασίζεται στην οικονομική σύγκλιση των κρατών-μελών της, η οποία προέκυψε από την κρίση.»

Για να ξεπεράσει όμως η Ευρώπη αυτή την κρίση και να βγει πιο δυνατή, πρέπει οι ίδιοι οι ηγέτες της να αναλύσουν τα λάθη και να τα διορθώσουν. Αυτό είναι κάτι που ο κ. Καρβούνης αντιλαμβάνεται. Στις δυνάμεις που στοχοποιούν την ΕΕ και στοχεύουν στη διάλυσή της «εμείς όλοι που εκτιμούμε την Ευρώπη γιατί κατανοούμε τη βαθύτερη χρησιμότητά της, πρέπει να απαντήσουμε αφενός με μαζική συμμετοχή και αφετέρου με ουσιαστική ενημέρωση όσων δεν έχουν ακόμη συνειδητοποιήσει το διακύβευμα ή όσων δηλώνουν αδιάφοροι,» μας λέει, τονίζοντας πως «πρέπει να εξηγήσουμε ότι η ΕΕ είναι πλέον και θεσμικά ικανή να κάνει ένα μεγάλο άλμα στην ιστορία της και να οδηγηθεί σε μεγαλύτερη “σύνδεση” και περισσότερο ουσιαστική αλληλεγγύη».

Για να συμβεί όμως αυτό και για να υλοποιηθούν οι αλλαγές που η Ευρώπη τόσο έχει ανάγκη, ο ίδιος ο κ. Καρβούνης λέει πως «πρέπει οι εθνικοί πολιτικοί και ηγέτες να “το πάρουν πάνω τους” και να κάνουν ουσιαστικές και εποικοδομητικές προτάσεις». Πρέπει επιτέλους όλοι αυτοί που μας εκπροσωπούν να έχουν και το κουράγιο, τη δύναμη και την πυγμή να επαναφέρουν στο προσκήνιο μια ενωμένη Ευρώπη των πολιτών.