Σαράντα και πλέον χρόνια από τότε που πολιτικοποιήθηκα και ενδιαφέρθηκα για τα κοινά και τό τι συμβαίνει σε αυτόν τον «έρμαιο τόπο», παρατηρώ ελάχιστες βελτιώσεις.

Η Γραφειοκρατία, παρά τις μικρές βελτιώσεις λόγω της τεχνολογίας του διαδικτύου (internet κλπ), ηλεκτρονικές συναλλαγές, αιτήσεις, πιστοποιητικά, παράβολα, πληρωμές κλπ., ακόμα καλά κρατεί! Αντί να μειωθούν τα έγγραφα που ζητούσαν και ζητούν, σε μερικές περιπτώσεις αυξάνονται.

Από πού να ξεκινήσουμε;

Από το φορολογικό σύστημα που είναι άθλιο με τις χιλιάδες σελίδες, που αντί να μειωθούν, αυξάνονται και σε παραπέμπουν μέχρι και την επανάσταση του 1821; Κατά τα άλλα ρωτάμε ή ζητάμε βοήθεια από τους Γερμανούς του Σόιμπλε ή τους Γάλλους για να μας φωτίσουν, λες και δεν έχει η Ελλάδα επιστήμονες για το εσωτερικό της χώρας, ενώ όπως μου είπε φίλος μου οικονομολόγος, το φορολογικό σύστημα της Αλβανίας παρακαλώ, το έφτιαξε το Οικονομικό επιμελητήριο Ελλάδος και είναι πολύ καλό, απλό και περιεκτικό και καμιά σχέση με το δικό μας.

Το φορολογικό, πιστεύω, είναι ο μεγαλύτερος λαβύρινθος της Ελληνικής γραφειοκρατίας και δεν έχει μέχρι τώρα δοθεί πειστική απάντηση από όσους κυβέρνησαν και κυβερνούν αυτή τη χώρα, για το γιατί δεν δημιουργούν ένα καινούργιο, απλό, λιτό, κατανοητό για όλους μας. Εξ’ άλλου υποχρέωση της πολιτείας είναι η εξυπηρέτηση και όχι η τεράστια ταλαιπωρία, αν όχι τιμωρία των πολιτών αυτής της χώρας.

Πιστεύω ακράδαντα ότι το πρόβλημα είναι πολιτικό, όπως και η οικονομία, δηλαδή σκέτη οικονομία δεν υπάρχει, υπάρχει μόνο η Πολιτική Οικονομία. Συνεπώς, είναι φανερό ότι η εκάστοτε πολιτική εξουσία ή κυβέρνηση, δεν έχει τη βούληση να διορθώσει τα κακώς κείμενα, γιατί με το υπάρχον σύστημα, ίσως βολεύονται καλύτερα οι κερδοσκόποι, οι φοροδιαφεύγοντες και οι ολιγάρχες.

H τελευταία, πρόσφατη πράξη γραφειοκρατίας που βίωσα… Πήγα σε μια τράπεζα’ ( άλλη περίπτωση μεγάλης γραφειοκρατίας με τα ψιλά γράμματα που σχεδόν κανένας δε διαβάζει, μπορεί να τον δέσουν «χειροπόδαρα» χωρίς να το καταλάβει υπογράφει συμβάσεις ατέλειωτες, πολλές σελίδες που μόνο δικηγόροι γνωρίζουν), και ζήτησα να παραγγείλω ένα μηχάνημα υποδοχής, πληρωμής μέσω καρτών, το λεγόμενο ξενιστή POS.

Και τι δεν μου ζήτησαν’, φορολογικές δηλώσεις, εκκαθαριστικά, δηλώσεις ΦΠΑ, φωτοτυπία ταυτότητας κλπ, αλλά αυτό είναι το λιγότερο. Το θέμα είναι ότι είχα συμβολαιογραφικό γενικό πληρεξούσιο, που αντικαθιστούσα για οποιαδήποτε πράξη και σύμβαση, το οποίο η τράπεζα το έστειλε στην κεντρική νομική υπηρεσία για γνωμάτευση και επιβεβαίωση. Η νομική υπηρεσία πρώτα απάντησε ότι δεν ισχύει το πληρεξούσιο γιατί έχει περάσει πενταετία, πράγμα που δεν ισχύει, γιατί το πληρεξούσιο ισχύει μέχρις ανακλήσεως. Μετά ότι δεν συμφωνεί ο αριθμός της ταυτότητας μου που αναγράφεται στο πληρεξούσιο, επειδή εξεδόθη νέα ταυτότητα λόγω φθοράς, ενώ σε όλα τα έντυπα υπάρχει το ΑΦΜ μου και ο καινούργιος αριθμός ταυτότητας και ακόμα, ότι ενώ στο πληρεξούσιο αναφέρεται ρητά ότι μπορώ να αντικαταστήσω και να υπογράψω, να κάνω αναλήψεις, καταθέσεις, υπογραφή συμβάσεων έναντι των πάντων, μου ζήτησαν ακόμα ότι πρέπει να γράφει και για παραλαβή κωδικών e-banking και καρτών.

Ρώτησα τον συμβολαιογράφο που συνέταξε το πληρεξούσιο και μου απάντησε ότι είναι «άσχετοι», τροποποίηση ή νέο πληρεξούσιο εγώ δεν κάνω, γιατί δεν έχει ανακληθεί και ισχύει. Το μόνο που μπορώ, είναι να βεβαιώσω στο ίδιο πληρεξούσιο ότι δεν έχει ανακληθεί και ισχύει, όπως και έγινε, για να ξεμπερδέψω, αλλά για την ταυτότητά μου είπε δεν χρειάζεται, «δεν αλλάζουμε τα πληρεξούσια επειδή άλλαξε ή εκδόθηκε νέα ταυτότητα, αλλά για να απαλλαγείς και από αυτό πήγαινε στην Αστυνομία να σου δώσουν βεβαίωση, αν γίνεται». Πήγα την επόμενη μέρα στην αστυνομία, φωνές και εκεί, «μας έχουν ζαλίσει οι τράπεζες, ενώ τους έχουμε στείλει επιστολή για αυτό, αυτοί συνεχίζουν». Τους παρακάλεσα για να τελειώνω και πήρα τη βεβαίωση ότι ο νέος αριθμός ταυτότητας, αντικαθιστά τον παλιό.

Μετά από μια εβδομάδα πήγαινε – έλα, πήγα στην τράπεζα με το παλιό πληρεξούσιο και τη βεβαίωση της αστυνομίας και παρήγγειλα και πλήρωσα για το μηχάνημα (POS).
Επειδή έχω διατελέσει για αρκετά χρόνια προϊστάμενος σε τράπεζα και έχω βιώσει το τραπεζικό σύστημα στην εποχή του καρμπόν και των χειρόγραφων καρτελών, λυπήθηκα τους υπαλλήλους που όντως ήταν ευγενικότατοι και εξυπηρετικότατοι, η νέα γενιά που είναι η ελπίδα μας, για το χαρτομάνι που μαζέψανε, έναν ολόκληρο ντοσιέ εγγράφων γραμμένων και εκτυπωμένων στο κομπιούτερ.

Αλήθεια γιατί να παιδεύονται σπαταλώντας  τόσες και τόσες εργατοώρες ;
Ποιος τις πληρώνει;

Μα φυσικά εμείς, ο ταλαίπωρος λαός που κανείς για αυτόν δεν νοιάζεται!

Το χαρτοβασίλειο λοιπόν καλά κρατεί. Η τεχνολογική επανάσταση ελάχιστα μάλλον μας αγγίζει. Τι να γράψει κανείς για άλλα φαινόμενα γραφειοκρατίας, αφού όλοι τα γνωρίζουμε, τα έχουμε βιώσει και τα βιώνουμε δυστυχώς ακόμη και τώρα σε όλη την έκταση της Δημόσιας διοίκησης από το Α έως το Ω.

Δυστυχώς, η εκάστοτε πολιτική αρχή και εξουσία είναι το λιγότερο  αδιόρθωτη και χωρίς πολιτική βούληση. Η ίδια ιστορία συνεχίζεται χωρίς τελειωμό για το λαό μας, που δεν φταίει σε τίποτα για αυτό, αλλά το πληρώνει ακριβά σε χρόνο χαμένο, εργατοώρες και χρήμα.

«Το ρωμαίικο δυστυχώς δεν αλλάζει», μου έλεγε ο παππούς μου, όταν ήμουν φοιτητής και εγώ του έλεγα ότι εμείς θα αλλάξουμε τον κόσμο!
Δυστυχώς δικαιώνεται κάθε μέρα.
Πως θα πάει μπροστά αυτή η χώρα; Πως θα επιβιώσει;
Ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής, διατελέσας πρωθυπουργός και πρόεδρος της δημοκρατίας είχε πει «η γραφειοκρατία είναι ο εσωτερικός εχθρός».
Ο αείμνηστος Χαρίλαος Τρικούπης διατελέσας επίσης πρωθυπουργός, πολύ σωστά είχε πει ότι «η Ελλάς προώρισται να ζήση και θα ζήση».
Ζούμε με τη μεγάλη ελπίδα ότι νέα γενιά και η κοινωνία θα αυτό-οργανωθεί και θα τα αλλάξουν όλα, γιατί Σωτήρες δεν υπάρχουν πια αλλά και γιατί το μέλλον τους ανήκει.