Η προσάρτηση σε φάρμακα που χρησιμοποιούνται για χημειοθεραπεία μικρών σωματιδίων που αποκαλούνται «νανοδιαμάντια», μπορεί να καταστήσει την αντικαρκινική θεραπεία πολύ περισσότερο αποτελεσματική, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Science Translational Medicine.

Ads

Τα αντικαρκινικά φάρμακα γίνονται ολοένα και πιο αναποτελεσματικά διότι τα καρκινικά κύτταρα τα αποβάλλουν εγκαίρως πριν προλάβουν να δράσουν. Η αντίσταση αυτή στα φάρμακα αποτελεί το 90% του λόγου αποτυχίας της θεραπείας στον κακοήθη καρκίνο.

Τα «νανοδιαμάντια» – σωματίδια με βάση τον άνθρακα, διαμέτρου 2-8 νανομέτρων, με οκτάεδρη δομή – αντιμετωπίζουν το παραπάνω πρόβλημα, διότι οι κυτταρικά μεταφερόμενες πρωτεΐνες, που συνήθως αποβάλλουν το φάρμακο από το κύτταρο, δεν μπορούν να τα «κουβαλήσουν». Συνεπώς, το φάρμακο μένει εντός του κυττάρου.

Ο Ντιν Χο, βιοϊατρικός μηχανικός του Northwestern University στο Έβανστον του Ιλινόις, που ηγήθηκε της έρευνας, υποστηρίζει πως η χημική επιφάνεια των νανοδιαμαντιών είναι αυτό που τα κάνει ξεχωριστά. Η πλευρική επιφάνεια των διαμαντιών διαθέτει διαφορετικά χαρακτηριστικά, όπως η ηλεκτρική φόρτιση. Συνεπώς ένα φάρμακο μπορεί να συνδεθεί σε μια ουδέτερη επιφάνεια, για παράδειγμα, ενώ μια άλλη πλευρά διατηρεί ηλεκτροστατική φόρτιση, επιτρέποντας στο νανοδιαμάντι να διασκορπιστεί σε υγρά.

Άλλα νανοσωματίδια, όπως τα συνθετικά πολυμερή από γλυκολικό-λακτικό οξύ, χρησιμοποιούνται ήδη εργαστηριακά για φάρμακα, αλλά δεν διαθέτουν αυτή την επιφάνεια με την ικανότητα προσαρμογής.

Τα νανοδιαμάντια δεν είναι τοξικά και δεν προκαλούν φλεγμονή. Είναι επίσης φτηνά για μαζική παραγωγή, συμπληρώνει ο Χο. «Η πρώτη ιδέα για τα νανοδιαμάντια ήταν να χρησιμοποιηθούν στη βιομηχανία αυτοκινήτων».

Επιστήμονες της ομάδας του Χο προσάρτησαν το αντικαρκινικό φάρμακο σε νανοδιαμάντια. Τα χορήγησαν σε ποντίκια με ηπατικούς όγκους είτε στη σύνθεση αυτή είτε αποκλειστικά το doxorubicin και δύο ημέρες μετά έλεγξαν τα επίπεδα του φαρμάκου στους όγκους. Βρήκαν ότι τα επίπεδα του doxorubicin ήταν 10 φορές μεγαλύτερα σε ποντίκια που είχε χορηγηθεί το μείγμα με τα νανοδιαμάντια σε σχέση με τα ποντίκια που είχε χορηγηθεί μόνο του το doxorubicin. Μάλιστα, τα υψηλά επίπεδα του φαρμάκου στα κύτταρα παρέμεναν επί 7 ημέρες. Επίσης, οι όγκοι των ποντικιών που έλαβαν το συνδυασμό νανοδιαμαντιών-doxirubicin συρρικνώθηκαν και τα ποντίκια επιβίωσαν περισσότερο καιρό.