Η δεξιά στην Ελλάδα έχει μια ροπή στο να πιστεύει ότι λειτουργεί ευεργετικά για την οικονομία και όταν οι δείκτες την απογοητεύουν τι κάνει; Διορθώνει τους δείκτες. Αυτό πριν μια δεκαπενταετία ήταν δυνατόν λόγω της  διάθεσης της Κομισιόν να κάνει τα στραβά μάτια. Γεγονός που πληρώσαμε με πολύ υψηλό τόκο αργότερα. Σήμερα, είναι απλά αυτοκτονικό να πιστεύεις τα ψέματα που λες.

Την στιγμή που το ισπανικό υπουργείο οικονομικών προβλέπει ύφεση 9.2% για φέτος, το ελληνικό υπουργείο προβλέπει 4.7%. Και μπράβο του. Οι Ισπανοί διαθέτουν το 20% του ΑΕΠ για την επανεκκίνηση της οικονομίας, ενώ η Ελλάδα βρίσκεται τελευταία ανάμεσα στις ευρωπαϊκές χώρες στα χρήματα που θα διαθέσει. Άρα ή είμαστε μάγοι και διορθώνουμε την πραγματικότητα ή είμαστε ανεύθυνοι τακτικιστές και διορθώνουμε τα στατιστικά. Ποιος είναι ο λόγος, όμως, όταν πολύ σύντομα όλα θα αποκαλυφθούν; Άλλο ένα γνώρισμα της ελληνικής δεξιάς είναι ότι πριν την επικείμενη καταστροφή επιλέγει να πηγαίνει σε εκλογές με ατζέντα που καθορίζει η ίδια. Είτε, για να δραπετεύσει, είτε για να ανανεώσει την λαϊκή εντολή επικαλούμενη ψευδεπίγραφα στοιχεία.

Ο κόσμος δεν αντέχει άλλη μια δεκαετία ύφεσης. Δεν μπορεί να ανταπεξέλθει σε αυτό το σισύφειο μαρτύριο. Η Ελλάδα θα καταλήξει να ξεχάσει πως να ονειρεύεται. Γενιές χαμένες από τις δεξιές ονειρώξεις. Η φοβία της δεξιάς να διεκδικήσει στα ευρωπαϊκά σαλόνια από “αστική ευγένεια” και η απληστία της να κάνει “υγιείς δουλίτσες” με τα αντισηπτικά και τις μάσκες αφήνει την χώρα ανυπεράσπιστη.

Ανυπεράσπιστη είναι από το οικονομικό σοκ αλλά και από τις διαθέσεις του πρωθυπουργικού κύκλου. Μετά τους διορισμούς υπερήλικων στα νοσοκομεία και τα αμαρτωλά voucher, έρχεται το νομοσχέδιο του κ. Χατζηδάκη που προκαλεί την αντίδραση όλων των οικολογικών οργανώσεων και φορέων που εμπλέκονται με το περιβάλλον. Τέλος στο Δίκτυο Natura και επιστροφή στο παρελθόν στους δασικούς χάρτες, ώστε οι «Ελληνικοί Χρυσοί» να προσποιούνται τους επενδυτές χωρίς άδειες, απλά με γνωστοποιήσεις. Το παραγωγικό μοντέλο της χώρας θα αλλάξει. Η αναδιάταξη του επιχειρηματικού και κοινωνικού χάρτη φέρνει τρομερούς κινδύνους. Οι έχοντες ρευστότητα θα αγοράσουν σε εξευτελιστικές τιμές και θα “επενδύσουν” καταστρέφοντας ότι βρεθεί στο δρόμο τους, για το “καλό” του κοινωνικού συνόλου. 

Η μονοκαλλιέργεια του τουρισμού θα παγώσει. Οι ιδιοκτήτες μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων θα απολαύσουν τα κέρδη των προηγούμενων ετών και θα περιμένουν την επανέναρξη που θα φέρει λιγότερο ανταγωνισμό και περισσότερες ευκαιρίες. Οι ιδιοκτήτες όμως μικρών μονάδων και κυρίως οι εργαζόμενοι του τουριστικού κλάδου θα αφεθούν στην τύχη τους. Η εστίαση ταυτόχρονα καταστρέφεται. Οι καλλιτέχνες ούτε καν μπαίνουν στην ατζέντα.

Μια νέα Ελλάδα θα ξημερώσει. Φαντάσου να είχαμε ΣΥΡΙΖΑ τι θα γινόταν, φωνάζουν οι δεξιοί αντί να χρησιμοποιήσουν επιχειρήματα. Η εργασία θα επιδοτούνταν και θα προστατεύονταν. Η επιθεώρηση εργασίας θα χτυπούσε τις εργοδοτικές αυθαιρεσίες.  Θα ακολουθούσε το ευρωπαϊκό παράδειγμα και θα υλοποιούσε ένα εμπροσθοβαρές αναπτυξιακό πακέτο ενώ θα διεκδικούσε περαιτέρω ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και ρύθμιση του χρέους, ιδιωτικού και κρατικού για το σύνολο του ευρωπαϊκού νότου.

Ένα μέτωπο, πρέπει να χτιστεί από τώρα, με όλο το προοδευτικό τόξο με προγραμματικές συμφωνίες και όχι εκλογικές σκοπιμότητες, ώστε να είναι πειστική η πρόταση μας για μια δίκαιη έξοδο από την κρίση. Απέναντι μας θα βρεθούν ξανά όλα τα επιχειρήματα του νεοφιλελεύθερου μονοδρόμου. Αυτήν τη φορά πρέπει να είμαστε έτοιμοι, δεν χωράνε αυταπάτες.