Η πλευρά του ΟΧΙ και επισήμως ο Πρωθυπουργός, μιλούν για ψήφο περηφάνιας, εθνικής ανάτασης και απόρριψης της υποδούλωσης. Αντίστοιχα, η ψήφος στο ΝΑΙ θεωρείται ψήφος υποτέλειας, ιδιοτελών συμφερόντων και αντιλαϊκών αντιλήψεων.

Ας τα δούμε λοιπόν: Ο κ. Τσίπρας είχε σχεδόν συμφωνήσει να υπογράψει μια συμφωνία που περιελάμβανε σκληρά μέτρα (αυξήσεις στο ΦΠΑ, μείωση αμυντικών δαπανών, αύξηση φορολογίας και έκτακτης εισφοράς, κατάργηση πρόωρων συντάξεων, σταδιακή κατάργηση του ΕΚΑΣ, αύξηση συντελεστών φορολογίας επιχειρήσεων και ποσοστού προκαταβολής φόρου κλπ.). Αρκεί λοιπόν να έχεις κάποιες (λίγες) κόκκινες γραμμές για να θεωρηθείς εθνικά υπερήφανος, αγωνιστής που τιμάς την ιστορία της χώρας σου και θ’ αλλάξεις την Ευρώπη; Μπορείς να διαπραγματεύεσαι με τα «αρπακτικά» και να προτείνεις μέτρα που θα επιβαρύνουν ακόμη περισσότερο το λαό και συγχρόνως να κρατάς ψηλά τις σημαίες των προγόνων;

Αν ναι, το δημοψήφισμα δεν έγινε για να είναι ο λαός περήφανος και για να αποκρουστεί η εισβολή των ξένων κατακτητών. Το δημοψήφισμα έγινε γιατί τα μέτρα που ΗΤΑΝ ΕΤΟΙΜΟΣ να υπογράψει ο Πρωθυπουργός, δεν μπορούσε να τα περάσει από την κοινοβουλευτική του ομάδα (το δήλωσε εξάλλου απερίφραστα ο κ. Τσακαλώτος και το είχε υπονοήσει καθαρά και ο κ. Μητρόπουλος). Έγινε για να σωθoύν αυτός και το κόμμα του πολιτικά.

Και ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΚΦΡΑΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ένα δημοψήφισμα που γίνεται σε μια εβδομάδα, χωρίς χρόνο για ενημέρωση, με θολό ερώτημα, με μοίρασμα του τηλεοπτικού χρόνου στα κόμματα ανάλογα με την κοινοβουλευτική τους δύναμη και όχι 50-50 στις απόψεις ΝΑΙ και ΟΧΙ. Που διεξάγεται με συνεχείς επιθέσεις λοιδοριών και συκοφαντιών κατά της άλλης άποψης. Είναι δημοψήφισμα που, δυστυχώς, ανεξαρτήτως αποτελέσματος, παγίωσε τον διαχωρισμό του ελληνικού λαού, επισημοποιώντας πια την, για χρόνια υποβόσκουσα, αντίθεση ευρωπαϊστών και αντιευρωπαϊστών.

Εγώ προσωπικά δεν θα τους κάνω τη χάρη. Όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα θα συνεχίσω να είμαι φίλος με τους φίλους μου, ακόμη και αν ψηφίσουν διαφορετικά από εμένα. Δεν θα απευθύνω σε κανέναν προσβλητικούς χαρακτηρισμούς. Και ας με αποκαλέσουν προδότη, Νενέκο, προσκυνημένο, υπάλληλο των συμφερόντων και έμμισθο της Deutsche Bank.

Δεν θα χρεώσω σε αυτούς εκείνα που θα συμβούν και εύχομαι να αποφύγουμε. Και δε θα στήσω κρεμάλες και δε θα κυνηγάω ελικόπτερα, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα. Γιατί την ηθική και την πίστη μου στον άνθρωπο, την πατρίδα και τη δημοκρατία δεν θα τις αποποιηθώ για κανένα λόγο. Γιατί αυτό το θεωρώ ΔΥΝΑΜΗ και όχι ΑΔΥΝΑΜΙΑ.